dirilişe yolculuk
DİRİLİŞE YOLCULUK
Kentler dar gelir artık , bir zaman sonra yılana benzemiş yollar ve kaldırımların zehiridir düşüne kalan. Yolculuk ırmağadır, bir mektup kağıdıdır ; koca kentte senden kalan.
Kentler zindan, kentler kelepçe ; gitmeli artık kuşlara, kuşlarla beraber.
Sen artık taşı bıraktığımı , gerimde kırık bir gölge benden kalan.Anlamsız gürültüsü kent yollarının , bir umutlu atılım kişinin gün boyu mesaisi, karın tokluğu dışına tüketimi.
Araba dumanı , ısınma dumanı bilumum karanın isi yüreğimde tortu .
Hoşça kalın , güzel kalın nasıl olursa bunca çirkinlikte.
Bir köşede yaslı bir gölge , yatalak bir hasta; bu candan kalan. Allaha ısmarladık sizleri; posa, umut leşi benden kalan.Yolculuk ressamın yemyeşil tuvaline, resmin çiçeklerin renklendiği köşesine, ahşap evin balkonuna , yağmur suyunun kaçıştığı tepelerin birleştiği yere , çam ağacı gölgesinde dinlenirken, zor bir işin arifesinde işi başarmış olmanın mutluluğunun gözler ve dudaklarda açışı ile ; bulun beni, harman edin yere serin beni , yağmur edin toprağa ekin beni,yumun beni ,bu mutlulukla gömün beni .Bu hikaye de böyle bitsin kötünün haberi olmadan.
Neşemi bulayım bu kaçak zamanda; yazıcının haberi olmadan, yine kötüyü yazmadan.
Tez duyar; dakikaları bile boşa harcamadan.
Kentler dar gelir artık ; sıkıştırılmış binalar uygunsuz yasalarla sınırlandırılmış arşivlenmiş bir yaşam, yolculuk dağlaradır ; ne kadar çetin olsa da zirveler. Beyninin döküntüsü koca kentte senden kalan.Birde yaşanmaması gereken korkunç talan.
İyiye ısmarladım sizi ; yaşamı yaşayın, iyiyi yaşayın kötüyle beraber ; iyi nedir bilmeden.Öyle ya yazılası en güzeli görmeden. Budur diye dayatmacı kim bilmeden
Yağmur da yağıyor damlalarla yolculuğum her pisliği temizleyerek , havaya ferah kokumu bir yudum soluk olarak bırakarak , sırılsıklam , damlalarla ağlayarak .Asfalta çarpıp sıçrarken bulun beni ,çatıda ki sesimle hüzünlenen duyguda bulun beni, yağmurda ıslanmayı tercih eden genç aşığın yüreğine yazın beni , kırın beni çalamaz tezenede , salın beni yolculuk ırmağadır .
Söylemeyin kimseye bir şey ; gitmeliyim binaların haberi olmadan, yazgıcı anlamadan .
Diyorum ya tez duyar.
namık cem