Dün gece alev alev yanan şöminenin karşısında, geç vakte kadar oturdum. Bir taraftan yağan karla, bir taraftan yağan karla bembeyaz olan bahçeyi seyrediyordum. Şöminede çıtır çıtır yanan odunlar ve günahlarından sıyrılmış bahçe. Bir anda kendimi yıllar önce teypte Adamo’nun söylediği HER YERDE KAR VAR şarkısını dinlerken buldum. Şimdiki gençlerin bu şarkıyı hatırladığını sanmıyorum. Bu şarkının benim gibi yaşlı ihtiyar bir adamı mutlu ettiğine inanamıyorum. Karlar altında bir bahçe ocakta yanan odunlar ve yıllar önce yaşadığım yıllar. Çok mutlu oldum. Eğer dün gecenin özüne inecek olursam, istersek çok basit şeylerle mutlu olabiliyormuşuz.
Bugüne gelirsek, gece kaldığım yerden devam ediyorum. Şömine, karla kaplı bir bahçe ve ben. Alın size muhteşem üçlü.
Galiba bugünkü yazım biraz kısa olacak, şimdi bol karlı günler dileği ile hoşça kalın.



Tuğrul Ahmet Pekel
22022025cumartesi



HER YERDE KAR VAR


Her yerde kar var kalbim senin bu gece
Her yerde kar var kalbim senin bu gece
Belki gelirsin sen bakarken pencereden
Gözler yalnız özler karda senden izler

Yürümek karda zordur
Gelirsen bak aşk budur
Dönsen köşeden şöyle
Şarkı söylerim böyle