Cünni

Küçükken çok yaramazmışım. Köyün bütün çocuklarıyla kavga edermişim. Evde benimle baş edilmezmişim. Babam bu işe gülse de, annem sık sık döverdi. Kötü huyum küsmekti. Küsünce hemen saklanırdım. Kimsenin görmeyeceği bilmeyeceği yerler seçerdim.

Yine bir gün azarı zılgıtı yemişim. Akşam üstü plan yaptım. Yaş 7-8 filan işte planı uygulamaya koydum. Karanlık çökünce, köyün üstündeki kayalıklara saklanacaktım. Kimse beni bulamaz orada, nasıl korkacaklardı, nasıl özleyeceklerdi beni. Çocukluk işte ne diyeceksin. Önce karnımı bir güzel doyurdum. Sapanımı aldım. çelik çomak değneğimi aldım. Savaşa gider gibi hazırdım. Mal davarda çekilmiş karanlık perde gibi inmişti. Yürüdüm yavaş yavaş bir korkuda var içimde ama inat etmişim. Vardım iki koca kayanın meyilli çukuruna girdim. Gözlerimi kapayarak zaman geçirmeye, beni aramaya başlamalarını bekledim. Beklerken uyuya kalmışım.

Evde bakıyorlar ben yokum. Kapı bahçe tarıyorlar. Mal davarın komlarına bakıyorlar. Otluktu samanlıktı yok Allah yok. Köy küçük zaten kırk hanelik bir şey- Herkes haberdar ediliyor. Herkes çocuklarına soruyor. Evine bahçesine bakıyor. Ses seda yok. Gece zifiri karanlık meşaleler yakılıyor. Köyün etrafı uzağı derken kayalara varıyorlar. Onlarca ağızdan ismimi haykırarak.

Ben derin uykudayım. Bir baktım yerde yüzlerce ışık, yıldız yıldız parlıyor. Herkesin ağzında adım. Üstüme üstüme geliyorlar. Tüylerim diken diken, ağlamaklı sesle fırlamışım. Tepeden köyün üstüne doğru fişek gibi koşuyorum. Bana seslenenleri duymuyorum, delirmiş bir halde, herkes beni yakalamaya tutmaya çalışıyor. Ben ellerinde sıyrılıp koşuyorum bir yandan bas bas bağırıyorum. Bir saat kadar süren bu kovalamacada yorgun bitkin düşmüşüm. Sonra yerlerde kucaktan kucağa tutuluyorum. biziz oğlum kendine gel diyorlar. Ben dinlemiyorum anlamıyorum. Baktım biri beni sıkı sıkı bağrına basıyor. Gözlerimi açtım anam- ince bir çığlıkla anne demişim. Başımı koynuna sokup sarılıp susmuşum

O günden sonra adıma cünni(cinli) demişler.
gelen cünni giden cünni deyip durdu
boş verdim deliler adamın hasıymış...

Coşkûnî