Karga hayal edebilir mi uçarken uçmanın ve özgürce süzülebilmenin mükemmelliğini,tek insana verilmiş halbuki hissiyat.Hiç kargaya heveslenme nefsim! Çünkü senin alacağın lezzeti o hiç bir zaman almadı,alamayacak...

Yine de bir kuş gibi özgür olmak istiyorsan şayet, seni arza bağlayan tüm bağlarından kurtulmaya bak...

Ve unutma, nefsin bazen seni göğe yükseltmek isterken aslında yere zincirleyebilir. Çünkü özgürlüğü yalnızca kanat çırpmakta sanırsan, gözlerinden kaçan asıl yükü göremezsin.

Karga, yükünü bilmez; o sadece uçar. İnsan ise, yükünü bildiği ölçüde hafifleyebilir. Kalbindeki arzular, kaygılar, tutkular… Hepsi seni yere bağlayan görünmez iplerdir. Sen onları çözmeden, uçmayı dilesen de göğe yükselemezsin.

Özgürlük bazen bir terk ediştir, bazen bir kavrayış… Kimileri yeryüzüne kök salar, kimileri göğe tutunur. Sen hangisini seçeceksin, ey nefsim? Kargaya özenmek mi, yoksa asıl seyrin içe doğru olduğunu fark etmek mi?