- 1396 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
İSVİÇRE SEYAHATİ (1)
Yıl, 1973- Kasım sonu İsviçre deki teyzem üç aylık davet yaptı bana, ailemi ikna edip düştüm yola. İlk defa tek başıma yolculuk yapacaktım ve yine ilk defa uçağa binecektim, heyecanım doruktaydı.
Havaalanında veda edip kontrolden çıktım bekleme salonu ana baba günü, herkes gideceği peronda beklemede, şaşkın şaşkın bakınıyorum.
Genç bir kadın yanıma geldi oda ilk defa binecekmiş uçağa ve Zürıch’e gidiyor benim gibi.
Beraber oturmaya ve birbirimize destek olmaya karar verdik, tam o sırada genç bir delikanlı “ SELAM BENDE ZÜRICH’E GİDİYORUM” dedi gülümsedim iyi dedim.
Anons yapıldı uçağa girdik. İkili koltukların birine oturdum arkadaşım olan bayan arkada kalmıştı, delikanlı yanıma oturmak istedi arkadaşım gelecek dedim, yan sıradaki üçlü koltukların birine oturdu, yanına da geç bir kız oturdu.
Yol boyunca kız konuştu durdu, nerdeyse gencin ağzına düşecek zavallı genç arasıra bana kızarak bakıyor, ben gülmemek için kendimi tutuyordum.
Zürıch’te pasaport kontrolü için sıraya girdik bakıyorum önümdekilerden yaklaşık on kişiyi kenarda bekletiyorlar.
Bizim delikanlı geçti, sıra bana gelince memur banada o on kişinin olduğu yeri gösterdi. Almanca sordum “NEDEN?” diye
Memur “İYİ DİLİMİZİ BİLİYORSUNUZ, SİZİDE ONLARLA GERİ GÖNDERECEĞİZ” dedi.
Şaşkınlıkla “SEBEP NE?” dedim. Cevabı biletimin dönüşünün olmaması ve ne malum muş ülkelerinde kaçak işçi olarak kalmayacağım, falan filan, susturdum onu ve serçe “YETKİLİ BİRİYLE KONUŞMAK İSTİYORUM DERHAL”
Telefon açıp çağırdı, hemen yetkili olduğunu söyleyen kişi konuya girdi, sus işareti yapıp ben konuştum.
“LÜTFEN BENİ DİNLEYİN, BEN TATİLE GELDİM VE SİZ BENİ HAKSIZ NEDENLE GERİ GÖNDERECEĞİNİZİ SÖYLÜYORSUNUZ, ÜLKENİZİ MEDENİYETİN BEŞİĞİ DİYE BİLİRDİM, MEDENİ OLMAK BUMU? BİZLERE BARBAR DERSİNİZ AMA BİZ SİZİN DAVRANDIĞINIZ GİBİ DAVRANMAZDIK, DİLİNİZİ BİLMESEM, NEDEN BEKLETİLDİĞİMİ BİLMEDEN DİĞERLERİ GİBİ BEKLİYECEKTİM, BU GİBİ DURUMLAR İÇİN TERCUMAN BULUNDURMANIZ GEREKMİYORMU? Diye söylendim.
Bana mesleğimi sordular ne diyecektim:)) ev kızı desem anlamazlar ki!
Öğrenciydim okulum bitti, babam ödül olarak seyahate gönderdi dedim.
Bu sefer babamın mesleğini sordu “mütahit” diyeceğim de almanca nasıl denir bilmiyorum.
Sağıma bakınca ne göreyim, bizim delikanlı yanımda tam soracağım, kendisi almanca demezmi! “DİŞ İŞLERİ BAKANIDIR BABASI” diye, yetkili hemen benden özür diledi ve pasaportumu verip iyi seyahatler diledi, bende dururmuyum hemen şöyle dedim “HERKES SİZİN GİBİ DAVRANIRSA FAZLA KALMAM SANIRIM, İYİ TATİL DİLİYORSUNUZ BANA, AMA BİR SAATİM HİÇTE İYİ GEÇMEDİ SAYENİZDE.” ve yürüdüm.
Gidiyorum da koridor bitmiyor sağa sola dönüş yok, döneyim de birine sorayım dedim, döndüm bizim delikanlı ile çarpıştım.
