Aynur hanımefendi,günaydın olsun..
Esraya mektupların altına yazdığınız yorum,şiirlerime yazdıklarınız bize çalışmalarımızda cesaret veriyor.Bence de kitaplaşmalı.Ama nasıl,bilemiyorum.
Bloğumda Safiye ile mektuplaşmalar var.O bundan da ibret verici ve can acıtıcı,sevindirici.

Esra tek bir kişiyle işlediği günahının yıprattığı ruhuyla hesaplaşırken,Safiye dokuz yılda yüzlercesiyle birlikte olmuş,ölmüş babasının,babası yaşında erkeklerin koynunda iken sesini duymuş,''yapma kızım, bunu yapma''yakarışlarını can kulağından işitmiş,peygamber efendimizi rüyasında görmüş,kendisini sevip okşadığı halde içine düştüğü çirkeften kurtulamamış...
Elhamdülillah mektuplarım sayesinde tövbe ile nasiplenmiş,okurken gözyaşlarınıza hakim olamayacağınız bir seri mektup.
Lütfen,takip etmenizi ve varsa çevrenizdeki gençlere okutmanızı dilerim.
Saygı ve sevgilerimi kabul ediniz..

umudunu yitirmesin esra.Safiye ile esra arasındaki fark nedir ki Allah katında.Hiç belkide.ama safiye inandı,umut etti,tiksindi,utandı,yalvardı,karar verdi,helal yaşam,helal ekmek,helal eş dedi.
safiye mutlu oldu.
Önce inan Esra.
lütfen inan ve karar ver.