ASLINDA YAĞMUR GERÇEKTE YALANMIŞ

• 11 Aralık 2007 Salı 00:00:00

Bazıları için sadece deli saçması bazıları için ise hayatın anlamı bu kelimeleri okuduğunuz zaman acaba ne demek istiyor diye sormuşsunuzdur kendi kendinize ben iyisi sizi meraklandırmayayım. Anlatmak istediğim şey aşktı. İlk başlarda varlığına inanmadığım ama daha sonrasında ömür boyu ruhumda bir iz bırakacak olan o eşsiz duygu aynı zamanda kaybettiğim zaman bir daha hissedemeyecek olduğum sonsuzluk ve ben onu kaybettim. Belki de hiçbir zaman bulamamıştım ki
Her yaz akşamı olduğu gibi arkadaşlarla oturmuş çaylarımızı yudumlarken ve çocukluğumuzdan kalma anılarla beraber kendimizden geçmişken kim bilebilirdi ki bu gecenin diğer gecelerden çok ama çok farklı olacağının, o güne kadar hiçbir bayan ilgimi çekmemiş ve hiçbir bayana karşı da derin hisler beslememiştim ta ki onunla tanışıncaya dek aslında bayanlara ilgi duymamamın ana nedeni çevremde çok güzel başlayan fakat zamanla çok kötü şekilde sonlanan ilişkilerdi. Yanlış yapmak istemiyordum.Benim hayatımda ilklerin daima ayrı bir yeri olmuştur.Bu da benim için önemli bir ilkti.Eminim unutmak istesem da hayatım boyunca onu unutamayacağım.Ruhumu ne kadar kirletmiş olsa da , arkadaşlarla muhabbet çok koyu olduğundan dolayı ilk başlarda çevreye ilgimi pek fazla verememiştim.Bir anda ne olduysa masa da bir sessizlik oluştu.Aslında birbirimizi görmeyeli o kadar uzun süre olmuştu ki anlatacak bir sürü hikayemiz vardı fakat kimsenin ağzından tek bir kelime çıkmıyordu.Biraz önce kahkahaların atıldığı herkesin anılarla eski günlere gittiği masa bir anda sessizliğe bürünmüş ve nedenini bilmediğimiz bir karanlık masaya hakim olmuştu.İşte o anda içimden bir ses bir şey olacak dedi.Herkes birbirine bakarken masaya doğru bir gölge düştü.Kafamı kaldırıp ona doğru baktım.Sanki uzun zamandır ruhumun arayışlarına yanıt verecek ve sorgulamakta olduğum hayatıma yeni bir soluk katacak olan kişi tam karşımdaydı.
-----Sen serdar olmalısın?
--- Evet
-----Ben karşı masadan geliyorum. Tuğçenin arkadaşıyım. Küçük hikâyeler yazdığından bahsetti. Benimde yazmış olduğum birkaç hikâye var. Aslında bunu insanlarla paylaşmak istiyorum ama kendime güvenemediğimden dolayı yapamıyorum. Benim için okur musun? En azından benim durumumda olan bir kişi beni daha iyi anlar diye düşündüm
----Öncelikle adınızı bize bahşetmediniz ama ben yinede memnun oldum. Konu hikâyeler ise düşmanımı dahi geri çevirmem uygun olduğunuz bir zaman getirin beraber okuyalım. Siz benim yazdıklarımı okuyun bende sizinkileri daha sonra birbirimizle düşüncelerimizi paylaşalım.
-----Özür dilerim. Benim adım yağmur
---Tamam, o zaman yağmur daha sonra görüşelim.
O masadan uzaklaşırken işte aradığım kişinin gerçekten de o olduğuna emin oldum. İşin ilginç tarafı ben onu değil o beni bulmuştu. Bu şekilde tanışmış olduk. Zamanla daha çok beraber zaman geçirmeye başladık. Sanki bir ömür boyunca onun gelmesini beklemiş gibi hissediyordum. Aşık olmuş insanlar derler ya biz birbirimiz için yaratılmışız işte tam olarak olan buydu.Bütün renklerimiz uyuşuyordu.O günleri hayatım boyunca unutacağımı sanmıyorum.Öyle zamanlar oluyordu ki kendimi çok çaresiz hissediyor.Gecenin geç saatlerinde sahile iniyor.Belki de onunla karşılaşırım diyerek saatlerce şuursuzca geziniyordum.Onunla olduğum zamanlarda bütün her şeyi unutur ve bütün ilgimi ona verirdim.Gel zaman git zaman bütün aşklarda olduğu gibi ayrılık zamanı geldi. Yaz bitti ve ben İstanbul’a dönmek zorunda kaldım.Uzun süre telefonla idare etmek zorunda kaldık.Biliyorum gerçekten onun içinde benim içinde bu süre çok iyi geçmedi.Ayrılığın adım seslerinin yaklaştığının farkındaydım.Beni o kadar büyülemişti ki bu aşk için savaşmadan pes etmeye niyetim yoktu.Pes etmedim de her hafta sonu bursa dan İstanbul’a gittim geldim.Bazı zamanlar bir saat bazı zamanlar ise beş dakika görebilmek sadece onunla birkaç kelime edip ona olan sevgimi hiçbir zaman kaybetmediğimi gösterebilmek için bunun bana maneviyat olarak kazandırdığı kadar maddi yönden kaybettirdikleri de oldu.Gözüm öyle kararmış ki bütün hayat artık anlamını yitirmiş yerine sadece o almıştı.Bu şekilde tam olarak iki sene daha beraber olduk.İnsan aşık olunca ne yaptığını gerçekten de bilmiyor.Bana diyeceklerdi ki iki yıl boyunca yılın her hafta sonu bir kızı görmek için İstanbul bursa arasında mekik dokuyacaksın.Vereceğim cevap eminim salak mıyım ben oldurdu .Gerçekten de salağın tekiydim.Bunun anlamam belki de başımdan geçen en kötü olayla beraber gerçekleşecekti.Her zaman ki gibi bursa ya doğru gitmek için yola çıkarken telefonum çaldı.Arayan en sevdiğim arkadaşlarımdan Serhan’dı.
