Söz

Söz, kalpten çıkıp kulakta yankılanan bir gölgedir.
Söz, iyileştirebilir de, yaralayabilir de.
Gerçek söz, sessizlikten doğandır.

Önsöz

Bu kitap, cevap vermek için değil; durmak, hissetmek ve hatırlamak için yazıldı.
Her aforizma, insanın kendine sormaktan kaçtığı bir sorunun sessiz yankısıdır.
Aşk, zaman, yalnızlık, umut, acı ve farkındalık…
Bunlar yeni kavramlar değil; fakat her insanın içinde her defasında yeniden doğan gerçeklerdir.
Bu sayfalarda yer alan sözler, öğretmek için değil; eşlik etmek için var.
İnsan bazen uzun cümlelerle değil, tek bir satırla kendine yaklaşır.
Bu kitap, o tek satırların izini sürer.
Okurdan beklentisi yoktur.
Sadece bir yerde durur ve bekler.
İhtiyacı olanın onu bulması için.

Fatih Dişbudak


Aforizmalar


1) Aşk

Aşk, kalbin kendi yankısını başkasında duymasıdır.
Gerçek aşk, mesafenin dokunamadığı tek yakınlıktır.
Aşk, ruhun gövdeye sığmayı reddedişidir.


2) Sevgi

Sevgi, kalbin evrende açtığı en geniş penceredir.
Sevmek, kendini unutarak başkasında var olmaktır.
Gerçek sevgi, sessizlikte bile konuşur.


3) İnsanlık

İnsanlık, yabancının gözyaşını kendi gözünde büyütebilmektir.
İnsan, başkasının acısını duyabildiği ölçüde insandır.
İnsanlık, kalbin sınırlarını kaldırma cesaretidir.


4) Bilgelik

Bilgelik, cevabı bilenin değil; soruya saygı duyanın yoludur.
Bilgelik, susmayı bilmekte saklıdır.
Gerçek bilgelik, kendi cehaletini sevebilmektir.


5) Öğrenmek

Öğrenmek, zihnin değil, ruhun kanatlanmasıdır.
Her öğreniş, insanın cehaletini biraz daha güzelleştirir.
Öğrenmek, dünün taşlarından yarının köprüsünü kurmaktır.


6) Alışmak

Alışmak, acının görünmez yüzünü insanın içine yerleştirir.
Her alışkanlık, kalbin özgürlüğünden biraz çalar.
Alışmak, unutmanın değil, sessizce kabullenmenin adıdır.


7) Yalnızlık

Yalnızlık, ruhun kendi gölgesine sarılmasıdır.
Gerçek yalnızlık, konuşacak kimsenin olmayışı değil; söyleyecek sözün olmayışıdır.
Yalnızlık, insanın kendini en çok duyduğu andır.


8) Zaman

Zaman, insanın fark etmeden yazdığı en uzun hikâyedir.
Zaman, kaybolmaz; sadece insanı kendine kaybettirir.
Her insan, zamanın kaleminde yazılmış bir satırdır.


9) Dostluk

Dostluk, aynı acıya farklı kalplerle ağlamaktır.
Gerçek dost, yüzünü değil; kalbini açandır.
Dostluk, zamanla değil; güvenle ölçülür.


10) Umut

Umut, karanlığa borçlu olduğumuz tek ışıktır.
Umut, görünmez ama en ağır taşımızdır.
Umut, kalbin inatla yeniden başlamasıdır.


11) Sessizlik

Sessizlik, kelimelerin gölgede dinlenmesidir.
Sessizlik, hakikatin en sadık yoldaşıdır.
Bazen sessizlik, binlerce kelimenin bağırışından daha gürdür.


12) Ölüm

Ölüm, ruhun kendi evine dönüşüdür.
Ölüm, yaşamın insana söylediği son fısıltıdır.
Ölüm, zamanın yazdığı son satırdır.


13) Gece

Gece, insanın kendi içine baktığı en derin aynadır.
Gece, karanlığın değil; gizlenmiş ışığın adıdır.
Gece, sessizliğin en gürültülü hâlidir.


