hadsiz. muhterem
kusursuz. mavi bir geceydi. zerrin yokuşlar açılıyordu gökyüzünde. kıymetini bilmem gerekiyordu gözlerimdeki zeytin ağacının. oysa ki ne muazzez ne muhteremdi her şey. yaşlanmıştı latifliğim. dudaklarımın çatlağından sızıyordu dilber bir acı. saçlarımın dibinde korkusuz bir mahzar. gecenin ellerini ıslatıyordu mümtaz bir soğuk. bedenimin en çirkin yerinde süzülüyordu aşk. kursağımda melekten bir çiçek. yüzümde aheste bir süreyya. gözlerimin içindeki kırmızıya derinleşiyordu zümra bakışlı. derinleştikçe koyulaşıyordu koyulaşan. hiç vazgeçmediğim kadar vazgeçmiştim. benim olandan. kalender huyluydum. elimde hikayeden başka bir şey kalmamıştı. her şey ne kadar da zülaldi. evler büyüyor. sokaklar boşalıyor. maviler turuncuya dönüyordu. kuşların kanatlarında beyaz umutlar. lamia bir karanlık vardı. dudaklarımda soğuk bir terleme. cavidan bir ruha doğru yelken açıyordum. maviydi gece. muzaffer huzursuzluğumla. ecelime kur yapıyordum. haddim olmayarak.
YORUMLAR
zihnimde, mükemmel bir gün batımı tablosu çizen bir ressamın tuvalinde kullandığı renkler gibi özenle seçilmiş olduğu hemen belli olan kelimeler ve onları, nefis bir senfoni dinletisi yöneten bir orkestra şefi ustalığında kullanışınız , gerçekten övülmeye değer!
Kelime haznemin gelişmesine yardımınızdan ötürü ayrıca teşekkür ederim 💐🫴