BİR BEN VARDIR BİZDEN İÇERİ

• 24 Kasım 2006 Cuma 00:00:00

BİR BEN VARDIR BİZDEN İÇERİ

Ruh ve sinir hastalıkları hastanesi o gün yine açmayı bekleyen bir gül gibi sessiz ve narindi. Odaların bazıları ürpertici bazıları gürültülü bazıları ise hüzünlüydü. Ama bir oda vardı ki hem hüzün hem gürültü hem de ürpertici bir odaydı.

Bu odada iki kişi kalmaktaydı. 3 aydır beraber aynı odada kalıyorlardı. Anlaşıyorlardı, sohbet edip gülüyorlardı, arada sırada hüzünleniyorlardı, bazen oluyor ki içleri ürpertiyorlardı sessiz ve derinden…

Hemşire her gün ki gibi bugün de kontrole gelmişti. Hastalardan birisi esmer diğeri ise sarışındı. Esmer olan hasta iğne vurulmayı reddediyordu. Sarışın olan hasta ise iğnelerini vurduruyordu. Hemşire, sarışın hastaya iğnesini vurmuştu. Hemşire iki hastayı da masaya oturttu ve elinde hazır tuttuğu kartonları sırayla onlara göstermeye başladı. Birinci kartonun her yeri bembeyaz sadece ortasında bir siyah nokta vardı. Esmer hastaya sordu. “ Ne görüyorsun?” diye sordu hemşire. Esmer olan” Beyaz bir kartonda sadece ufak bir siyah benek görüyorum.” Dedi. Hemşire, esmer olanın dediğini not aldı. Sarışına aynı soruyu sordu. Sarışın hasta “ Siyah gözlü birinin tek gözünü kapamasını görüyorum” dedi. Hemşire, sarışının dediğini de not aldı. İkinci kartona geçti. İkinci kartonda ise yan yana iki siyah benek vardı, kartonun diğer kısımları yine beyazdı. Hemşire sırayla sordu. Önce esmer olan cevapladı. “ Beyaz kartonda yan yana iki siyah benek görüyorum “ dedi. Sonra sarışın cevap verdi. “Daha deminki siyah gözlü kişinin, bu sefer de açık iki gözünü görüyorum “ dedi. Hemşire her iki kişinin de cevaplarını aldı. Son kartona geçildi. Bu kartonda ise hiçbir benek yoktu. Karton bembeyazdı. Sırayla yine sordu. Esmer “ Bembeyaz bir karton görüyorum “ dedi. Sarışın olan “ Daha deminki siyah gözlü kişinin, bizden utanarak iki gözünü de kapamasını görüyorum “ dedi. Hemşire iki cevabı da not aldı. Ve günlük testi bitirdi, odadan çıktı.

Odada yine iki hasta kalmıştı. Aralarında muhabbet açılmaya başladı.

Esmer = sen deli misin? Orda insan falan yoktu sadece benekler vardı.

Sarışın= İkimizde aynı yerde olduğumuza göre ikimiz de deliyiz. Ama orda insan vardı. Siyah gözlü insandı. Ve bizden utandı gitti.

Esmer= Kartonda bir insan nasıl yaşayabilir? Bana bunu söyler misin?

Sarışın= Sen nasıl şu an beynimde yaşıyorsan aynen öyle…

“ Evet, yine de iyi yol kat etmiş. Hayalleriyle konuşuyor sohbet ediyor ama onların var olmadığını yine de biliyor. 90 gündür hemşire aynı kartonları gösteriyor di mi?”

“ Evet, doktor bey”

“ 90 günde de aynı karton ama 90 ı da farklı cevap. En sonuncusunda bir insan görüyorum dedi. Sadece yanında esmer olan bir kişiyi hep hatırlıyor konuşuyor. Ama önceki gün kartonlara verdiği cevapları, yediği yemekleri dahi hatırlamıyor. Ama yanında hayal olarak kurduğu esmer kişi ona gerçeği gösteriyor. Ona yardımcı oluyor. Bazen dalga geçse de onla sohbet ediyor. Bu hastanın kendisinin dışında bir beni daha var. O içindeki kişi, onun yardımcısı. Bu yüzden onla iyi geçinmeye çalışıyor. Ama tutamıyor kendini. Hastamız, benliği kaybetmiş, hafızalarını ancak diğer karakterinde toplayan bir kişi. Hayal gücü sınırsız. Hastamızın dünyası burası değil. Kendi beynindeki dünyasıdır. Hangimizin içinde dışarıya çıkaramadığımız bir ben yoktur ki? İşte bu hasta o benliği dışarıya çıkarmıştır…