14) Rüya

Rüya, ruhun uykuda yazdığı şiirdir.
Rüya, görünenin değil, hissedilenin dilidir.
Rüyalar, gerçeğin kendini sakladığı kılık değiştirmelerdir.


15) Hayal

Hayal, aklın sınırlarını aşan gizli özgürlüktür.
Hayal, gerçeğe açılan en dürüst kapıdır.
Hayalsiz insan, nefessiz kalmış bir ruh gibidir.


16) Özgürlük

Özgürlük, insanın kendine zincir takmama cesaretidir.
Özgürlük, gökyüzünü değil, içini açabilmektir.
Gerçek özgürlük, seçimlerin yükünü taşımaktır.


17) Mutluluk

Mutluluk, çoğu zaman küçük bir bakışta saklıdır.
Mutluluk, elde etmek değil; fark etmektir.
Gerçek mutluluk, paylaşılmadıkça eksik kalır.


18) Sabır

Sabır, zamanla yapılan en sessiz anlaşmadır.
Sabır, acının içinde gizlenmiş gizli güçtür.
Sabır, insanın içindeki fırtınayı gökyüzüne göstermemesidir.


19) Cesaret

Cesaret, korkunun üstünü örten sessiz bir ateştir.
Cesaret, kalbin ürpermesine rağmen adım atmaktır.
Gerçek cesaret, zayıflığını kabullenebilmektir.


20) Özlem

Özlem, kalbin zamanla kavuşamadığına yazdığı mektuptur.
Özlem, yokluğun en dokunaklı yüzüdür.
Özlem, insanı geçmişe zincirleyen görünmez bağdır.


21) İnanç

İnanç, görünmeyene uzatılmış en cesur eldir.
İnanç, kalbin akıldan daha çok bildiği andır.
Gerçek inanç, soru sormaktan korkmayan inançtır.


22) Çocukluk

Çocukluk, zamanın bile kıyamadığı tek mevsimdir.
Çocukluk, insanın en temiz aynasıdır.
Çocukluk, büyüdükçe kaybolmaması gereken tek hazinedir.


23) Yaşam

Yaşam, ruhun dünyaya attığı en kısa imzadır.
Yaşam, her nefeste yeniden doğmaktır.
Yaşam, anlamı ararken anlamın içinde kaybolmaktır.


24) Kader

Kader, insanın adını bilmediği bir yol haritasıdır.
Kader, seçimlerle çizilen görünmez bir ağdır.
Gerçek kader, insanın kendi elleriyle dokuduğudur.


25) Evren

Evren, insanın hayaline sığabilen en geniş boşluktur.
Evren, sessizliğin en büyük yankısıdır.
Evren, insanı içine alıp yine de tamamlanmamış kalandır.


26) Tutku

Tutku, ruhun kendine karşı duyduğu yangındır.
Tutku, aklın sustuğu yerde kalbin haykırışıdır.
Tutku, insanı yakar ama küllerinden doğurur.


27) Gurur

Gurur, kalbin kendine kurduğu en sessiz duvardır.
Gurur, bazen insanı büyütür; bazen de küçültür.
Gurur, kalbin aynada kendini fazlalıkla görmesidir.


28) Hüzün

Hüzün, ruhun gözyaşlarıdır.
Hüzün, kalbin sessizce konuşma biçimidir.
Hüzün, içimizde büyüyen görünmez bir denizdir.


29) İnce Ruh

İnce ruh, gürültünün ortasında sessizliği fark edendir.
İnce ruh, en küçük ayrıntıda en büyük güzelliği görebilendir.
İnce ruh, kalabalıkta bile yalnız kalabilendir.


30) Karanlık

Karanlık, ışığın sabrıdır.
Karanlık, hakikatin gizlenmiş yüzüdür.
Karanlık olmadan ışığın anlamı eksiktir.


31) Güzellik

Güzellik, gözle değil; ruhla görülendir.
Güzellik, zamanın bile kıyamadığı dokunuştur.
Gerçek güzellik, kusurların içinde parlayandır.


