Dörtlükler
G e c e y e

Peri Kızları

Bir zamanlar mevsimler hep bahardı
Dallarda ötüşen bahar kuşlarım vardı
Hayallerime görünür ufuklar ötesinde
Mendil sallayan nice peri kızları vardı


Seher
Bad-ı saba dersen esen güldür seherde
Güle derdini döken bülbüldür seherde
Hastanın, uykusu firari umudu seherde
Seheri severim ama sevgilim olmadı

Yıldızlar
Gecelerimin avuntusu umut ışığı olan
Kıpır kıpır mavi boncuk yıldızlarım vardı
Kimi ecem, kimi perim bilindi sevildiler
Dolunay doğdu şavkından hepsi söndüler

Dolunay
Işıl ışıl dolunaydın hayal dünyamda
Göreyim dedim yoktun boy aynamda
Balkona çıktım baktım gökte avizeydin
Gökyüzünün mavimsi boy aynasında

Umut
Dolunaydın şavkın olmayan aklımı çeldi
Işığınla ışınlandım gönlüme ferman geldi
Astronotlara rica ettim gavurlukları tuttu
Umudum yine sende kaldı anadolu aşkım


Gül ile bülbül
Aslı han olsa da dile gelse şu gül
Görsün duysun anlasın derdini ne
Diyormuş her sabah bu er bülbül
Anlasaydı dikensiz olurdu her gül



Bahar Adında

Bahar adında bir sevgilim vardı
Mevsimler ona ilk bana sonbahardı
Bende sararan solan onda açılan
Ak papatyalar mor şafak gülleri vardı

Bahar adında bir sevgilim vardı
Mevsimler ona ilk bana sonbahardı
Onda sabah güneşi doğarken; onda
Dolunay ardına bakınarak batardı

Dikenin acısını eline batan bilir
Soğanın acısını onu doğrayan bilir
Aşkın sevdanın derdini Kerem gibi
Bir ah ile tutuşup yanan bilir

-Eski notlardan-