ÖYKÜ OLAN UMUTLAR
Bir Bayram Hikayesi ( 2)

Babam köyümüze hayli uzakta bir kasabada traktör şoförü olarak çalışıyor bayrama birkaç gün kala çalıştığı Ağa’dan izin alarak geldi,
Ben o sene Zile Kale ortaokulu son sınıfa başladım onbeş onaltı yaşlarındayım, ilk defa yeni potin alındı. Ortaokul boyunca ayakkabı tamircilerinden tamir edilmiş potinler alınırdı, Köyde ilkokulda okuduğumuz zamanlar yandan kopçalı naylon ayakkabı giyerdik, onlarda defalarca tamir görürdü.
Ayakkabı tamircilerinin ya ispirto ocağı ya da gaz ocağı olurdu ocaktaı lama testereden bozma falçatayı ısıtarak yırtılan kopan kısmı rastgele renklerde naylon ayakkabı parçalarıyla tamir edilir ve giymeye devam ederdik o kadar çok tamir görürdü ki bazen naylon ayakkabınızın asıl rengi yama renkleri arasında azınlıkta kalırdı.
O bayram ilk defa potinim olmuştu hemde rugan bende sevinç tavan yapmış hani derler ya ayakkabıları başucuma yastığa koyupta yattım bizim nesil onu birebir yaşamıştır ve bende yaptım,
Rahmetli babam birkaç defa tembihledi sabah bayram namazına giderken eski ayakkabılarını giy yenilerle gitme çaldırırsın diye, ben babama he tamam desemde aklıma koydum sabah bayram namazına yeni potinlerimi giyip kırışa kırışa gideceğim ve öylede yaptım.
Bayram namazından çıkışta potinlerimi koyduğum yerde bulamadım aradım aradım yok, cemaatin sonunu bekledim ve eski bir çift çedik kaldı onları giydim ayağıma eve geliyorum ama Babama Anama ne diyeceğim, bayramda ne giyeceğim, suratım asık vaziyette eve geldim. Evdekiler anlamışlar namaza yenilerle gittiğimi beni o vaziyette görünce durum anlaşıldı, bayram sabahı hatırına, uzun zamandır bizleri görmemiş onun hatırına babam canın sağolsun eskilerle idare edersin dedi ve geçiştirdi. Ama ben azar’a da sopaya da razıydım çünkü hakketmiştim.
Evimiz dışkapıdan girer girmez merdivenlerle çıkılan ikinci katta oturuyoruz aşağıdan arkadaşlar bayram gezmeleri için çağırdılar, çaresiz eski tamir görmüş ayakkabıları giydim ve mahalledeki evleri teker teker gezmeye başladık öğlene kadar gezdik ve öğlenden sonra buluşmak üzere evlerimize dağıldık.
Ben eve geldim dışkapıdan girdim ve merdivenlerin başında beş altı çift ayakkabı, bir başka gurup bayram gezmesinde bizim eve gelmişler ve o ayakkabıların içinde de benim potinler, hemen potinleri aldım koşa koşa " baba ayakkabılarımı buldum buldum" diye bağırarak merdivenleri çıktım ve evde mahalleden arkadaşlar oturuyorlar arkadaşlardan birisi kızara bozara "onları yanlışlıkla ben giymişim" dedi, rahmetli babam bana sus diye işaret ederek
-Arkadaşa olur böyle yanlışlıklar siz arkadaşsınız diyerek olayı örtmeye çalıştı ama arkadaş çok mahcup olmuştu.
Bilmiyordu ayakkabıların kime ait olduğunu bilseydi o ayakkabılarla bize gelirmiydi hiç.

0205/2022 - İ.ANİK