şarkı sözlere
sözler harflere ayrılıyordu zihnimde

müzikse notalara

...

bir resmi piksellerine ayırmak gibiydi bu durum

her şey tek başınayken ne kadar da anlamsız-dedim içimden
ta ki tümden gelene dek

artık her noktanın bir diğer noktadan bağımsız olmadığını kavrıyor
ve her çizginin farklı düzlemlerde negatif yansıması olduğunu biliyordum

sorun şu ki;
bir bilinmezli denklem çözüldüğünde ikiye çıkıyordu bilinmeyen

sanki biri vardı kapının ardında ve bulunmaktan ziyade bilinmek istiyordu sadece

çünkü her açtığın kapı başka kapılara açılıyordu
her kapıda ayrı kilit

nihayet kapısız duvar

ama biliyorsun ardında bir şey var

..

gözlerini kapıyorsun sonunda karanlığa
ellerin çekiliyor dört işlemden
beş duyun felç
varlığın hiç

-yoktan yeniden başlıyor varlığından bihaber sen