“DÖNMEYİN ÇİĞNEYECEKSİNİZ BENİ DOĞRU DEVAM EDİN, HEP DAR DA KALINCA BAKIYORSUNUZ YÜZÜME, YANINIZA OTUMAMA İZİN VERMEDİNİZ YOL BOYUNCA YANIMA OTURAN BAYANIN ÇENESİ HİÇ SUSMADI, İŞKENCE ETTİNİZ BANA” demezmi, kızayım mı güleyim mi şaşırdım usulen cevap verdim.
“YARDIMLARINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM AMA BAKAN KIZI OLDUĞUMU SÖYLEDİNİZ
YA ANLASALARDI BAŞIM BELAYA GİRMEZMİYDİ? HEM BEN TANIŞMADIĞIM BİRİ İLE KONUŞMAM.” dedim demez olaydım başladı konuşmaya ve kendini tanıtmaya.
Efendim “TÜRKİYEDE SÜREKLİ BAKAN DEĞİŞİYOR AKILLARINDA KALMAZ, SONUÇTA GEÇTİNİZ BAŞINIZDA DERDE GİRMEDİ DEĞİLMİ :))”
Aile şirketlerinin İsviçre bürosunu denetlemeye gidiyormuş_ adı soyadı_ bir evin tek çocuğu olduğunu anlatıyor, işini-serecesinini sormamıştım ki,
ben yürüyorum o anlatıyor derken bir salona girdik durdum, bu sefer o çarptı bana.
Döndüm kendisini tanıdığıma memnun olduğumu yardımları için teşekkür ettiğimi söyledim ve son bir yardım daha istiyorum dedim “BAVULUMU NERDEN ALACAĞIM?”
Gösterdi, o arada bana “ANNENİZ SİZE EL SALLIYOR” dedi, baktım teyzem, sevinçle “ANNEM DEĞİL TEYZEM O BENİM” dedim ve kaptım bavulumu tek kelime etmeden kaçarcasına teyzemlere koştum.
Ceynan
2007–09–18
Devamı var…arkası yarın gibi:))
Bu arada, Bakan kızı olmak beş dakika olsada çok hoşuma gitti, ne yalan söyleyeyim:))
YORUMLAR
yüreğine kalemine sağlık
YAZMAK SANA YAKIŞIYOR
BUDA BENDEN OLSUN
TARİHÇİ SÜLEYMAN
Gönül soframda var...Beklerim
Otuzbeş yaşlarında,saçı sakalı uzamış ve ağarmış,
sıska,zayıf birisiydi.Bizim köyün terkedilmiş,çatısı akan
suyu akmayan,elektiriği olmayan,yıkık harabe halindeki
bir binasında yaşıyordu.İlginç bir kişiliği,mükemmel bir
hafızası vardı.Bütün sayısal işlemleri,aklından hesap ma-
kinasından önce yapabiliyor,tarihte yaşanmış bütün önem-
li olayları,savaşları,depremleri,felaketleri günleri ile söyli-
yabiliyordu.Hatta ve hatta gelecekteki önemli günlerin,bay-
ramların hangi güne rastlıyacağını bile biliyordu.Köyün yaş-
lıları ona TARİHÇİ SÜLAYMAN adını takmışlardı.Gerçek-
tende o yaşayan canlı bir tarihti.O varken ansiklopedilere,
internete,hesap makinalarına gerek yoktu.Bizim köyün ca-
hil gençleri,çocukları ona daha bir acımasız davranmışlar
ve ona DELİ SÜLEYMAN adını takmışlardı...
Amma,
Bana göre SÜLAYMAN,üstün zekalı bir DAHİYDİ
Köyde birinci derecede yakınımız,akrabamız olmaması-
na,kalmamasına rağmen sırf onu görmek,onunla sohbet
edebilmek,onun erzağını,bir takım ihtiyaçlarını giderebilmek
için sık,sık köye gitmeye başlamıştım.