Serhan;Abi naber nasılsın?
Serdar;Eyvallah Serhanım seni sormalı
Serhan;Ne olsun işte iş güç bu hafta bursa ya gelecek misin?
Serdar;Evet ne oldu
Serhan;Aramızda toplanıp şöyle kafaları dağıtalım diyoruz.
Serdar;Ben yağmurla buluşacağım ama
Serhan;Abi sen her hafta görmüyor musun zaten şurada yılda bir toplanalım diyoruz.Su koy veriyorsun.Herkesi aradım.Hepimiz toplanıyoruz.Sende gelirsen takım tamam.Geliyorsun dimi?
Serdar;Tamam tamam geliyorum.
Yağmuru aradım ve işimin çıktığını söyledim.Ben üzüleceğini düşünürken o bu durumu çok normal karşıladı.Böyle yapması zaten aklımın derinliklerinde bir şüphe kıvılcımı çakmasına neden olmuştu bile bütün yol boyunca bunu düşündüm.Mudanya da arkadaşlarım sağ olsunlar beni karşıladılar.İnsan dostlarıyla beraber olunca çok mutlu oluyor.Felekten bir gece geçirdik.Sabah kalktığımız zaman başım acayip bir şekilde ağrıyordu.Aslına bakarsanız herkesin başı ağrıyordu.Bursa ya çorba içmeye gittik.Bizim çocuklar öğleye doğru kız arkadaşlarıyla buluşacaklarını ve benim de gelmemi istediklerini söylediler.İlk başlarda yapacak olduğum şeyin doğru olup olmayacağı kararını vermeye çalıştım fakat araya hatır girince onlarla gitmek zorunda kaldım.Öğleye doğru kızlarla buluştuk.Serhan yine yapacağını yapmış kız arkadaşına benim çok önemli bir dostum geliyor.Gelirken bir arkadaşını getir de serdar kendini masada yalnız hissetmesin demiş.Ben bunu anladığım zaman içimden bir ses kendini geri çek demeye başlamıştı zaten Serhan şurada yeni bir mekan açılmış oraya gidelim dedi.Herkes bu durumu başıyla onayladı.Ben tam mekana girerken eski sınıf arkadaşlarımdan Ömer aradı.Beş on dakika lafladık.Tolgayla ali beni merak etmişler.Dışarıya geldiler.Bütün masa beni merak etmiş.

Serhan;Serdar nerdesin herkes seni bekliyor
Serdar;Tamam geldim
Tolga;Abi içeriye girdiğin zaman karşıda bir masa var bir kız bir erkek oturuyor.Hallerini bir görsen valla biz böyle bir şey görmedik.İçeriye girdiğin zaman dikkat et içerisi biraz loş kapı açılınca biraz aydınlanıyor.O zaman fark edersin.
Serdar;Aman sizde işiniz gücünüz yok kız arkadaşınız var nereye bakıyorsunuz
Tolga,Oğlum iyice kılıbık olmuş bu be
---Hadi hadi içeri girelim.
Gerçekten kapı açıldığı zaman ilginin oraya çekilmesi çok normaldi.Bir kız ve bir erkek sarmaş dolaş kendilerinden geçmiş aşkın en uç noktalarında geziniyorlardı.
Serhan;Abi gördün mü hatunun
Serdar;Evet
Serhan;Nasıl ? Ben böyle bir şey görmedim.
Serdar;Ayıp olum ayıp
Tolga;Bırak ayıbı mayıbı abi
Serdar;Aslında size şimdi bir şey söyleyeceğim ama aramızda kalacak
Serhan;Tamam söyle
Serdar;Ben onu birine benzetiyorum ama çıkaramadım.Belki İstanbul dan olabilir ama eminim tanıyorum yada kurşunluda ki yazlıktan tam olarak yüzünü göremedim.Belki de akrabalardan birinin kızı da olabilir.
Tolga;Gerçekten mi?
Serdar;Tam olarak bilmiyorum.Sadece benzettim.Hani birini arka profilden görürsünde birine benzetirsin ya işte öyle bir şey
Serhan;Emin misin?
