Babam ve Günlüğü

• 30 Mart 2007 Cuma 00:00:00

Size babamı anlatmak istiyorum. Yetmiş yaşlarında, emekli bir adam. Karısı yani annem iki yıl önce öldü. Kızıyla (kız kardeşim) beraber yaşıyor. TV seyretmeyi ve bulmaca çözmeyi seviyor.
Annemin vefatı babamı çok etkiledi. Kolay değil kırk küsur yıllık hayat arkadaşını kaybetmişti.
Babam şimdi yalnız. Yalnızlıktan dolayı bazen kendi kendine konuşuyor. Tv seyrederken bazen babamın gözlerinin ağır ağır kapandığını görüyorum. Ben akşamları babamın evine gidiyor, onunla sohbet ediyorum. Fakat fazla kalamıyor kendi evime dönüyorum.
Babam eskiden günlük tutardı. Daha doğrusu tutarmış. Ben gözlerimle şahit olmadım. Bir gün resimlerini sakladığı küçük sandığını açtığımda orta büyüklükte, meşin kaplı dört adet deftere rastladım. Bu babamın günlükleriydi. Babamın memuriyet görevi gereği 1960- 68 yıllarını yaşadığı Doğu Anadolu’daki küçük köydeki hayatını bu günlüklere el yazısıyla yazmıştı.