Uyutmayın Beni

• 20 Temmuz 2024 Cumartesi 11:07:31

Toplum içinde sosyal bir canlı olan insan, yaradılışı gereği de yalnızdır. Kendi benliğine özüne yuvasına her zaman
dönmek ister. Bütün sancılar ve özlemler bunun belirtisiyken idrak makamında insanın içindeki Hakk’ın zerresine
dokunabilme çabası bu sancıları bir nebze dindirir. Türkiye’de; kadın, ağaç, çocuk, hayvan olmak çok zor neredeyse
imkansız hale geldi. Ağaçların ve ormanların tahrip edilmesi, çıkan büyük yangınlar, iklim dengesinin bozulması
kuraklık yetmiyor gibi sessiz can yoldaşlarımız o masum hayvanların ötenazi ile uyutulması.
Bu uyku acı veren bir uyku gözlerindeki donuklaşmanın ve can verirken titreyen vücudunun sarsılmasını izlemek yeterli olur
herhalde çektikleri acının tarifine. Ama yine de hiçbir açıklama ses yok yetkililerden, bu kadar basit değil olanlar. Yasalardaki boşluk
bazı zalimlerin avucunu ovuşturacak kadar heyecanlandırmasın. İnsanlara daha küçük yaştan beri şiddeti empoze eden bir toplumun
parçasıyız. En yakınımızda psikopat ruhlu insanlar ne zaman patlayacağını bilmediğimiz saatli bomba gibi zamanını bekliyor.
Hayvanlara uyutma cezası ile ilgili sosyal medya ve hayvan severler dışında sesi çıkan olmadı. Hatalarını telafi edecek oluşumda
bulunmadılar. Sesi çıkmayan şikayet edemeyen varlıklar nasıl olsa diye güveniliyorsa bunun cezası elbet bu dünyada çekilecektir.
Kimse kıyamet gününü beklemesin ilk önce insanların kıyameti kendi içinde başlar. Daha sonra ahrette cezaların kat ve kat çekileceği
aşikar. Yasalardaki boşluğa güvenmesinler korku filmi afişlerinde onlarda başrolü alacaklar. İlk kez İsveç’te 1857’de hayvanlara yönelik
zulmü bağımsız olarak yasal düzenleme ile suç saymışlar. Bizim dinimizde Peygamber efendimiz Muhammed (S.A.V) Efendimiz sefere
giderken yolda bir kediye rastlar, yavrularını beslediğini görünce başına herhangi bir şey gelmesin diye askerlerini nöbete bırakır. Kaç
asır önce nasıl duyarlı bir inançtan gelirken acımasız nesile dönüşmemiz içler acısı ve utanç kaynağı.
Üzüntümü tarif etmesi o kadar güç ki, artık hayvanları koruma yasalarının sündüre sündüre kırpılarak değil bir an sonuca
bağlanmasını ve doğaya verilen tahribatın bu yasalarla önlem alınması gerekli. Hiçbir canlı amaçsız ve anlamsız yere bu dünyaya
gelmediğine göre çözüm odaklı olmalarını çocukların ve kadınların katledilmeden rahatça güven içinde toplumda yerlerini almalılar.