- 1206 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Asi,Tommy ve Yaşlı Adam...
Yaşlı adam ağır ağır indi merdivenleri.Sokağa açılan kapıdan şöyle bir baktı dışarıya.Sıcak bir yaz sabahıydı ve dışardan gelen gürültüler şehrin o boğuk havasını daha da ağırlaştırıyordu sanki."Acaba geri mi dönsem?" diye düşündü adam.Bir an tereddütte kaldı.Sonra da bastonuna dayanarak kendini biranda dışarı attı.Uzun boyluydu ihtiyar.Sinekkaydı traş olmuş,pos bıyıklarını yandan hafifçe salmıştı.Saçları tastamam duruyordu hala.Kaşları siyahtı.Favorileri biraz uzun,göbeği ise pantolonunun dışındaydı.Siyah takım elbisesinin içine giydiği beyaz gömlekle hoş görünüyordu doğrusu.Yaşına göre bir dinçliği vardı...
Evinin önünden giden yol parka doğru sapıyordu.Yaşlı adamda yolun götürdüğü yere gitti.Parkta çocuklar oynuyordu.Adam bir bankı gözüne kestirdi ve oturdu.Orada bir taraftan güneşlenirken bir taraftanda parkta oynayan çocukları seyre daldı.O an dikkatini birşey çekti.Çocuklardan biri (ufak bir kız) ağlayarak adamın oturduğu banka yöneldi.Küçük kız yanına oturduğunda adam istifini bozmadı.Çocuk ağlamasını kesecek olsa katlanabilirdi belki ama ağlamayı sürdürünce yaşlı adam dayanamadı ve "Neden ağlıyorsun ufaklık?" diye sordu.Küçük kız cevap vermedi ama bakışlarıyla oyun oynayan çocukları gösterdi.Yaşlı adam çocuklara şöyle bir baktı ama birşey anlamamıştı doğrusu."Ne olmuş onlara?" diye sordu ufaklığa.Küçük kız hıçkırarak "Beni aralarına almıyorlar." dedi.İhtiyar güldü ve "Demek seninle oynamıyorlar?" dedi.Küçük kız onaylar gibi başını aşağı yukarı salladı.Adam biraz durdu ve "madem onlar seninle oynamıyorlar...ben oynarım ufaklık.Ne sıkıyorsun canını?" dedi...
Az sonra yaşlı adam elinde bir oyuncakla çıkageldi.Markete kadar gitmişti az önce çünkü.Bu oyuncak bir köpekti.Adam oyuncağı çocuğun yüzüne doğru yaklaştırdı ve "Merhaba,benim adım Tommy" dedi.Ufaklık ilkönce anlamadı ama sonradan bütün dikkatini oyuncağa verdi."Senin adın nedir?" diye sordu adam sesine bir köpeğinkiymiş gibi bir eda vererek."Asi" dedi kız."Demek Asi?" dedi adam,bir taraftan konuşup bir taraftanda köpeği oynatıyordu bir kukla gibi."Evet" dedi küçük kız.Onlar sohbetlerine devam ederken bu manzara diğer çocuklarında dikkatini çekmişti...
Artık bütün çocuklar Asi’yle bu oyuncak köpeğin sohbetini izliyordu.Adamın çocuğa oyuncak köpek vasıtasıyla yaptığı şakalara hepsi gülüyorlardı şimdi.Adam bütün ilginin kendilerinde toplandığını görünce elindeki kozu oynamaya karar verdi."Bu çocuklar...neden seninle oynamıyorlar Asi?" diye sordu.Küçük kız tekrar ağlamaklı olmuştu.Adam durumu hemen toplamaya karar verdi ve "Oysa ben senin gibi sevimli bir çocukla oynamaya can atardım" dedi adam.O sırada diğer çocuklar bakışlarını oyuna almadıkları bu ufaklığa çevirdiler.Yaşlı adam oyuncak köpeğin başını hafifçe çocuklara çevirdi ve "Asi’yle kim oynamak ister?" diye sordu.O böyle deyince çocuklar hep bir ağızdan bağırmaya başladılar "Ben!Ben!Ben!..."
Akşam olduğunda adam keyifle evine doğru yol alıyordu.Bir çocuğu sevindirmek güzeldi doğrusu.Ağlayan bir çocuğu güldürmek.Gözyaşlarını sevince çevirmek...Eve vardığında yaşlı karısı adamı karşıladı."Ne yaptın bey bütün gün dışarda?"diye sordu adama.Adamsa elindeki oyuncağı konuşturarak "Hiçbirşey hanım" dedi."Hiçbirşey..."Kadınsa "Aaa, deli mi ne kocaman adam oyuncakla oynuyor?" diye cevapladı bu oyunu.Adamsa sadece gülümsemekle yetindi ve "Hadi içeri gir hanım" dedi...
YORUMLAR
Çocuklar ve yaşlılar.......
Aslında birbirlerinden ne kadar farklılar di mi?
Belki de bu farklılıktır onları benzer kılan.Biri büyümeyi,diğeri küçük olmayı diler içten içten.Mutlu olmak ve de gülümseyebilmek için muazzam beklentileri de yoktur.Öykünde de belirttiğin gibi oyuncak bir köpek yeterli olur çoğu zaman.
Mutlu sonlara bayılıyorum.))