NOTLARIMDAN* * * * Ş EYH EDEPALİ VASİYET*

• 1 Aralık 2008 Pazartesi 21:51:39

Kültürümüzde vasiyetler ve ata sözleri hep yerinde, zamanında kullanılmıştır. İbret alınmış mıdır bilemem ama ben devamlı bu tarz sözleri araştırır ve anlamaya çalışırım, çok da severek, zevk alarak okurum. Beynim ne kadarını algılayıp yaşama uygular bilemem!
Genellikle işin özü aynıdır; insan olmak, insani değerleri anlayıp, bir elbise gibi giymek değil de hücrelerimize, tenimize, yüreğimize doku doku işlemek, her bir zerremize, arının kovana bal bıraktığı gibi zerketmek, edebilmek... Bütün mesele bu. Eğer ki bir elbise gibi giyersek, her dakika çıkarma olasılığı olan nesneden hiçbir farkı olmaz insani değerlerin.

* * *

İnandığında ___ İNANÇLARINDA

İmân ettiğinde __ İMÂNINDA

Dost edindiğinizde __ DOSTLUĞUNUZDA

Sevdiğiniz zaman __ SEVGİNİZDE

Söz verdiğinizde __ SÖZÜNÜZDE

Yardım ettiğinizde __ YARDIMLARINIZDA

Arkadaş olduğunuzda __ ARKADAŞLIĞINIZDA

Düşündüğünüzde __ DÜŞÜNCENİZDE

SAMİMİ VE DÜRÜST OLMALIYIZ

*Başımıza gelen iyi ya da kötü olan bir şeyi hak ettiğimizi kabullenmemiz için, önce

vicdan denilen manevi terazide tartmalıyız, çünkü o hiç yalan söylemez.

Söylerse vicdan olmaz. "VİCDAN HİÇ YANILTMAZ"

*Bir hakkı savunmak için, o hakkın gerçek sahibi olmak gerekir.

Hakkımız olmayan bir şeyi, istemeye de hakkımız yoktur.

*Bir özür dilemek kalp kırmaktan daha zorsa, senin için kolay olanı da yapma.

Bir davada haklı olmak için; önce doğru sonra dürüst ve samimi olmak gerekir.

*NEREYE GİTTİĞİNİN NE ÖNEMİ VAR, ÖNEMLİ OLAN YÜREĞİNDE NE GÖTÜRDÜĞÜNDÜR!

*Hayırlarınızı, itin önüne atar gibi yapmayınız

*Raydan çıkmış tren gibi olma

İçerden ve dışardan darbe alma

Vagonların içinde yaralı ve ölü

Dışında onlarca hasar bırakma!

D O S T L U K; Zaman, samimiyet, vefâ ve yürek ister.

*EĞİTİM BAŞKA BİR ŞEY; EĞİTİLMEK, EĞİTİLEBİLMEK BAMBAŞKA BİR ŞEY!

* ŞEREF kelimesi dilimizde değil! kişiliğimizde yer ederse anlam bulur.

*H AYATIN YOLU ZİGZAGLIDIR, SEN DOĞRU YÜRÜ...

güler öz

Ve Sizinle paylaşmak istediğim bir vasiyet var. Ben arada okurum, neden mi? Bazen beşeri hırslarıma yenik düşerim, her beşer gibi. "beşerdir şaşar"" sözündeki anlam benim içinde geçerli, bende beşerim şaşarım... Ama toparlanmak için değerli velilerin eserlerinin okunması gerektiğine inanırım. İşte bu vasiyette onlardan biri. Bu vasiyeti bilmeyen yok sanırım. Çok değerli ve yararlı bir vasiyet olduğu için mektuplarıma eklemek istedim. Belki bir dosta veya bir düşmana ya da bir gence ulaşır ... Mektuplar her devirde çok anlam taşır, ama zarfı açıp okunması kaydıyla.

Saygılarım sayanlara, sevgilerim de anlayanlara olsun*


* * *

Şeyh Edebali’nin Osmanlı Devleti’nin kurucusu ve damadı Osman Gazi’ye vasiyeti

Ey Oğul!

Beysin! Bundan sonra öfke bize; uysallık sana... Güceniklik bize; gönül almak sana.. Suçlamak bize; katlanmak sana.. Acizlik bize, yanılgı bize; hoş görmek sana.. Geçimsizlikler, çatışmalar, uyumsuzluklar, anlaşmazlıklar bize; adalet sana.. Kötü göz, şom ağız, haksız yorum bize; bağışlama sana... Bundan sonra bölmek bize; bütünlemek sana.. Üşengeçlik bize; uyarmak, gayretlendirmek, şekillendirmek sana..

Ey Oğul!

Yükün ağır, işin çetin, gücün kıla bağlı, Allah Teala yardımcın olsun. Beyliğini mübarek kılsın. Hak yoluna yararlı etsin. Işığını parıldatsın. Uzaklara iletsin. Sana yükünü taşıyacak güç, ayağını sürçtürmeyecek akıl ve kalp versin. Sen ve arkadaşlarınız kılıçla, bizim gibi dervişler de düşünce, fikir ve dualarla bize va’dedilenin önünü açmalıyız. Tıkanıklığı temizlemeliyiz.

Oğul!

