Karıncalar

• 17 Temmuz 2024 Çarşamba 00:10:23

Bismillahirrahmanirrahim

"Nihayet Karınca vâdisine geldikleri zaman, bir karınca:
*Ey karıncalar! Yuvalarınıza girin; Süleyman ve ordusu farkına varmadan sizi ezmesin! dedi." (Neml suresi /18)

Hemen hemen herkesin evinde gördüğü küçük canlılar, Kur’an ’da adı geçen karıncalar.
Malum yaz;
mutfakta, balkonda, kıyıda köşede... Dördüncü kata dahi çıkmışlar üşenmeden.

Öyle bir azim var ki onlarda
tam tefekkürlük.

Bir yol çizmişler kendilerine,
tek sıra halinde nereden nereye gidiyorlar bilemem.
Ama neden gelmişler bilirim, rızık için.

Bir tanesini izliyorum.

Bir ekmek kırıntısını yüklenmiş çeke çeke götürüyor.

Taşıdığı kendisinden büyük.

Yardım etsem bırakır kaçar.
Kimbilir onların gözünde ne kadar büyük görünüyoruzdur.
Bilmeden çiğnerim kaygısıyla usul usul geçiyorum yanlarından.

Yanlışlıkla bile olsa hiç bir canlı benden dolayı zarar görmesin isterim.

Bir sineği, sivrisineği, karıncayı, arıyı
pat pat vurup öldürenleri çok görüyorum.
İçim acıyor. Kapladıkları alan ne ki şu dünyada.

Bir can
bir nefes
bir hareket...

Bir fiskeyle son buluyor.

Rahatsız olan kurtulmaya çalışmalı ama öldürerek değil.

Şu kıssayı ilk duyduğum günden beri korkarım, bir canı hiçe saymaya ki
bu küçüçük karınca bile olsa ..
Çünkü bile’den bile incinirmiş karınca

"Kanuni Sultan Süleyman, devlet işlerinden arta kalan vakitte Topkapı Sarayının bahçesinde ağaç yetiştirmekle meşgul olurmuş.
Birgün yetiştirdiği meyve ağaçlarını karıncaların sardığını görmüş

Ağaçlara zarar veren karıncaların itlaf edilmesini ve karıncaların bürüdüğü ağacın kesilip kesilmemesi hususunu bir tezkîre ile Şeyhülislâm Ebussuud Efendi’ye sormuş:
"Meyve ağaçlarını sarınca karınca, Günah var mı karıncayı kırınca?"

Hocası Ebussuud Efendi’nin cevabı müthiş
"Yarın Hakk’ın divanına varınca, Süleyman’dan hakkın alır karınca."

Derin nasihat vesselam...