Serdar;Bilmiyorum
Serhan;Hadi ama zaten ayda yılda bir toplanıyoruz.Herkes zaten bizi bekliyor.
Serdar;Haklısın galiba
İçimden bir ses bu anın güzelliğini bozma derken diğer bir ses ise onu tanıyorsun korkma yanına git ve sor kimsin yoksa bu şüphe seni bütün gün rahat bırakmayacak.Ben bunları düşünürken nedenini bilmediğim bir karanlık ruhumu ele geçirmişti bile keşke yerimde otursaydım da bu olanlar başıma hiç gelmeseydi.Masada ki muhabbet o kadar güzeldi ki kim bilebilirdi ki bu güzellik on dakika sonra benim yüzümden bozulacak ve bundan sonra bütün kadınlara karşı güvenimi bir anda yerle bir olacaktı.
Serdar;Beyler ben şu kızı kesin tanıyorum.
Serhan;Emin misin ?
Serdar;Kesin tanıyorum dedim oğlum ben o kızı bir yerden tanıyorum ama
Tolga;Nerden olabilir
Serdar;Ya İstanbul dan ya da kurşunluda ki yazlıkçılardan bir kötü ihtimal akraba da olabilir
Tolga;Git sor o zaman
Serhan;Deli misin nesin yanında erkek arkadaşı var.Ayıp olur.,
Tuğçe;Ben muhabbetinize istemeden kulak misafiri oldum.Serdar eğer eminsen git sor ?
Serdar;Yanlış yapmış olmayalım.
Serhan;Merak dan ölüyorum diyen sensin sen bilirsin
Tolga;Oğlum acayip bir hava var burada hissediyorum bir şeyler olacak
Tuğçe;Tolga sen hep böyle kötümser misin?
Tolga;Karışma sen erkek işine
Tolga;Beraber gidelim ben yanındayım.
Serdar;Tamam o zaman
Serhan;Kardeş bir şeyler olursa biz buradayız ona göre
Serdar;Eyvallah kardeşim
Sokakta yürürken bir lamba bulsam.Ovaladığım zaman içinden bir cin çıksa ve benden bir dilek dile gerçekleştireyim dese o masadan kalkmadan önceki ana gidip bunların hiçbirinin yaşanmamış olmasını dilerdim.
Serdar;Hadi kalk tolga gidiyoruz.
Tolga;İşte ben buna cesaret derim.
Masaya doğru ilerlerken verdiğim kararın doğru olup olmadığını kestirmeye çalışıyordum.Masaya yaklaştım ve arkası bana dönük olan bayanın omzuna hafifçe bir dokundum.
Serdar;Kusura bakmayın rahatsız ettik.Size bir şey soracaktım da
Masadaki genç olan çocuk biraz kızgın biraz da şaşkın bir şekilde
-------;Evet sor ne oldu.
Serdar;Size değil bayana
Yüzünü görmeye çalışıyordum fakat ne yaparsam yapayım bana doğru bakmıyordu. Kafe loş olmasaydı çoktan tanırdım da ama bu şekilde davranması şüphelerimin toplandığı yanardağın patlamasına neden oldu.Elimi omzuna koydum.Bütün gücümle bana doğru çevirdim.İşte o anda zaman durmuş ve gerçekten de kendi kanımdan olmayan bir insanın bile canımı yakacağını öğrenmiştim.İki yıl boyunca uğruna gidip geldiğim,bütün sırlarımı paylaştığım ve ömrümün sonuna kadar kendimi yeminler ederek adamış olduğum kişi sevdiğim kadın tam karşımdaydı ve bu çirkin yüzünü hiç hak etmediğim halde bana göstermişti.Arkamı döndüm ağır adımlarla kafenin kapısına doğru ilerledim.Biz içeride otururken yağmur başlamış dışarıya çıktığımda da yağıyordu.Şuursuzca yürümeye başladım.Hiçbir şey düşünecek halim yoktu.Durmadan kendime neden diye sordum.Oturup benle konuşabilirdi.Ben bu şekilde yürütemiyorum diyebilirdi.Biliyorum benimde bu ilişkide hatalarım oldu fakat ben hiçbir zaman aldatmayı düşünmedim.Bazı zamanlar ne kadar üzülsem de iyi ki bu gerçekle yüzleşme için daha geç kalmadım diyorum kendi kendime artık tüm olanlar geçmişte kaldı.Ondan sonra hiç kız arkadaşım olmadı.Erkekler kendi aralarında muhabbet ederken kız arkadaşlarından ayrıldıklarında çoğu zaman aldatan yada terk eden kişi kendileri olmuşlardır.Yukarı da aldatılmış ve aynı zamanda terk edilmiş olan bir insancığın hikayesini anlatılmıştır.Aramızda onun durumunda olan çok insancık var.Çoğu da içinde bulundukları bu durumu biliyorlar ve sadece birbirlerini kandırıyorlar.Aslında farkında olmadıkları bir gerçek daha var.O da aşk denilen zırvanın sadece bir saniye de başlayıp o anda da bitip sona erdiği ve sadece insanın karşısına ömrü boyunca bir kere karşısına çıktığıdır.