Bugün bilgisayarın başına oturdum ve rahmetli Ferdi Tayfur’un Emmioğlu şarkısını dinledim. İnsan şarkıyı dinlerken bir tuhaf oluyor. Dün mezara konup üzerine toprak atılıp terk edilen bir insandan bana göre en güzel şarkısını dinlemek. Bir defa yetmedi iki üç kere dinledim. Bizim neslin bir numaralı sanatçılarından biriydi. Sanırım bundan sonra da öyle kalacak.


EMMİOĞLU

Bu kadeh senin şerefine emmoğlu
O türküyü bir daha çal gene çal
Karşı dağı duman aldı pus aldı
Uzun ömrüm yar yolunda kısaldı
Sazına vuran eline kurban
Allah’ına kurban emmoğlu

Ben de bu dağların nesine geldim
Meleşir kuzular sesine geldim
Bir garip ölmüşte yasına geldim
Geldim emmoğlu

Gözleri simsiyahtı emmoğlu
Ben de ona tutulmuştum yanmıştım
Kanatlı kapının demir sürgüsü
Belik belik saçlarının örgüsü
Sazına vuran eline kurban
Allah’ına kurban emmoğlu

Ben de bu dağların nesine geldim
Meleşir kuzular sesine geldim
Bir garip ölmüşte yasına geldim
Geldim emmoğlu

Yüce dağ başında yayılır atlar
Yar mendil işlemiş ikiye katlar
Mezarın üstünde beş karış otlar
Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz
Ayrılmaz emmoğlu ayrılmaz