YANLIZLIK ANLATISI

• 3 Aralık 2007 Pazartesi 00:00:00

- Beni senden yalnız bırak
- ...
- Beni senden yalnız bırak ne olur. Yoruldum, yorulduk içinde bu asi girdabın.
- ...
- Beni senden yalnız bırak biraz. Yorgunluğum senden değil bütünüyle hem geleceğim birgün, hani bir gün kendime gelince.

Adam gözlerini sıktı. Neden demeliydi, diyemedi biraz daha fazla...

- Ama git hemen. Bir umut bekletmesin seni yanımda öyle. Sonu belli beklemelere bırakma beni, git öyle ise ama gel ve bil nasıl bekliyorum seni...

ve kadın alıp rüzgarını gitti
...

Moda sahilini bilir misin? İstanbul’un en güzel sahilidir. Orada ellili yaşlarda bir adamdan duydum bunları. On yıllar öncesini nerden hatırlarda öyle durup dururken anlatır ki insan.

- Adı neydi peki?
- Adını kendime sakladım, gizledim.Boşver sen.
- Resmi filan var mı peki sende? O kadar anlattın merak ettim.
- On yıllardır görmedim yüzünü. Yaşlanmak ne kötü şey. Bir resmi yok bende. Zaman siliyor gitgide kafamdaki resmini.

Gözlerini sıkıyordu. Birşey diyemedim ben o devam etti biraz daha...

-Bazen acıyı bilemez insan. Bilseydim bu yalnızlık bu kadar uzun sürecek biraz daha kal derdim, biraz daha gitme. Sonu belli beklemeler yaraları açmazdı belki o zaman.
-Alıştın mı özlemeye onu?
-Öyle değil bu. Öylesi değil. Bir gün gelecek o Mete. Biliyorum.Birgün gelecekte zaman işte...

Sert beyaz sakallarını tuttu. Giremedim kafasının içine. Büyük enkazlar vardı içinde ve onlarla yaşıyordu ve bekliyordu. Eve gelirken hep düşündüm zamanı, ölümü, sonrasını, şimdiyi, tutunmak yerine gitmeyi, anları kaybetmeyi, yitirmeyi düşündüm. Sonra hak verdim. Anladım ve korktum en sonra; zaman arzulu bir kadındır ya o beklediği kadın gelmeden, zaman adamı alırsa diye...

" yolun sonundaki maviye varmadan
bir uçurum görürsün
ellerin kırılır,tutunamazsan... "

yaşlanır hüznün
kırışır için, eskirsin
yangınlarını bırakma yüreğine
hayat öyle,
bilirsin...

gözlerini kapat
yarın belki olmam burada
belki bir yangın alırda benliğimi
sürükler sürükler
sürüklerler
yangın yerine karanlık kimliğimi

uçurum görürsen sonsuz ardımda
ellerim iki yanımda öyle kalana kadar
gözlerini kapat
ağlama