ömür boyu hatırlıyacağım en güzel anım
Çocuklarımızın yarış atı gibi hazırlandığı üniversite sınavlarında
Yerleştirmelerde. Oğlum
Yenice Meslek Yüksekokulu • Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi •
Kazandı kayıt için yola çıktık tabiki benim içimde fırtınalar kopuyor
Bu çocuk oralarda napar nasıl bir yerdir yol boyunca doldurup
Boşaltıyorum acaba nasıl bir yerdir diye istanbuldan yenice
Altı saat çekiyor gece bir de otogardan çıktık yenice ufak kasaba olduğu
İçin her banka yok ama bizim kayıt için harç yatırmamız gerekiyorki
Vakıfbank a oda çanakkalenin çan ilçesinde bulunuyor çan ile yenice
Arası kırbeş Dakika arabayla sabah saat altıda çan otogarına girdik
Daha ortalık yeni aydınlanıyor biz çan daki otogarda indik aval aval
Bakıyoruz sağa sola etraf sessiz tek tük insan var aslında az değillerde
Biz istanbulun sabahları caddeleri kaldırımları karınca yuvası gibi
İnsan kaynamasına alışmışız ondan bize ıssız geldi
Otogarda oturduk bankanın açılmasını bekliyorduk yanımıza yaklaşan
İnsnaların hal hatır sorması nerden gelip neregidiyorsun derken bir baktımki
Biz okadar sohbeti koyulaştırmışızki sanki ben onları yıllardır tanıyorum
Sobet ettiğimiz kadın buranın bu gün pazarı var gezmek istersen gidip dolaşalım dedi ondakika önce tanıdığım insanla aklıma hiçbir kötülük gelirmi gelmezmi diye düşünmeden kadınla pazara gittik
Çan ilçesinde işimiz bitti yeniceye gitmek için tekrar minibüse bindik
Tekrar yola çıktık oraların insanlarının sıcaklığı minibüstede de sıcak hoş sohbetleri devam ediyordu yeniceye doğru yol devam ederken ben
Yine aval aval etrafa bakıyordum etrafta dağ tepe tarlalar hertaraf ıssız
Ben yine kendi kendime ben bu çocuğu nasıl bırakırım buralara diye yine muhasebeye başlamıştım okula geldik içeri girdik okul tek kelimeyle harika okulun bir yanındada öğrenci yurdu var ama malesefki
Bu sadece kız öğrenciler için çünkü okulda okuyan öğrencilerin yüzde yetmişi kız öğrenci. hal böyle oluncada yurt sadece kızlara ayit oluyor
Okul müdürüne sorduk bu sizce adaletlimi bu kocaman yurt ta neden erkek öğrencilere yer yok müdürde siz haklısınız ama burada ileri gelen yönetim böyle bir karar aldı benimde yapa bileceğim bir şey yok dedi
Peki biz bu çocuğa kala bilecek yer nerden bulacaz biz buranın yabancısıyız naparız diye sorduğumuzda okulun müdürü bizi
Öğretmen evine gönderdi oradaki müdüre kendisinin bizi oraya
Gönderdiğini iletmemizi söyledi ve biz yola çıktık okulla kasaba arası
Yaya on onbeş dakika öğretmen evine vardık tam biz kapının önünde
Bekliyorduk içeriden bir bey çıktı buyrun niçin geldiniz diye sordu
Bizde kalmak için yurt baktığımızı söyledik kalacak buradada yer kalmadı dolu dedi. ama içeri gelin bir çay falan ikram edelim dinlenirsiniz dedi
Bizde bizi okuldaki müdür beyin gönderdiğini burada bir kişilik yerin olduğunu söyledi dedik o zaman içeri gelin öğretmen evinin müdürüyle
Görüşün dedi içeri girdik o kadar çok yorgunuzki uykusuzluktan gözlerimizi zor açıyoz müdür beyde bize hoş geldiniz bir şey içermisiniz diye sordu hemen çay söyledi bize onada biz çocuk için kalacak yer bulamıyoruz dedik böyle bir şey olurmu yurt var ama sadece kızlara ayit
Bizi okuldaki müdürün göderdiğini söyledik ve oda birkişilik yer olduğunu oraya bizim kadımızı yapacağını söyledi ve hiç sorun çıkmadan kaydımızı yaptı
Ve ben asıl şehirdekilerin küçümseyerek baktıkları köy insanlarının yapmacıksız çıkarsız doğal temiz saf ve insan sıcakılığı veren bir ortamda olduğumu fark ettim o azıcık insan toplumunun içinde sanki çok kalabalık bir ortamdaymışım havası vardı ben on yıldır istanbuldaki kapı komşumda görmediğim sıcaklığı samimiyeti. o küçücük kasabada sadece bir günlük tanıdığım insanlarda yaşadım.
Ve giderken kendi kendime bu çocuğum burada napar diye muhasebesini yaptığım yenicedeki o insan sıcaklığı dolu olan kasabaya
Gönül rahatlığı içinde oğlumu bıraktım.
bu yaşadığım anımı sizlerle paylaşmak istedim
YORUMLAR
Güzel bir anı olarak her zaman yüreğinizde sakladığınız Anadolu'mun tüm insanlarının genlerinde her zaman var olan o sıcaklığı hissetmeniz ve sizleri bir kardeş gibi bağrına basan insanlara vefâ borcu olarak bu anı yeter de artar bile. Gözlerimiz buğulanarak okuduğum bu güzel gözlemleriniz hep dimağımızda hoş bir lezzet olarak kalacaktır.