- 272 Okunma
- 0 Yorum
- 4 Beğeni
Allı Duvaklı Çocuklar
Kendimden defalarca kaçtım. Hep yüzümün allı köprülerine karşılık ayaklarımı kestim. Derdimden kuşlar gökyüzünü terk edip gittiler. Şimdi ayaklarımı bir uçurumun önünde rüzgarlıyorum. Kör olasıca Şerife “Kes diyor ayaklarının tarumar yetimhane kuyularını.”
……………………:….:.::::::::::::::::::
.:.::::.;;:;;;;;;:;;;;;””””””””
……….::::::::::::::;;;”””””
……………….
………….
……..
…
..
‘.,
Kesiyorum ayaklarımda atan ruhumun şalterini.
Dilimin ucunda uçuyor gülücükler.
Rahmimden göğe düşüyor
Ölümümün allı, duvaklı çocukluğu.
June 23,Ana Karakterler:Allı Duvaklı Çocuklar
Allı Duvaklı Çocuklar Yazısına Yorum Yap
"Allı Duvaklı Çocuklar" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.