Düşüncelerle koparsın yaşamdan. Kendince gerekçeler bulup konuşursun iç sesinle bir zaman sonra iç ses kaybolur sen devam edersin düşüncelerle, bir gün düşünceler de gider, yepyeni bir sen kalırsın geride,
Oysa ne düşündüklerin gerçeği yansıtır ne de gerçek diye bir şey vardır yaşamında, bütün mesele senin öyle sanıyoruz olup yaşama sıkı sıkıya bağlı devam etmende yatar. Belli düşünceler gelir zamanın belli kısımlarında, bunlara takılıp kalmak bir hastalık getirir, bu hastalığı yenmek için ise başka düşünceler ve fikirlerle hayatı sürekli yeniden tanımlamak gerekir. hastalıksız olur mu bu hayatta? Başka bir hastalık ve başka bir sıkıntıyla yaşam devam eder. Ve en son acılarımızdan kurtuluş için mükemmel bir zamanın geldiğini anlarız. biraz korkarız belirsizlikler hep korkutur çünkü. Ancak bir kere aldın mı tadını kurtuluşun acılarımızla uğraşıp başka acılarımızı unuttuğumuz gibi bu da başka bir yaşam hevesine dönüşür. Kopmak istemeyiz yaşamdan. Kopmak istememek ise başka ölümler getirir ve o ölümlerde başka hayatlar..