Aslında Ben, Sizi Aldattım ! Bölüm 1

• 6 Kasım 2007 Salı 00:00:00

Yağmurda ıslansa da elbiseleri, su geçirmeyen hayalleri, uzun süredir yüzünü görmediği güneşin yalancı sıcaklığına aldırmayacak kadar kalın bir paltosu, yüzüne yansımış korkularını gizlemeye çalışan kaşkolu vardı...
Yol kenarındaki bir banka oturup kendine sarıldı.Düşünmeye başladı...
Neden bu kadar çok düşündüğünü düşündü ilkönce..Sonra,aşkın yürekten cebe indiğini geç fark ettiği için var gücüyle sustu !
Yorgundu.Gözlerini her kırptığında ağırlaşmış kirpikleri kapanıyor,onu zorla geçmişe götürmeye çalışıyordu...

Murat ve Aysel Üniversite yıllarında tanışmışlardı.İkisi de ilk aşklarını yaşamıyorlardı.Fakat sadece bedenlerini ve ruhlarını değil,farklı yaşayış tarzlarını bile çok çabuk kabul edecek kadar masumca sevmişlerdi birbirilerini.Kısa sürede birlikte yaşama kararı alıp Murat la birlikte aynı evi paylaşmaya karar verdiler.
Ailelerinden zar zor gelen para yetmediği için,Murat boş zamanlarında çalışıyor,kazanılan para Aysel de birikiyor, geçim sıkıntısını asgari seviyeye indirmek amacıyla, harcanılacak paranın muhasebesini yapıyordu...

Murat; sevgilisinin desteği olmadan hiçbir işi tam anlamıyla yapamayacağını düşünen, utangaç sessiz, duygusal biriydi.
Boş zamanlarında, hayatın içerisinden ve okuduğu kitaplardan, beynine kazıdığı aşklarla ilgili konuları harmanlayarak fikir üretiyor, her fırsatta bunları şiir, hikaye olmak üzere defterine karalıyordu...Fakat utangaçlığından olsa gerek, ilişkileri başlayalı yedi ay kadar olmasına rağmen Aysel in bundan haberi yoktu...Ta ki, bir 25 nisan sabahı, Murat ın doğum günü hediyesi olarak yazdığı şiiri Aysel uyurken başucuna bırakana dek!

" Ben önce yüreğini sevdim,sonra gözlerini
Ben önce insanlığını sevdim,sonra ellerini "

diye devam ediyordu şiir.Aysel şiiri tam okuyamadan gözyaşlarını tutamadı.Diğer oda da, yazdığı şiiri Aysel in beğenmeme ihtimalini düşünerek, Heyecanını kitap okuyarak bastırmaya çalışan Murat ın yanına giderek birden boynuna sarıldı.
A " Bunu sen mi yazdın ? "
M " Şey,evet.Ama beğenmediysen bir daha yazmam.yada daha iyisini yazmaya çalışırım " dedi Murat, titrek ve utangaç ses tonuyla...
A " Daha iyisi mi ? delirdin mi sen !,Böyle güzel bir şiiri belki de hayatımda ilk kez okuyorum ve inanılmaz etkilendim."
M " Hayatım, bu şiiri sana yazdığım için etkilenmiş olmalısın.Abartıyorsun bence."
A " Edebiyat bölümünde okuyup şiirlerle dünya edebiyatıyla içli dışlı olan arkadaşlarımı biliyorsun.İnan bana yazmış olduğun şiir, bence onlarda bile hayranlık uyandırır...Aa Bir dakika ! Peki sen bu kadar güzel şiir yazdığına göre daha önceden de yazıyor olmalısın,haklı değil miyim ? "
M " Evet canım, zaman zaman karalıyorum."
A " İyi de,benden neden sakladın bunu ! ve nasıl başardın ? "
M " Yazdıklarım benim hoşuma gidiyor.Ama başkaları beğenmezse hayal kırıklığına uğrarım diye kimselere bahsetmedim.Hem ayrıca geçmişte yazdığım bazı şiirleri çok samimi olduğum birkaç arkadaşa okumuş, alay konusu olmuştum."
A " !
M " Belki de hata bendeydi,bilmiyorum.Hızlı yaşayan,eğlenmeyi çok seven insanlardı.O sıralar hayatlarında duygusallığa fazla yer yoktu hiçbirinin ve beğenmediler işte...Ayrıca kapatalım bu konuyu.Nasıl olsa maddi bir çıkar beklemiyorum,ben halimden memnunum."
A " Peki, nasıl istersen.Yazdıklarını benim okumamda sakınca var mı? "
M " Karşıdaki çekmecenin içerisinde birkaç tane ajandam var.dilediğini okuyabilirsin."

