Türk Toplumunda Sevginin Özgürlükle Çelişkisi ve Şiddet Sorunu

Sevgi, insanın en yüce duygularından biri olarak kabul edilirken, Türk toplumunda bu duygu, özgürlükten uzak, bağlılık ve kontrol odaklı bir yapıya bürünmüştür. Sevgi, kimi zaman sahip olma, yönetme ve hatta kıskançlıkla şekillenerek, sağlıksız bir hale dönüşür. Özellikle erkeklerin kadınlar üzerindeki sevgi eylemleri, özgürlük ve bireysel alanın sınırlarını zorladığında, şiddetle sonuçlanabilen bir boyut kazanır. Bu durum, sevginin temelinde yatan anlayış ve toplumsal normlarla yakından ilişkilidir.

Sevginin Kontrole Dönüşmesi

Türk toplumunda sevgi, çoğu zaman bir sahiplik duygusuyla karışır. Sevdiğini koruma ve kollama isteği, zamanla kontrol etme arzusuna dönüşür. Bu kontrol arzusu, genellikle kıskançlık ve güvensizlikle beslenir.

Erkeklerin, kadınların bireysel alanlarına müdahale etmesi, “sevgi” adı altında meşrulaştırılır.

“Benim olan bende kalmalı” anlayışı, sevginin özgürlükle olan bağını koparır ve şiddeti doğurabilecek bir zemine dönüşür.


Şiddetin Sevgiyle Maskelenmesi

Sevgi adına yapılan kontrol ve baskılar, toplumda çoğu zaman mazur görülür. “Sevdiği için kıskanıyor” veya “Sevgi, fedakarlık gerektirir” gibi söylemler, özellikle kadınlar üzerinde kurulan baskıyı normalleştirir. Bu anlayış, erkeklerin kadınlar üzerindeki sevgi eylemlerinin fiziksel veya psikolojik şiddete dönüşmesine zemin hazırlar.

Toplumda Bu Durumu Önleyici Eylemler

1. Eğitimle Farkındalık Yaratmak
Sevgi ve özgürlük arasındaki ilişki, bireylere küçük yaşlardan itibaren öğretilmelidir.

Okullarda duygu yönetimi, sevgi ve saygı kavramlarını içeren eğitim programları uygulanabilir.

Ailelerin çocuklarına sevgi adı altında kontrol veya baskı uygulamanın yanlış olduğunu göstermesi sağlanmalıdır.



2. Cinsiyet Eşitliği Üzerine Vurgu
Sevgi ilişkisinde eşitlik temel bir şarttır. Kadın ve erkeklerin eşit bireyler olduğu anlayışı, toplumun her alanında vurgulanmalıdır.

Medyada cinsiyet eşitliği üzerine bilinçlendirme kampanyaları düzenlenebilir.

Erkeklerin, kadınların bireysel haklarına saygı duyması gerektiği konusunda farkındalık artırılmalıdır.



3. Şiddetle Mücadele İçin Hukuki Adımlar

Kadınlara yönelik şiddetin ağır yaptırımlarla cezalandırılması sağlanmalıdır.

Şiddet mağduru kadınlar için hukuki, psikolojik ve ekonomik destek mekanizmaları güçlendirilmelidir.



4. Toplumsal Roller ve Normlar Üzerine Düşünmek
Türk toplumunda erkeklik ve kadınlık üzerine inşa edilmiş geleneksel roller sorgulanmalıdır.

Erkeklere yüklenen “güçlü olma” ve “koruma” rolleri, kadının özgürlüğüne müdahale olarak yansımaktadır. Bu rollerin yeniden tanımlanması gerekir.

Kadınların bireysel haklarının ve özgürlüklerinin korunması, sevgi ilişkilerinin sağlıklı bir zeminde ilerlemesini sağlar.



5. İletişim ve Duygusal Olgunluk Eğitimi

Sevgi ilişkilerinde iletişim becerileri önemlidir. İnsanların duygusal olgunluk kazanması ve duygularını doğru şekilde ifade etmeyi öğrenmesi, şiddetin önlenmesinde etkili olacaktır.

Çiftlere yönelik terapi ve danışmanlık hizmetleri teşvik edilmelidir.




Sonuç

Türk toplumunda sevgi, sahiplik ve kontrol duygularıyla karıştığında, bireysel özgürlüğü kısıtlayan bir hale dönüşmektedir. Sevgi eyleminin şiddete evrilmesi, toplumsal normlar, geleneksel roller ve eğitimsizlik gibi birçok faktörle ilişkilidir. Sevginin sağlıklı bir şekilde yaşanabilmesi için bireysel özgürlük ve saygının temel alınması gerekir. Eğitim, toplumsal farkındalık ve hukuki düzenlemelerle bu durumun önüne geçilebilir. Gerçek sevgi, sahip olmak değil, paylaşmak ve karşılıklı özgürlük içerisinde var olmaktır.

Mavi Şair