Zira,
TARİHÇİ SÜLEYMAN mükemmel bir şiir yorumcusuydu
ve bütün ünlü şairlerin şiirlerini ezbeer biliyordu.Hele,hele
büyük ÜSTAD,NECİP FAZIL IN SAKARYA şiirini onun yo-
rumuyla dinlemek,bana tanımı mümkün olamıyacak kadar
bir bir haz ve mutlulık veriyordu.SAKARYA şiirini onun yoru-
muyla kaç kere dinlediğimi unuttum bile....Beş,on,elli belki-
de yüz kere...
Şaşılacak şeydi...Benim otuz yılda yazdığım,defalarca
okuduğum halde bir tekini bile ezberliyemediğim,beş şiir
kitabında topladığım,kendisine hediye ettiğim kitaplarımdaki
tüm şiirlerimi TARİHÇİ SÜLAYMAN bir haftada ezberlemiş,
HARDDİSİKİNE almıştı bile.Onun yorumuyla insanın kendi
şiirini dinlemesi,mtluluk gurur verici bir olaydı.
Yaz yaklaşıyordu.Tatile çıkmadan önce hem TARİHÇİ
SÜLAYMAN IN ihtiyaçlarını gidermek,hemde onunla sohbet
etmek için,onun eşsiz yorumuyla kendi şiirlerimi dinlemek
için köye gitmiştim.Arabamı virane evin önünde park ettik-
ten sonra,bağajdaki poşetleri elime alıp tam kilitsiz kapıyı
aralıyacaktımki,BİR ÇOCUK
- AĞBİ DELİ SÜLAYMAN ÖLDÜ.HABERİN YOK MU?
dedi.İçim CIZZ ediverdi.Elimdeki poşetler yere düştü.
Hınzır çocuk bir ölüm haberi böylemi verilirdi.Sanki başımdan
aşağıya doğru kaynar sular dökülmüştü.Çocuğa hiç bir şey
söylemeden,emin olmak için evin kapısını araladım.
TARİHÇİ SÜLAYMAN gerçektende evde yoktu.Çocuğun
söyleiği doğru olmalıydı.Amma doğru olmaması için bildiğim
tüm duaları okumaya başlamıştım.Gözlerim yerdeki hasırın
üzerindeki benim son çıkardığım KARABORSA SEVGİ adlı
şiir kitabına takıldı.Garibim demekki en son benim şiirlerimi
okuyarak ölmüştü diye düşünüyordumki,kitabın yanındaki,
sayfaları yırtık,pırtık bir deftere gözüm ilişti.Defteri elime aldım.
Orta yerinde kurşun bir kalem duruyordu.Kalemde TARİHÇİ
SÜLAYMAN IN adeta ellerinin,yüreğinin sıcaklığını hissettim.
Bir hüzün çöktü üstüme.Ağlamamak için direniyordum...
TARİHÇİ SÜLEYMAN IN yazdıklarını okumaya başladım.
Aman ALLAHIM neydi bu güzellikler...ÖZLÜ VE GÜZEL SÖZ-
LER,HADİSLER...En son sayfadan başa doğru,
-KRAL OLUP PARAMI DİLENCİ GİBİ HARCAMAKTANSA,
DİLENCİ OLUP,PARAMI KRAL GİBİ HARCAMAYI TERCİH
EDERİM
-PARANI VER,GÖNLÜNÜ VER,CANINI VER AMA SIRRINI
VERME
-İŞİNİ BEĞEN,AŞINI BEĞEN,EŞİNİ BEĞEN AMA KENDİNİ
BEĞENME
-DAVET ET,HAYRET ET,İKRAM ET,AFFET AMA İHANET
ETME
-ZENGİNLİK MAL ÇOKLUĞUNDAN OLMAZ,HAKİKİ ZENGİN-
LİK,ANCAK GÖNÜL ZENGİNLİĞİDİR
-MAL CİMRİ,SİLAH KORKAK,KARAR DA ZAYIF KİŞİLERDE
OLURSA İŞLER BOZULUR,DOĞRU GİTMEZ
-GÜNÜN ADAMI DEĞİL,HAKİKATIN ADAMI OL
-BÜTÜN CİHANI ARAŞTIRDIM,İYİ HUYDAN DAHA İYİ BİR Lİ-
YAKAT GÖRMEDİM
-MIZRAK YARASI İYİLEŞİR,DİL YARASI İYİLEŞMEZ
-KUSURSUZ DOST ARAYAN,DOSTSUZ KALIR
-HAKSIZLIK ÖNÜNDE EĞİLMEYİNİZ,ÇÜNKÜ HAKKINIZLA
BERABER ŞEREFİNİZİDE KAYBEDERSİNİZ
-YALAN ÖYLE ZEHİRLİ BİR OKTURKİ,HEDEFİNİ DEĞİL ATA-
NI YAKALAR.
