Mükemmel Ebeveynlik diye Birşey Var mı?

Günümüzde ebeveynler, çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmek için büyük bir çaba harcıyor. Sosyal medyada, kitaplarda ve uzman görüşlerinde sürekli olarak “doğru ebeveynlik” hakkında bilgi bombardımanına tutuluyoruz. Ancak, mükemmel ebeveynlik diye bir şey gerçekten var mı? Yoksa bu sadece ulaşılması imkânsız bir ideal mi?
Günümüzde sosyal medyada , aile büyüklerinde çocuk büyütürken kusursuz bir şekilde büyütmemizi beklerler . Kendi çocukluğumuzdan getirdiğimiz ya “kusursuz ebeveyn “ algısı olur , ya da sorunlu bir çocukluk geçirdiysek yine bunları yansıtmamaya çalışırken diken üstünde oluruz . Sürekli etraftan da gelen karşılaştırma algısı olunca , anneler hemen “mükemmel anne “ olma çabasına girerler .
Halbuki hepimiz insanız uzmanlar , öğretmenler ve ebeveynler olarak hepimizin yanlışları oluyor . Bu oldukça doğaldır . Hata yapmak insan olmanın bir parçasıdır . Çocuğun mükemmel bir ebeveyne değil onun sadece koşulsuz sevildiğini hissetiren ebeveyne ihtiyacı vardır . Her ailenin kendine has çocuk yetiştirme tarzı vardır , bundan dolayıda her çocuk farklıdır .
Sürekli mükemmel olmaya çalışırken aslında çocuğumuzunda bir daha geri gelmeyecek anlarını kaçırıyoruz . Hatalarımızın olduğu süreçte kendimize şefkât gösterirsek ve çocuğumuzdan beklentilerimizi bırakırsak aslında herşey daha kolay ve güzel olacak . Her zaman mükemmel olmaya çalışmak yerine zamanın ve anın çocuğumuzun bir daha geri gelmeyecek anlarına şahitlik etmek ebeveynliğin en güzel yanı olur .
Günümüzde bazı sosyal medya anneleri mükemmel anne , mükemmel hayatlar , hiç sorun yokmuş gibi paylaşım yapan taraf oluyor aslında gerçekliği hiçbir şekilde yansıtmıyor. Mükemmel görünen hayatlarında arkasında aslında biz “normal zorluk yaşayan ebeveynlerin “ yaşadığı zorlukları yaşıyorlar . Kıyaslamak hem bize , hemde çocuğumuza sorun yaratmaktan başka maalesef birşey yapmaz .
Sonuç olarak Mükemmel ebeveynlik diye birşey yoktur , her anne baba kendi deneyimlerini zorluklarını kendi yolculuklarında deneyimlerler . Mükemmel anne - baba yoktur . Yeterince iyi ebeveynler vardır . Önemli olan burada çocuğu mükemmel yetiştirmek değil , çocuğumuzla olan bağımızdır .
“Ebeveynlik bir yolculuk; kusurlarla, denemelerle ve sevgiyle güzelleşen bir yolculuk.”