Yürüyorum

• 25 Ağustos 2024 Pazar 18:41:27

Yürüyorum yağmurlu bir gecede, etrafım yine sessiz ve bana hoş gelen boş sokaklar neticede. Sadece ben mi varım bu dünyada topraktan yapılan, üstüme toprak kokusu sinmiş nefes nefese...
Geri dönecek ne ev ne sığınak, yürüyorum yağmurlu bir gecede...
Yürüyorum kimsenin istenmediği yere...

Bir nefesim ol desen yok olur. Bir pencereni açsan yeterdi aslında.
Yağmurun çiselemesini, toprağın alıp verdiği gizli nefesini duyabilir misin? Geceleri masumun efkarında boğulan kişinin, sevgisini yollara döken sevgisizin, kalbi atıyor mu diye bakabilir misin?

Senin beni sevme ümidinle, nice yağmur damlaları indi üstüme, nice nefesler aldım ve çocuklar sevindirdim yokluğunda.
Hani yağmur toprağın nefesidir ya, bazılarının nefesi ise birinin sözleri ve gözleridir. O gözlerden mahrum kalanlar ne yapıyorlar şimdi?
Ben aslında denizleri istemedim. Bir damla su olsan yeterdi. Mühim olan doğru sevmeyi bilmekti gözümde. Sorsaydın sol yanına hani belki sessizce... Sevgi neydi? diye... EMEKTİ.