Bugün Doyasıya yaşadım yağmuru Beceremedim Yalın ayak gezmek istesem de Olabildiğince soğuk Üstelik Çiseler delercesine düşüyor bedene Kâh beyaz buluttan akıyor Kâh kararmışlığın içinden sarkıyor Gökyüzüne bakmayı denesem de İzin vermiyor Kendi başına buyruk salınıyor toprağa Bazen Gürültü doğuruyor akışında Bazen de Sessizce uzanıyor topraktaki hasret köklere Aşk oluyor bazen Yaşam oluyor Lanetsiz sevgi oluyor Adı olmayan düşlere Akşamdan sabaha Bir beden olurken Alev misali yüreğe Can oluyor çırpınıyor sevda sonrası Issız geceye Kopup sergende olabilmek Seninle çırpınırken Sana dokunurken Seninle nefes alabilmek Seninle aynı çarşafa dolanırken Fısıltıları rüzgâra bırakabilmek Yine gecenin yarısına geliyor zaman Gün boyu aklımdan çıkaramadığım Yine çöküyorsun içime Çöküyorsun yalnızlığıma Tüm varlığınla Düşlerde kaldı arayışlar Hayat bazen alıp götürür içinde dertleri sonra nokta koyar yaşama Sessizlik içinde geçen anlar Bir atışın sonu olur duruşlar Geride kalansa ağlamak Sarılır kollar ağlar gözler Son sözler tekrarlanır dillerde iyi ya da kötü Zaman ağlatı tekrarı olur Anma tekrarı olur düşünme tekrarı olur Üşümeyle titreyen beden dönüş olurken eskilere Hani der duygular Hani birlikte gidecektik uzaklara Hani gözlerimiz düşüncelerimiz Hiç kopmayacaktı bugünlere Hani yağmur yağdığında ıslanacaktık doyasıya Olmadı Bugüne yetişmeyen düşlerde kaldı arayışlar Artık yokum dönmeyeceğim dönemeyeceğim Belki sen geldiğinde ya da gelmek istediğinde Sessiz rüzgârların estiği yalın duyguların serpildiği Ararken bulacağın yerdeyim.