32) Hafıza

Hafıza, insanın kendi gölgesinde taşıdığı müziktir.
Hafıza, geçmişin bugünde solmayan çiçeğidir.
Hafıza, zamanın kalpte bıraktığı sessiz izdir.


33) Yol

Yol, insanın kendine yazdığı en uzun mektuptur.
Yol, ayakların değil, ruhun izini taşır.
Yol, insanı gittiği yere değil; kendine götürür.


34) Değişim

Değişim, ruhun kendine attığı en sessiz imzadır.
Değişim, acının başka bir renge dönüşmesidir.
Değişim, insanı kaybettirmez; yeniden buldurur.


35) Güç

Güç, bazen kaldırmakta değil; bırakabilmektedir.
Güç, sessiz kalmayı öğrenebilmektir.
Gerçek güç, kırılmadan eğilebilmektir.


36) Düşünce

Düşünce, aklın kanat çırpışı; ruhun yankısıdır.
Düşünce, varlığın görünmez yüzüdür.
Her düşünce, insanın kendi evrenidir.


37) İlham

İlham, aklın kapısına aniden konan kuştur.
İlham, ruhun fısıltısıdır.
İlham, düşüncenin görünmez kıvılcımıdır.


38) Kalp

Kalp, bedenin taşıdığı en sessiz sırdır.
Kalp, aklın söyleyemediğini fısıldar.
Kalp, insanın gerçek dilidir.


39) Nefes

Nefes, yaşamın en kısa hediyesidir.
Nefes, varlığın sessiz kutlamasıdır.
Her nefes, yeniden başlama fırsatıdır.


40) Doğa

Doğa, hakikatin insanlara yazdığı ilk kitaptır.
Doğa, sabrın ve dengenin en dürüst öğretmenidir.
Doğa, sessizliğin en gürültülü şarkısıdır.


41) Gözyaşı

Gözyaşı, kalbin diliyle yazdığı en kısa cümledir.
Gözyaşı, ruhun fazla yükünü boşaltma yoludur.
Gözyaşı, acının en dürüst tanığıdır.


42) Şükür

Şükür, kalbin en sessiz duasıdır.
Şükür, elde olana değil; var olana bakabilmektir.
Gerçek şükür, küçük şeyleri büyük görebilmektir.


43) Arayış

Arayış, insanın kendine doğru yürüyüşüdür.
Arayış, varlığın hiç bitmeyen merakıdır.
Arayış, cevabı değil; yolculuğu güzelleştirir.


44) Öfke

Öfke, kalpte patlayan en sessiz yanardağdır.
Öfke, insanı yakar ama bazen de arıtır.
Öfke, kontrol edilmezse sevgiyi kül eder.


45) Barış

Barış, sessizliğin en güçlü silahıdır.
Barış, kalbin dünyaya yazdığı en kısa duadır.
Gerçek barış, insanın kendisiyle yaptığı anlaşmadır.


46) Sanat

Sanat, insanın ruhla yaptığı gizli konuşmadır.
Sanat, acının güzelliğe dönüşmesidir.
Sanat, zamana meydan okuyan tek kelimedir.


47) Müzik

Müzik, ruhun kelimelere ihtiyaç duymadan konuşmasıdır.
Müzik, kalbin görünmeyen nefesidir.
Müzik, acıyı bile şarkıya dönüştürür.


48) Söz

Söz, kalpten çıkıp kulakta yankılanan bir gölgedir.
Söz, iyileştirebilir de, yaralayabilir de.
Gerçek söz, sessizlikten doğandır.


49) Dinlenmek

Dinlenmek, bedenin değil; ruhun ihtiyacıdır.
Dinlenmek, sessizliğin insana verdiği armağandır.
Gerçek dinlenme, hiçbir şey yapmadan var olabilmektir.


50) Farkındalık

Farkındalık, gözlerin değil; kalbin uyanışıdır.
Farkındalık, hayatın gizli ayrıntısına dokunmaktır.
Farkındalık, yaşamı yaşam yapan en sade mucizedir.