Bu gün balkonda otururken biraz geçmişi karıştırdım. Düşüncelerim ilk tanıştığımız yıla döndü. Sen Trabzon Teknik Üniversitesinde okuyorsun. Ben dükkanımdaki koltuğumda oturuyorum. Göndermiş olduğun ilk mektubun elimde,, kim bilir kaçıncı defa okuyorum Dünyam öyle ya sen benim Dünyamsın. İleriki günlerde ben senin Okyanusu olma mutluluğuna kavuşacağım.
Ama zaman denilen şey yerinde saymıyor. Geçen yıllar aramıza girince yavaş yavaş bir birimizden uzaklaştık. Belki şimdi beni hatırlamıyorsun. Ya ben? Birde bana sor? Seni bir an dahi unutmadım. Geceleri yatağa girdiğim zaman, hep el ele yürüyüşlerimiz aklıma geliyor. Yüzüme garip bir gülümseme yerleşiyor. Ben hala ilk mektubundayım henüz ikincisine geçemedim. Biliyorum bir daha karşılaşma şansımız olmayacak. Olmasın be Dünyam. Ben seni kendi dünyamda yaşattığım sürece hiç ama hiç unutulmayacaksın. Seni seviyorum Sarı Dünyam.

Tuğrul Ahmet Pekel
23062023*Pazar