SANAL ALEM I

• 10 Kasım 2007 Cumartesi 00:00:00

SANAL ALEM

Adam,bilgisayarın karşısına geçmiş,bir yandan çayını yudumlamaktadır.Ekran karşında ise genç bir bayanla chat yapmaktadır.
“Hayatım bu gün bana hangi yemek tarifinde bulunacaksın?”
“Etli kabak dolması”
“Hayatım bir erkek için çok zor olmaz mı”
“Olmaz.Sen yeter ki iste”
“Peki karıcığım sen nasıl istersen.”
“İşin nasıl geçti bu gün?”
“Ah!Sorma.Sana bir türlü bu konuyu açma fırsatım olmadı.Nasıl söylesem.Bilmem ki…”
“Söyle söyle.Çekinme.”
“Bugünlerde işe geç kalmaya başladım sık sık.Patrondan azar işittim.”
“Ee!Çıkar ağzındaki baklayı.”
“E’si şu biraz erken uyursam fena olmaz yani.”
“Haa!Anladım.Açıkça söylesene senden sıkıldım diye.”
“Yok tövbe.Haşa senden başka gül koklar mıyım hayatım.”
“Ay!Bir de bu cam ekrandan koklasaydın bari.”
“Olmayacağını sen de biliyorsun.Cam ekranda olsa seni aldatmayacağımı.Yatak odam yetmediği gibi banyoda,mutfakta,e insaf yahu tuvalete bile kamera koydurttun beni sıkı gözetim altında bulundurmak için.Bu kadarı eski Sovyet Rusya’da bile yoktu.”
“Bak bak bir de şikayet ediyor.Erkek milleti değil misiniz.En ufak boşluk anımızda aldatıverirsiniz kadınları.Size sırtımızı dönmeye görelim.”
“Müsadenle ben biraz erken yatacağım bu akşam.”
“Kaçıyorsun demek.Unutma bu bilgisayar yüzüme kapandığı an soluğu mahkemede almış olurum bunu da bilmiş ol.”
“Ama hayatım.İşe gitmezsem ADSL’ in ücretini de veremem.Dolayısıyla bizim evlilik de biter.Bunu sen de biliyorsun.”
“Ya diğer sitelere girip diğer kadınlarla fingirdeşmeyeceğini nerden bileyim?”
“Söz.İki gözüm aksın ki böyle bir şey olmayacak.Hem zaten evde kamera yok mu?Nasıl olsa gözetim altında değil miyim?”
“Olsun.Yine de sana güvenmiyorum.Bir yolunu bulur yaparsın bir şeyler.”
“Ah!Neden anlamak istemiyorsun?Uykusuzluktan sarhoş gibiyim.”
“Yok.Bu böyle olmayacak.Dur.Ben site Admin’ine haber veriyorum.”
“Ne yapacakmış site Admin’i”
“Görürsün şimdi”
Kadın,tuşlara basar karşısına site Admin’i çıkar.
“İyi akşamlar Admin bey.”
“İyi akşamlar Mor Menekşe rumuzlu hanım.Buyurun sizi dinliyorum.”
“Ben,Sergüzeşt rumuzlu bir beyle sanal evlilik yaptım.”
“Biliyorum hanımefendi.Nikahınızı da ben kıymıştım hatta.”
“Ah!Kıymaz olsaydınız keşke.”
“Neden Mor Menekşe hanım!Ne oldu ki?”
“Ne olmadı ki.Eşim beni aldatıyor.”
“Demeyin.Sizin gibi bir hanımı üstelik?”
“Ya!Her gören beni Banu Alkan sanıp çarşıda Pazarda resim istemeye kalksınlar.Bizim bey de ne haltlar karıştırıyormuş da haberimiz yok.”Yok boşanacağım ben bu adamdan.”
“Siz aldattığını ispat edin şak diye bir celsede boşarım sizi.”
“Şey!Ya edemezsem?”
“Anlamadım?”
“Yani beni gerçekten aldatıyor mu?Ondan pek emin değilim de.”
“Kusura bakmayın benim çıkmam lazım.Emin olun da beni öyle arayın.Benim sitede bir boşanma davası var ona yetişmem lazım.”
“Ama!”
“İyi akşamlar.”
Kadın sinirli bir şekilde ayağa kalkar bir sigara yakar.Evde dolanır.Oysa ilk tanışmaları ne güzeldi.Her şey bir rüya gibi başlamıştı.Bu sitede ilk tanıştıklarında sevdiği adam bakımlı ekran karşısına geçer,ona sevimli logolar gönderir,öpücükler kondururdu durmadan..Ona hep aşkım,Banu’m derdi de başka bir şey demezdi.Gerçi şimdi de ona hep hayatım derdi ama eskisi bir başkaydı işte.Kim ne derse desin.Gece yarıları sohbet bir başlar sabaha dek sürerdi.Chat yaparken vücutlarının tüm ayrıntılı hatlarına kadar biri birilerini sabaha dek inceler öyle yatarlardı.Bir kez bile yüz yüze görüşememişlerdi.Adam Türkiye’nin bir ucunda,kadın da bir ucundaydı.İkisi de çalışan insanlardı.Aldıkları ücret ancak karınlarını doyuruyor,kiralarını ödeyebiliyorlardı.Özel sektörde çalıştıklarından yıllık izinleri dahi yoktu.Bırakın yıllık izinlerini doğru dürüst sigorta pirimleri dahi yatmıyordu.Korkularından ne hasta olup hastaneye gidebiliyorlar ne de izin isteyebiliyorlardı son yıllarda.Nedeni ise işten atılan onca insan vardı.İşverenin canına minnet.Hemen kapı önüne konuverirlerdi gözlerinin yaşına bakmaksızın.
Parasızlıktan ha bugün ha yarın gelip görüşürüz derken iki yıl geçtiğinin farkına bile varmadılar.Sonunda baktılar olmuyor akıllarına sanal ortamda evlilik geldi.İşte durum bundan ibaretti.
Kadın bilgisayarın başına geçti,kamerayı döndürdü adam horul horul uyuyordu.Kadın içinden:
“Şuna bak!Hemen de uyuyuvermiş.Nasıl da göbek bağlamış.Benle evleneli kendini iyice saldı bu adam.En iyisi bunu hayata bağlamanın bir yolunu bulmalı ama nasıl.Kadı evin içinde döndü dolaştı.Sonra aklına bir fikir geldi.Tabi ya neden olmasın.Çocuk sahibi olmalıydılar.Sanal çocuk.Adamı uyandırdı.
“Bak benim bir fikrim var.”
Neymiş o?”
“Evlat edinelim.”
“Daha neler.Karnımızı zor doyuruyoruz.El alemin çocuğuna nasıl bakarız?”
“El alemin değil hayatım.Kendi çocuğumuz olacak.
“Nasıl olacak bu iş?”
“Bak.Tıkla tıkla şu adrese.Çıkacak karşına”
Adam,bilgisayarı tıklayınca karşısına sitenin birinde saçları jöleli bir genç çıkar:
“Babalık ne haber?”
“Aman kalsın ben almayayım.”

(arkası yarın