Doğruyu söylemek bazen gerçekten çok zor olabilir. Bazen kaybettirir, bazen üzücü sonuçlar doğurur, bazen de insanı yalnız bırakır. Ama yine de neden içimizde bir ses, her şeye rağmen doğruyu seçmemiz gerektiğini fısıldar durur. Çünkü doğruluk insanın en büyük sığınağıdır. Yalan, ilk başta kolay gibi görünse de, içimizde derin çatlaklar açar. Küçük bir yanlış, büyüyerek ağır sonuçlar doğurur ve sonunda insanı en çok kendi vicdanı mahkum eder.
Bazen doğruluk, dikenli bir yol gibidir. Yolun sonunda ne olduğunu bilmeden adım atarız, ama yine de adım atmak zorundayız. "Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar" denir. Peki, ya onuncu köy, İşte orası vicdanımızdır. Çünkü insan, vicdanıyla baş başa kaldığında kendine asla yalan söyleyemez. Toplum bazen gerçeği duymak istemez, bazen de doğrular işlerine gelmez. Ama gerçeği bilmek kadar, ona sadık kalmak da insanın özüne dokunan bir meseledir.
Adaletin özü de burada saklı değil midir, İnsan sırtında taşıdığı yükle yaşayamaz ki zira yalanın yükü oldukça ağır olur, vicdanın sızısı ise çok derindir, içimizdeki huzursuzluk, bazen en büyük yargıçtır. Öyleyse neden bu yükü taşımaya devam edelim ki. Gerçekler bazen can yaksa da, acı verse de uzun vadede olsa insanı iyileştirir ve özgürleştirir.
Yalanın getirdiği geçici rahatlıklar, aslında tam tersine daha büyük bir huzursuzluğun habercisidir.
Düşünüyorum da eğer bizler kendi vicdanlarımızla barışmadan huzur bulamıyorsak, neden hala gerçeği aramaktan korkuyoruz ki neden. Doğruluk her zaman kolay olmayabilir ki öyledir de, ama bir seçim yapmamız gerektiğinde sığınacağımız en güvenli ve tek yer yine vicdanımız olacaktır. Çünkü insan ancak vicdanıyla barıştığında gerçekten özgür bir birey olabilir. O halde, kaybetmek pahasına da olsa doğruluktan asla vazgeçmemek gerektiğini bilmek aynı zamanda insanın kendine olan saygısının en büyük göstergesidir. Koşulsuz sevmek için doğru bir yüreğe denk gelmeli insan orada aradığı her şeyi bulmak mümkündür. Çünkü gerçekten inandığın gibi vicdanınla hareket ettiğinde orada ki var olan adaletin tarafsızlığına da tanık olacaksın, doğruluğun yaşadığı ve yattığı tek yerdir vicdan.
*
Mehmet Demir
15225