adam ve kadın(sürpriz)...
adam bir şehirde
kadın bir şehirde
özlem her ikisinde…
adam bir iş gezisinde kadının memleketinden/sevdiği şehirden geçerken, kadını arar
" şehrindeyim, sendeyim… sadece senin şehrin olduğu için güzel burası bana…"
der ve " neler yapayım anlat bana , nerede kalayım, hangi lokantada ne yiyeyim…?" sorar…
kadın sanki kendisi gitmiş gibi, özlemle ve sevgiyle,
neler yapması gerektiğini anlatır… ne-nerede güzel olur söyler..
aylar geçer,
bir bayram tatili…
kadın , şehrinde güzel….
her adımda kendini dinler,
lokantanın önünden geçerken içeri akar gözleri…
sanki adamı görecek içeri girse ya, imkansız işte…
adımlarını sayar sanki adamın gölgesi caddelerde …
ağır bir bulut gibi siner tenine adamın varlığı …
adam teninde, kadın kentinde
kadın güzel, kadın mutlu
kadın bulutlarda sanki… de niye ..?
anlam veremez işte…
vakit geçer
adam bir şehirde
kadın bir şehirde
hasret her ikisinde…
telefon çalar
adam bir ucunda,
kadın bir ucunda
sevda her ikisinde
nefes nefese…
laf lafı açar, adam sorar ,
" neler yaptın şehrinde, bana söylediğin yerlerde gezdin mi?
kaldırımlarda rastladın mı ayak izlerime ?"
kadın gülümser, gözlerini yumup düşünür bu soru karşısında…
o anda hissettiklerini nasıl anlatacağını bilemez adama…
kadının sessizliği ve gülümsemesi yeterlidir
adamın onu anlamlandırmasına…
yine yetişmiştir imdadına…
o da gülümser ve kadına,
" bu bayramı senin şehrinde-seninle geçirdim bende,
aynı yerlerdeydik aynı zamanlarda…" der…
kadın bunun üstüne, o caddelerde nasıl dolaştığını anlatır,
tenine nasıl sindiğini hissettiğini ve bir türlü buna anlam veremediğini…
ki nereneyse girmek üzereyken aynı lokantaya, vazgeçtiğini…
adamın bir bayram günü ve onun şehrinde ne işi vardı ?
hani hiç olmayacak şeyler vardır, bu da onlardan biriydi işte…
"neden ? " diye sorar kadın "neden ?"
adam ,
"dinlenmeye, kendime çekilmeye,
kendimi dinlemeye, huzura ve yalnızlığa ihtiyacım vardı…
ve en güzel yalnızlık, en güzel sessizlik senin olduğun yerdeydi…
beni çekti, karşı koymadım, bıraktım kendimi kokuna…
ve en güvenli, en sıcak limana demirledim kendimi,
bu şehirde ben seninle…"
e söz bazen böyle biter işte….
Aralık08/yine benden bir sen işte....
kıssadan hisse olsun mu
ya da ufacık bir dilek okuyan herkes için :)
"bir nefesle, sıcacık ve güvenli limanlarda sımsıkı sarmalanmanız dileğiyle..."
YORUMLAR
"bir nefesle, sıcacık ve güvenli limanlarda sımsıkı sarmalanmanız dileğiyle..."
Çok hoş bir yazıydı,dilekleriniz için teşekkür ederim,o limanı biliyorum ama bir türlü sarmalanamıyorum...dileklerinizin dualarımla birlikte nasib olması dileğiyle...
BağdatlıRuhi tarafından 2/28/2009 11:53:10 AM zamanında düzenlenmiştir.
ekinoks---
*"dinlenmeye, kendime çekilmeye,
kendimi dinlemeye, huzura ve yalnızlığa ihtiyacım vardı…"
altını çizmeli bazı cümlelerin. çünkü hayatın satır araları değil satırbaşlarıdır onlar.
hayata eşit olur insan ve hayatın tüm ışıklarını üstüne bir an vardı,r o anda dik alır ışıkları.
hayat ve zaman durur deniz o anlarda..
ekinoks bu yazıda bir şehirde durdu
sanırım zamanda...
sevgiler
İKİNCİ SÜRPRİZ
Benli bensiz, senli bensiz
Senli benli hiç nedensiz
Yolculuklar yaptın mı hiç
Yalnız ruhla hiç bedensiz
Seninle hep aynı yerde
Gel git, git gel; hep seferde
El ele , eller bellerde
Yürüdün mü sen de bensiz?
O sımsıcak düş limanı
Sev okşa gülüş her anı
Böylece bir aşk fermanı
Yazdın mı sen hiç kalemsiz ?
Yalnız kâlpte yürünür mü
Hayâl gerçek görünür mü
Yolculuk bir tüm ömür mü
Sevilir mi hiç nedensiz ?
Düşleri çoğaltan yine ve yeni düşlerdir.Hep birbirimizi çoğaltmak ve güzel düşlere çekip yürütmek dileğiyle....
Kutlarım bana buracıkta bunları yazmama neden olan harika duygu düşünce ve düşlerinizi..+ Yıldızlı Pekiyi...
Selam sevgi ve saygımla...
Şaban Aktaş tarafından 12/3/2008 4:02:36 PM zamanında düzenlenmiştir.