Yorulur Bazen İnsan,

Hayat, çoğu zaman çıkmazlarla doludur. İnsan da bu çıkmazların içinde kaybolup gider. Bu kayboluş adım adım yok oluştur aslında. Sadece o an fark edemez bunu. Gün gelip işlerin yolunda gitmediğini anladığında artık anlamıştır eski gücünün kalmadığını.

Buna ihtiyarlık demek doğru olmaz. İhtiyarlık, doğal bir süreçtir ve insanı eskitir, yorar. Ama bu yorgunluk bambaşkadır. Otuzunda insan içine çıkmaktan korkar insan, kırkında başkalarına dert anlatmaktan, ellisinde kendiyle baş başa kalmaktan, altmışında nefes almaktan. Yoruldum der, çıkar işin içinden. Kendi de bilir bu yorgunluğun başka olduğunu.

Beden yorulsa oturur dinlenir ama ya gönül yorgunsa? İşte onun çaresi yoktur. Beden nereye sürüklenirse gönül de oraya sürüklenir. Bir gün geçer mi peki? İşte orasını Allah bilir. Ya geçer, ya geçmez.

NECATİ DİLEK