-EN YÜKSEĞE ERİŞMEK İSTERSENİZ,EN AŞAĞIDAN BAŞ-
LAYIN
-HATA ETMEK BİRŞEY DEĞİL,HATA ETTİĞİNİ UNUTMAK
KÖTÜLÜKTÜR
-HARAMDAM MAL YIĞMAK,BALON GİBİDİR.ŞİŞER,ŞİŞER
BİRDEN PATLAR
-KİTAP OKU,MESLEK OKU,DÜNYAYI OKU AMA LANET OKUMA
-YALAN BACALARI KARARAN İS GİBİ,İNSANLARIN İÇİNİDE
KARARTIR
-YENİLMESİ GEREKEN İLK DÜŞMAN NEFİSTİR
-GURUR,KİBİR ŞEYTANIN ARKADAŞIDIR
-MEZARLIKLAR VAZGEÇİLMEZ SANILAN ŞÖHRETLERLE,KAH
RAMANLARLA DOLU.SAKIN ŞÖHRETİNE GÜVENME
-EVLİLİK KUŞATILAN KENTE BENZER.İÇİNDEKİLER DIŞARI
ÇIKMAYA,DIŞINDAKİLER,ÇERİYE GİRMEYE ÇALIŞIRLAR
....
....
Ve....Daha neler,neler
TARİHÇİ SÜLAYMAN IN yazdıklarını okumaya doyamıyordum.
Elimdeki defterle eşikten dışarıya adımımı atmıştım ki,HASAN EMMİ
ile karşılaştım.Belliki birileri haber vermişti geldiğimi,
Hasan Emmi,
-GEÇ KALDIN EVLAT.TARİHÇİ SÜLEYMAN DA TARİH OLDU
dedi.
-EVET GEÇ KALDIM HASAN EMMİ.KOSKOCA BİR KÖY,BİR
GARİBANA BAKAMADI.YAZIKLAR OLSUN BU KÖYE.HİÇ Mİ SİZ-
LERDE ACIMA DUYGUSU YOK.HİÇ Mİ ÖLÜMLERDEN DERS AL-
MIYORSUNUZ,BİRGÜN ÖLECEĞİNİZİ DÜŞÜNMÜYORSUNUZ.ME-
MARK ETMEYİN BU KÖY SİZLEREDE KALMAZ...
Ağzıma geleni söylüyordum.Neler söylediğimi dahi bilmiyordum.
Belki bu yaşlı adamın kalbini,suçu olmadığı halde kırıyordum.HASAN
EMMİ,görmüş,geçimiş olgun birisi,söylediklerime ağzını açıpta tek
bir kelime dahi söylemedi,karşılık vermedi.Elleri ile sırtımı sıvazladı.
Belliki çok acı çektiğimi oda anlamıştı.Yaraya tuz basmak istemiyor
gibiydi.
O üzüntüyle,kızgınlıkla arabama nasıl bindiğimi,köyden nasıl ayrıl-
dığımı dahi bilmiyorum.TARİHÇİ SÜLAYMAN IN mezarına gitmek
bile aklıma gelmemişti.
YAŞ OTUZBEŞ YOLUN YARISI EDER demiş,merhum usta şair
CAHİT SITKI TARANCI...Daha yolun yarısında kara topraklarla bu-
luşmuştu dostum,DAHİ SÜLEYMAN...Bizim köylülerin deliliğe layık
gördüğü TARİHÇİ SÜLAYMAN IN yokluğuna alışmam hiçte kolay
olmayacak çok zor olacak gibi...
Sırf bizim köylülerin değil,TÜRKİYE NİN kımetini bilmediği bir
DEĞERİ,DAHİYİ kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyorum.
BAŞIN SAĞOLSUN TÜRKİYE...BAŞIN SAĞOLSUN