Bu günleri yaşadık,
O yıllarda herşeyi alamadık,
Süt tozu torbasından çanta yaptık.
Kitap ve defterleri kaplardık,
Bulursak gazete kağıdından,

Etiketleri de kendimiz,
Boya kalemiyle süsler yapardık.
Sonrada havalara girip,
Ne cakalar arkadaşlara atardık.

Herşey nede güzeldi,
Dar sokaklarda topun,
Takım kurup kralını oynardık.
Oyun bu kızardık ama kırmazdık,
Birimiz yere düşse birlikte kaldırırdık.

Kim yenerse yensin önemi yok,
Biz keyfimize bakarız çok,
Alkışlar tutar oyunu noktalardık.

Topumuzu da kağıttan yapar,
Düdük yerine ıslık çalardık,
Kuzgundere’liyiz öyle kolay mı?
Raconu biz keser, biz uygulardık.

Çocukluğumuz böyle geçiyordu,
Bir şeyler var mı yokmuydu?
Olmasa da önemi yoktu,
Çünkü olmasa da bir şeyimiz,
Son derece çok mutluyduk biz.

Değirmendere değil, Kuzgundereliyiz biz.
Kuzgundere’nin taşına toprağına,
Deresine, kalesine, gabanına.
İnce köprüsüne, güzel insanlarına,
Sağ kalanlarına selamlar olsun.

Babür Ali Yaşar
Eğitimci/Araştırmacı