Güçlü, kuvvetli, akıllı ve kelamlısın. Ama bunları nerede ve nasıl kullanacağını bilmezsen sabah rüzgarlarında savrulur gidersin.. Öfken ve nefsin bir olup aklını mağlup eder. Bunun için daima sabırlı, sebatkar ve iradene sahip olasın!.. Sabır çok önemlidir. Bir bey sabretmesini bilmelidir. Vaktinden önce çiçek açmaz. Ham armut yenmez; yense bile bağrında kalır. Bilgisiz kılıç da tıpkı ham armut gibidir. Milletin, kendi irfanın içinde yaşasın. Ona sırt çevirme. Her zaman duy varlığını. Toplumu yöneten de, diri tutan da bu irfandır.

İnsanlar vardır, şafak vaktinde doğar, akşam ezanında ölürler. Dünya, senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir. Bütün fethedilmemiş gizlilikler, bilinmeyenler, ancak senin fazilet ve adaletinle gün ışığına çıkacaktır. Ananı ve atanı say! Bil ki bereket, büyüklerle beraberdir. Bu dünyada inancını kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin. Açık sözlü ol! Her sözü üstüne alma! Gördün, söyleme; bildin deme! Sevildiğin yere sık gidip gelme; muhabbet ve itibarın zedelenir...

Şu üç kişiye; yani cahiller arasındaki alime, zengin iken fakir düşene ve hatırlı iken, itibarını kaybedene acı! Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.

Haklı olduğun mücadeleden korkma! Bilesin ki atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli (korkusuz, pervasız, kahraman, gözüpek) derler.

En büyük zafer nefsini tanımaktır. Düşman, insanın kendisidir. Dost ise, nefsi tanıyanın kendisidir. Ülke, idare edenin, oğulları ve kardeşleriyle bölüştüğü ortak malı değildir. Ülke sadece idare edene aittir. Ölünce, yerine kim geçerse, ülkenin idaresi onun olur. Vaktiyle yanılan atalarımız, sağlıklarında devletlerini oğulları ve kardeşleri arasında bölüştüler. Bunun içindir ki, yaşayamadılar.. (Bu nasihat Osmanlı’yı 600 sene yaşatmıştır.) İnsan bir kere oturdu mu, yerinden kolay kolay kalkmaz. Kişi kıpırdamayınca uyuşur. Uyuşunca laflamaya başlar. Laf dedikoduya dönüşür. Dedikodu başlayınca da gayri iflah etmez. Dost, düşman olur; düşman, canavar kesilir!..

Kişinin gücü, günün birinde tükenir, ama bilgi yaşar. Bilginin ışığı, kapalı gözlerden bile içeri sızar, aydınlığa kavuşturur. Hayvan ölür, semeri kalır; insan ölür eseri kalır. Gidenin değil, bırakmayanın ardından ağlamalı... Bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli. Savaşı sevmem. Kan akıtmaktan hoşlanmam. Yine de, bilirim ki, kılıç kalkıp inmelidir. Fakat bu kalkıp-iniş yaşatmak için olmalıdır. Hele kişinin kişiye kılıç indirmesi bir cinayettir. Bey memleketten öte değildir. Bir savaş, yalnızca bey için yapılmaz. Durmaya, dinlenmeye hakkımız yok. Çünkü, zaman yok, süre az!..

Yalnızlık korkanadır. Toprağın ekim zamanını bilen çiftçi, başkasına danışmaz. Yalnız başına kalsa da! Yeter ki, toprağın tavda olduğunu bilebilsin. Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise, sessizliktedir. Bağırarak sevilmez. Görünerek de sevilmez!.. Geçmişini bilmeyen, geleceğini de bilemez.

Osman! Geçmişini iyi bil ki, geleceğe sağlam basasın.

Nereden geldiğini unutma ki, nereye gideceğini unutmayasın...”

========= 0000000000000 =============== 000000000000000 ===============

Ey Oğul. Artık Bey’sin!

Bundan sonra
Öfke bize, uysallık sana.
Suçlamak bize, katlanmak sana.
Acizlik bize, hoş görmek sana.
Anlaşmazlıklar bize, adalet sana.
Haksızlık bize, bağışlamak sana…

Ey Oğul, sabretmesini bil,

Vaktinden önce çiçek açmaz.
Şunu da unutma;
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.

Ey Oğul, işin ağır

İşin çetin, gücün kula bağlı.
Allah yardımcın olsun…..
Güçlüsün, kuvvetlisin,
Akıllısın, kelamlısın!
Ama; bunları nerede,
Nasıl kullanacağını bilmezsen
Sabah rüzgarında savrulur gidersin.
Öfken ve nefsin bir olup aklını yener.
Daima sabırlı, sebatlı ve
İradene sahip olasın!
Dünya,
Senin gözlerinin gördüğü gibi değildir.
Bütün bilinmeyenler,
Feth edilmeyenler, görünmeyenler,
Ancak sen faziletli ve ahlaklı olursan gün ışığına çıkacaktır.

Ey Oğul! Ananı, Atanı say!

Bereket büyüklerle beraberdir.
İnancını kaybedersen,
Yeşilken çöllere dönersin.
Açık sözlü ol! Her sözü üstüne alma!
Gördüğünü görme! Bildiğini bilme!
Sevildiğin yere sık gidip gelme!
EY Oğul! Üç kişiye acı;
Cahil arasındaki alime,
Zenginken fakir düşene ve
Hatırlı iken itibarını kaybedene.

Ey Oğul! Unutma ki

Yüksekte yer tutanlar,
Aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Haklıysan mücadelenden K O R K M A !........

ŞEYH EDEBALİ

( kısaltılmış olan)