- 382 Okunma
- 8 Yorum
- 10 Beğeni
Cumhuriyeti Böyle Kurduk 10
Çanakkale Şehitliği’ne gittiğinizde solda sarıklı, bastonlu bir dede görürsünüz.
İşte o dede Hüseyin Kaçmaz’dır. Elinden tuttuğu çocuk da torunudur. Karadeniz Ereğli’sinden.
Balkan Savaşlarına katılmış, Çanakkale Savaşı’na katılmış, Kurtuluş Savaşı’na katılmış. Ömrü boyunca hiçbir savaştan kaçmamış.
1934 yılında soyadı kanunu çıkınca KAÇMAZ soyadını almış. Yani HİÇBİR SAVAŞTAN KAÇMAZ.
1991 yılında Londra’ya davet edildi. En Yaşlı Gazi Ödülü’nü vermek için.
Başka ülkelerden de gaziler var.
Tören başlayınca tekerlekli sandalye getirdiler.
“Bu ne!?” diye sordu.
“Tekerlekli sandalye. Yürüyeceğiniz güzergahta yokuş var. Onun için siz oturun, biz itekleyelim.”
Öfkeyle elindeki Devrek bastonunu görevlilere doğru salladı Hüseyin Kaçmaz.
“Bi dakka, bi dakka! Siz beni mağlup devletlerin gazisi sandınız galiba. Ben muzaffer Türk Ordusu’nun, Atatürk’ün gazisiyim. Hangi yokuş olursa olsun bastonuma dayana dayana çıkarım ben!”
Bastonuna dayana dayana, başı dik, göğsü ilerde yürüdü…
1994 yılı olmuş o hala çalışmakta.
Bağa bahçeye bakmakta, ormana oduna gitmekte.
Temmuz 1994’te Gelibolu Yarımadası Milli Parkındaki ormanların yanmakta olduğunu öğrendi.
(Bu yangında yarımadanın 3/4 ‘ü yanmış, Milli Park müdürü de yangınla mücadele ederken vefat etmiştir. Mekanı cennet olsun.)
Üzüntüsünden kahroldu Hüseyin Kaçmaz. Hüngür hüngür ağlamaya başladı. Oğlu,
“Baba bu kadar üzülecek ne var. Ormandır yanar, birkaç yıl sonra tekrar ağaçlandırılır.”
“Oğul oğul, sen ne diyorsun! Bu sana göre bir orman yangını olabilir. Benim gözümün önüne Oflu İsmail, İskilipli Mustafa, Bolulu Hamdi geliyor. Şu anda onların, benim arkadaşlarımın yorganı yanıyor yorganı!”
Bu acıya dayanamadı. Hastalandı.
İki ay sonra 10 Eylül 1994’te vefat etti.
Mekânı cennet olsun.
Suat Zobu
-
/reel/7866158303451002/?s=single_unit&__cft__[0]=AZXCjYAjpFAEdSf4hbsGE6nzZvqIcBJqubJosKdmDyeR4XEecrCvromqjs0ybA3ebcM-IwZs_G2bzfRsyFgcGVymE0fHMEhLWpUT4PiGsibJAG8vUF5Kal4tN5oDH76-BER_X9G1FP2AD4Hn1kEZvgesSv3rM8k_ZsoYdrh172--Rx4cQPPypoIJ3LWBGXMCr04&__tn__=H-R
YORUMLAR
Hüseyin Kaçmaz dedemize Cenab-ı Hak'tan rahmet diliyorum, mekânı cennet olsun inşallah.
Cumhuriyeti Böyle Kurduk seri paylaşımınız için gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım, iyi ki varsınız.
Cumhuriyeti kuranlardan ve kurulmasında emeği geçenlere şükran borçluyuz, mekânları cennet olsun inşallah.
Sayenizde farklı anekdotlar hakkında bilgi sahibi oluyoruz.
Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.
İşte kaldıramadığım, bir türlü hazmedemediğim, yüreğimin derinden acımasının nedeni bu. Onların canları pahasına kurdukları yurdumun şu halini düşündükçe, gördükçe kin dolup, isyan etmemin sebebi. O asil kahramanlara layık olamamanın kahrı yakıyor ciğerimi.
Bin kere lanet olsun, ülkemin bu hale gelmesine sebep olanlara.
Serinin bir çoğuna yorum yapmamamın gerekçesi de kendimi böyle tutamıyor olmamdı.
Asil ve duyarlı yüreğine selam olsun abim 🩷🩷
Sonsuz saygılar kardeşinden...
Alibaba tarafından 7.8.2024 20:42:19 zamanında düzenlenmiştir.
O gaziler o şehitler ki onların yüzü suyu hürmetine bu gün ayakta durabiliyorsak. Her zaman derler Çanakkale Savaşları Kurtuluş Savaşının ön önsözüdür diye... Ne kadar doğru bir tespit... Bir kaç nesil orada toprak oldu cennetlik oldu... Kutlarım yazını Suat kardeşim...
Muhteşem bir yazı yine.Cuhuriyetimizin kuruluşu ile kuruluşta görev alanlar ile ilgili.Gazimiz ile ilgili.Mağlup devletlerin gazisi derken?.Onlardaki gazilik ile bizimki aynı mı?.Şerefli Türk Ordusu'nun ve Gazi Mustafa Kemal Atatürk ile mesai yapan Atatürk Gazisinin ayrıcalığı var.Hangi yaşta olursak olalım bir bastonu dayanmak ve yaslanmak, destek almak için kullanırız, bazıları da baston yutarlar.İlgiyle okudum.Üstadı selamlıyoru.Sağlıcakla.Saygıyla.Tüm şehitlerimize ve ebediyete intikal eden gazilerimize Allah'tan rahmet diliyoruz.
neneh. tarafından 7.8.2024 16:15:18 zamanında düzenlenmiştir.