Düşünüyordum yalnızlığımda Geçmişte yaşadıklarımı geleceğimi Sessiz olmuştum ufuktaki
güneşle Gökyüzü alaca kızıllıkla süslenirken Geceler böyle başlardı Sessizliğin daha da arttığı
Hüznün çöktüğü saatlerde Hani nerede
dostlar Görebildiğim bir çift kumru dışında Alıp başımı gitmek geliyor içimden Yakınımdaki uzağı ararcasına Bir daha dönmemek veda etmek ister gibi her şeye İlerleyen saatlerde bir kadeh şarap Keman sesi sensizliğe arkadaş Yürekte yazılan nağmeler kulaklarımda Bana beni anımsatıyor Bir yudum daha şarap diyorum Kaldırıyorum kadehimi yapayalnız Yakınımdaki uzakla Birlikte yudumluyorum o essiz tadı Atsam diyorum kadehleri Hep aynı mekanları Çıksam bilinmeyene doğru Gökyüzü yine o alaca karanlıkla süslenir mi Bilinmeyen o akşam üstün de Bir esinti var mıdır diyorum Sessizliğin içinde çığlık gibi gelen Martı seslerini duyurabilecek Hissettirebilecek ve yaşatacak
MehmetDüpel 20040407