“Asla Deme”

Hayat, “asla” dediklerinle sınar seni. Ne zaman ki bir şeyi yapmam dediğinde, hayat o ihtimali alır, büyütür ve önüne koyar. Çünkü hayat, daima dönüşümdür. Bugünün kararı, yarının pişmanlığı ya da gururu olabilir.

“Asla” demek kolaydır. Kalbi korur, gururu savunur, aklı rahatlatır. Ama gerçek olan şudur: İnsan değişir. Duygular değişir. Hatta bazen hayal bile edemediğin şeyler, bir sabah gerçek olur. Bu yüzden büyük konuşmamak gerekir; çünkü hayat, “asla” dediğin yerde başlar bazen.

Asla affetmem dersin, affedersin. Asla dönmem dediğin kapıyı çalarsın. Asla sevmem dediğin kalpte bir ömür kalırsın. Çünkü yaşamak, bir yolculuktur. Ve yolun nereye varacağını bilmeden yürürsün. Bildiğin tek şey, adımlarının seni sen yapacağıdır.

Zamanla anlarsın ki, asıl güç “asla”larda değil, “belki”lerde saklıdır. Bir şeyi yeniden düşünmek, yeniden hissetmek, yeniden başlamak… Bu, zayıflık değil; insan olmaktır. Yeniden doğmak, yeniden anlam bulmak, yeniden kendine rastlamaktır.

Ve belki de asıl mesele, hiçbir şeye kesin hüküm vermeden yaşayabilmektir. İnsanları anlamaya çalışmak, kendi sınırlarını tanımak, kalbinin sesine kulak vermek… Çünkü bazen en doğru karar, başta hiç düşünmediğindir.

Hayat, bazen yalnızca sabırla anlaşılır. Bekledikçe şekillenir, sustukça derinleşir. Sabretmek, vazgeçmek değildir; aksine, içinde taşıdığın güce güvenmektir. Sabırla büyüyen şeyler, en sağlam köklere sahip olanlardır.

Ve umut… Umut, en karanlık anlarda bile içten içe yanmaya devam eden ışıktır. Ne yaşarsan yaşa, içinde bir ses hep “devam et” der. Çünkü insan, umudu olduğu sürece yol alır. Yorulsa bile, inanmayı bırakmaz.

O yüzden, bir daha “asla” demeden önce dur ve düşün. Hayatın sana neler gösterebileceğini, kalbinin nelere şahit olabileceğini asla bilemezsin.

Belki de en güzel şeyler, “asla” demeyi bıraktığın anda başlar…

Arzu ZÜNGÜR