Diyerek konuyu kapatmıştı Murat.
Aysel in doğum günü olduğu için, o gün fırsat bulup okuyamamıştı ajanda da yazılı olanları...

Murat ın çalıştığı Cafe evlerinden uzak olduğundan dolayı Aysel den daha erken uyanıp gitmesi gerekiyordu.Ama çoğu zaman Aysel de erkenden uyanıp kahvaltı hazırlıyor,güne birlikte başlıyorlardı.
O gece Aysel in doğum gününü Kutlayıp eğlendikleri için, yorgun olduğunu düşünüp,sabah uyandırmaya kıyamadı...

Aysel uyandığında neredeyse öğlen oluyordu.Bir şeyler atıştırıp kendine geldikten sonra,aklına çekmecedeki ajandalar geldi.Büyük bir heyecanla içlerinden bir tanesini seçip okumaya başladı...
Okudukça şaşırıyor,şaşırırken okuduklarının arasında kayboluyordu...Böyle bir yeteneğin kimsenin farkında olmaması onu çok üzmüştü...

Zaman tüm sıradanlığıyla akmaya devam ederken, Aysel Murat tan daha fazla inandığı için,her fırsatta şiirlerini, hikayelerini kitap haline getirmeyi teklif ediyor ama olumlu cevap alamıyordu...
Tüm bu olumsuzluklara rağmen,uzun süredir aklında olan bir fikri gizlice hayata geçirmeye karar verdi...
Bulundukları şehrin yerel gazetesine sık sık Murat ın şiirlerini göndermeye başladı.Tam tahmin ettiği gibi şiirler dikkate alınıyor ve yayınlanıyordu...
Bu durum 4 ay kadar devam etmesine rağmen,olup bitenden Murat ın haberi olmadı...

Bir Cumartesi sabahı,Murat cafe de çalışmaya devam ettiği sırada ailesinden telefon gelmişti.Telefonu açan kişi Murat ı çağırmak için İsmi ve soyadıyla seslendi.
Bu sırada cafe de bulunan bir bayan müşteri,heyecanlı bir halde telefon görüşmesinin bitmesini bekledi.
Görüşme bittikten sonra,yanına gidip " Murat Tolga Aktorun siz misiniz ?" diye sordu.
Murat,Biraz şaşkın bir ifadeyle " Evet benim.Nasıl yardımcı olabilirim ? "
" Ben Esra. Üniversitede okuyorum.Bölümüm gereği, sürekli buranın yerel gazete ve radyolarını takip eden biriyim.Yazmış olduğunuz şiirleri hayranlıkla okuyorum.Tüm samimiyetimle söylüyorum;Müthiş bir yeteneksiniz,tebrik ederim."
Murat gülümseyerek
" Tanıştığımıza memnun oldum.Fakat sanırım bahsettiğiniz kişi ben değilim.Çünkü hiçbir yere şiir göndermedim."
E " Siz ciddi misiniz !"
M" Evet."
E " Ama nasıl olur! isminiz Murat Tolga Aktorun değil mi ?
M " Evet ama ...!"
E " O halde şaka yapıyor olmalısınız.İki isim ve bir soyadı.Eğer bu kişi bir başkasıysa çok büyük tesadüf olur."

O sırada başka bir müşterinin seslenmesi üzerine,Esra dan müsaade isteyip sipariş almaya gitti Murat...
Kafası karmakarışık olmasına rağmen, olayın tesadüften başka bir şey olamayacağını düşünüyordu.Yinede bir sonuca varmak için Esra nın bahsettiği yerel gazeteyi almaya karar verdi...
Gazeteyi kurcalamaya başladığında kendi yazdığı şiirle karşılaşınca şok oldu!...
Biraz düşündükten sonra,bu olayı Aysel in yapabileceğini tahmin ederek,sinirli bir vaziyette evin yolunu tuttu...

Aysel ise,İnanılmaz bir sevinç içerisinde Murat a sürpriz yapmaya hazırlanıyordu.Çünkü gazeteden Telefon gelmiş, Murat la köşe yazarlığı konusunda görüşmek istiyorlardı...