arıdan büyük ayılar
*beş sene önce kimsenin uğramadığı bomboş yerlere,kırlara, bahçelere sığamıyoruz şimdi.
yan tarafta banka bir kadın geldi ;çayını yudumlamaya başladı. aklı başındaydı.sonra kedi geldi. şalap şulap kupasından çayını içirdi kediye.kedi indi gitti çayını yudumlamaya devam etti.aynı kupadan.
*çok eskilerde ilişkide olduğum bir arkadaşım aradı.çay içelim mi ,dedi.kesin bir dille reddettim.
*iki telefon geldi yanıma .ağızlarını çeşitli şekillere getirip,pozlanıp gittiler.
*samipaşazadenin kedisi geldi aklıma.allah müstahakkını versin,buraya kim yapmış bunu.
*çocuk ötekinin ağzında bir şeyler arıyor.
*umarım,park sorunu olur.
*son gün.
*ilk geleni şalap şulap.
YORUMLAR
![avatar](https://i.edebiyatdefteri.com/resim/ufak/228980_5yofy05arh.jpg)
Beş sene evvel, kimsenin yolunu dahi bilmediği o ıssız kırlar, şimdi insan kalabalıklarıyla dolup taşıyor. O eski dinginliğin yerini, modern yaşamın kaçınılmaz gürültüsü almış. Her adımda, geçmişin yalnızlığına özlem duyan bir iç çekiş hissediyorum. Zamanın akışında kaybolan sessizlik, yerini insan karmaşasının tuhaf melodisine bırakmış. Artık o geniş bahçelere, boş kırlara sığamaz olduk.
Yan tarafta bir banka oturmuş bir kadın vardı. Çayını yudumlarken, yüzünde derin bir huzur okunuyordu. Bir kedi usulca yanına yaklaştı, kadının kupasından çayı içmeye başladı. Kadın, bu davetsiz misafire aldırış etmeden, aynı kupadan çayını yudumlamaya devam etti. Bu sahne, hayatın tuhaf ironilerinden birini gözler önüne serebilirdi.İnsanın ve doğanın uyum içinde, fakat birbirinden habersiz yaşadığı anlardan biri olabilirfi…
Zamanın ve mekanın farklı, tepkilerin daha farklı olacağı zamanları belki bizler göre eyeceğiz. Lakin tesadüflerin amansız değerlendirmeleri zaman ve mekanda kalacak.