kuşçu baba

• 6 Nisan 2008 Pazar 00:00:00

Hava soğuk bir kış günü,her yer kar ve dışarda tipi varmış.
Dışardaki kuş sesleri içerde oturan adamı,çok öfkelendirmiş.
O öfkeyle kalkan adam,
dışarı çıkmış adamı gören kuşlar kaçmış. Yalnız bir kuş
kaçamamış.Öfkeli
adam bu kuşu hemen yakalamış,o öfkeyle zavallı kuşun
başlamış tüylerini yonmaya.Tek tüy bile bırakmamış.
Feryad eden zavallı kuş çırıl çıplak soyulmuş.
Adamsa,bir neşeli bir neşeli gülüm seyerek
kuşu salıverip eve girmiş.
Hanımıda
kocasının bu neşeli halini görünce sormuş
_hayırdır bey seni ilk kez neşeli görüyorum
Nedir bunun sebebi.
Adam_ nasıl neşeli olmam,
evimizin durmadan damından bacasından girip bize
rahat vermeyem o kuş sürüsünü
dağıttım,hele birisi vardı ki hiç sorma tüylerini
öyle yondumki inan sadece
kafası kaldı yonulmayan.Saldım gitti bir dahada gelemezler
o uğursuz kuşlar, dedi. Oh be, şimdi oyle rahatladımki.
Bunu duyan hanımı, _Aman Allahım
sen ne yaptın* İnsan bu kadar gaddar olurmu, ne istedin
Allahın garip kuşundan. Kadın bu işkencenin
sebebi neydi bey, dedi.
Bu soğuk havada sen çıplak gezebilir misin ki, onu bu hale
getirdin. Adam hanım hanım,o kuş uğursuzdu …
Cik cik ötöp benim asabımı bozuyordu.
Kadın_ bey, dedi.Bizim hanemizde uğursuzluk yok ki
.Hanemizde uğursuz olan, senin bitmeyen öfkendir.
_Adam
O kuş sürüsü bir daha geri gelemez o kuşta zaten akıbetini buldu.
Sen yat uyu, kafanıda takma.
Bak ben ne kadar rahatım,demiş ve gitmiş uyumaya.
Kadınınsa sabaha kadar
gözüne uyku girmemiş.Sabah olunca adamın öfkesi
geçmiş, kuşlarıda görmeyince hayli keyiflenmiş.Kadınsa
sabah erkenden kalkmış o kuşu aramaya başlamış ve her
tarafa bakmış.
Yok yok.. üzgün halde eve girerken
kapının arasından kuşun girdigini görmüş.Kuş ok gibi
gelip kadının koynuna girmiş. Kadın kuşun halini görünce öyle
üzülmüşki. Zavallı hayvan çırıl çıplakmış, üşüyormuş.
Kadın kuşu koynunda ısıtıp, onu sıcak tutacak yer aramış.
Hayvanlarının arasında bir yer yapmış. Kocasından gizli onu
bahara çıkarmaya karar vermiş.Gün geçtikce kocası
vicdan azabından artık konuşmaz olmuş.
Yemekten içmekten kesilmiş haline hanımı çok üzülüyormuş.
Hanımı kocasına bunun nedenini ısrarla sormuş._Ne
oldu sana eriyip gidiyorsun, yemekten
içmekten kesildin. Adam hanımına dönüp demişki_
Ya hanım ben ne yaptım,
vicdan azabı beni öldürüyor. O kuş,
bir an bile aklımdan çıkmıyor. Geceleri rüyama
geliyor. Ben üşüyorum, ben üşüyorum diyor sürekli.
Sen beni bu
hale getirdin diyor ve her gece böyle tekrarlanıp gidiyor.
Ben o kuşu nasıl bulurum,acaba nerdedir* Günlerdir
arıyorum yok yok …Bulamadım bir
türlü.Kocasının bu durumunu gören kadın _
Bey kuş bende,der.Adam nasıl sevinir nasıl sevinir …
Kadın kuşu getitir.Adam hemen koşar tüylerini,
sakladığı yerden getirir._ Hadi
yapıştıralım, der. Kadın Allah akıl versin be adam,hiç
tüyler bir daha
yapışırmı *Adam çaresiz,ne yapacağını bilemez.Adam artık kuşu
sobanın, kedi fare yer diye yatağına bile alır.
Kocasının bu halini gören kadın çok üzülür._ Bey
ben bu kuşu giydirecem, der
Adam _Nasıl olurki der. Kadın yün getirir, kuşu güzelce sarar,ona
yün yelek gibi yapar. Adam
çok sevinir, baharda gelmiştir artık. Havalar da ısınır.
Artık kuş da hafif hafif
tüyler çıkarmaya başlar.Baharında gelmesiyle kuşu
doğaya salıverirler.Ama onlar içinde hiç kolay olmamıştır bu.
Artık mutludurlar.Kuş özgürlüğüne uçmuştur.
O günden sonra,adamın adı kuşcu baba olmuştur. Çünkü
kuşcu baba yanına yem alır,dağ taş demeden nerde
kuş görürse onlara yem verir, sevgiyle yaklaşırmış. kuşlarsa
kuşcu babanın etrafından eksik olmazmış O nereye
gitse kuşlar da onunla giderlermiş.Kuşcu baba evinin
her tarafını oyuklar açtırmış ki kuşlar rahat girsinler.
Sevdiklerine ve hanımına
vasiyet etmiş ki,_ Ben ölürsem, kabrimi ayrı yerde yapın ve
kuş yemlik yeri olsun.
Ziyaretime gelenlere de söyleyin bir avuç kuş yemi
getirsinler, demiş.
Aradan bir süre geçmiş ve kuşçu baba ölmüş.Kabri vasiyeti
üzerine, tek yapılmış.
Kuşlar konup rızık alır şimdi.Kimi dilek tutar,kimi onu evliya sanır …
Oysa o öfkeli adam bu yatırda,
kuşcu baba adıyla kalır.

Yaşar Kılıç