O teknesiz kürek çekerek yol alıyordu
Kapıyı usulca açtı adam terlikleri karşıladı onu
Ev her zamanki gibi kasvetliydi
Anıların örümcek ağı gibi sallanıyordu
dört bir yanda saçakları
Bu evde doğmuştu
Çocukluğu masum sevinçleri
İlk uçurtması
Torbalar dolusu misketlerin içindeki pırıltıları
coşkuları
Babasıyla gittiği lunapark dönüşü
mutlulukları bu eve emanetti
Gençliğe merhaba deyişi
İlk aşkı
İlk erkeklik adına kavga kargaşaları burada yaşanmıştı
Lise yüksek okul askerlik
Işık hızıyla geçen zamanın adıydı
İçinde kök salan aşkları da bu evin duvarlarında
dev afişli sinema filmi gibiydi
Önce babası veda etti ona
Kaybetmenin acı faturası kesilmişti
ruhundaki adamın çocuk yanına
Ne varsa gömmek miydi umudu onunla
hayatta düşen payına
Düşündü bir an
Bir ses duydu
Mehmet sen mi geldin
Gözleri parladı
içindeki uyuyan çocuğun adeta
Karşısında sıcacık bir gülümseme
Özlem sevgi dolu bir çift göz
Sarıldı hemen
Doyasıya öpmek koklamak istiyordu
Öyle hasreti ki o kadının kollarındaki anlara
Önce bir şeyler yiyelim
Mutfağa birlikte girdiler
Gülüşleri sardı yemek kokularını
Eskileri yaşanmış ne varsa yâd etmek istiyorlardı
Yarınlara ait düşleri
Söylemeyi ihmal ettikleri ne varsa
söze dökülsün diyordu yürekleri
Kadın yatsak artık he ne dersin vakit gece yarısını geçti
Adam eğildi kulağına olur prensesim
emrin olur dedi
Alnına koyarken busesini içi titredi
Dizlerinde uyusam
Saçlarımı okşa bu akşam
Ben uyuyana kadar durmadan konuş
Sesin ninni
sözün masalım olsun olmaz mı
Adam konuşmak istemiyordu sustu
Kadın durmadan bir şeylerden söz ediyordu
Gözleri adanım gözlerine gömülmek ister gibiydi
Adam odaya hâkim ayın loşluğunda
İçindeki acıyı susturmakta zorlanıyordu
Bir daha bu anı yaşayabilmek imkânsız ki beklide ona göre
Annecim dedi
Duyulur duyulmaz bir mırıldanışla
Ah anneciğim
Bilsen gözlerindeki o tanıdık duyguyu ne çok özlüyorum
Varlığında sana açlığı yaşamak acıtıyor bir yanımı
Seni seviyorum
Beni anımsadığında da
Yüzümü yabancı bakışların okşadığında da
Yarın öbür gün beklide bir daha oğlum deyip sarılmayacak olsan da
Hep yanımda kal olur mu anne
Sensizde olsa sensizliği yaşamaktan korkuyor oğlun anla
Kadın duymadı oğlunu
uyuya kalmıştı başını koyduğu camda
Adam kollarına aldı yatağına yatırdı annesini
Uyandığında annesi olduğunu bile hatırlamayan kadına
ölümüne tutkundu hala
doğduğu andaki kadar
YORUMLAR
Çok güzel akıcı gerçekçi bir anlatım kaleminin gücünü konuşturmuşsun canım.
Bir anda içinde buldum kendimi görsel olarak o anları gördüm yaşadım sanki.
Anneannem uzun yıllar annemle yaşadı annemin kim olduğunu bilmeden bazen kızım dedi bazen komşu dedi bazen de anam dedi..
Bizi de tanımadı ama hep gülümsedi eskiye dair hatırladığı kadarıyla masallar anlattı. Hatırlamasa da sevdi sevildi
Çok duygulandım öpüyorum kalemini yüreğini sevgilerimle canım 😘❤️😘
rengim
Tanıklık ettiğimiz
Başka başka.süreçlere dostluk ediyor gönlümüz sevdiklerimizle
Onlar bize biz onlara yol yolcu
Bir kelebeğin kanatlarında düş iyilik
Bulut bulut yağmanın tutkusu sevgi
İnsanız dün bugün yarın sonramız muamma
Çok tşk ederim güzel kalbin varlığına
Sevgiler canım benim 🌺🌸🪷🌸
Yazıyı ikinci okuyuşum...sıcacık bir anlatım.
Sanki o evin içinde ve o anne oğulu görür gibi oluyor insan.
Düşündüm okurken, hatıralar ne kadar önemli hayatlarımızda. Sevdiklerimize dair biriktirdiğimiz hatıralar.
İnsanın yaşamından kayıp gitseler bile birgün ki bu yaşamın kaçınılmaz bir gerçeği onlara dair hatıralar hem hüzünlendiriyor insanı, hem de sevgiyle içten tebessüm ettiriyor.
Yazıda kendimi gördüm sanki okudukça.
Ve onlarla ne kadar zaman geçirirse insan o kadar iyi.
Birgün bizi tanımasalar da, yüzümüze bir yabancı gibi baksalar da sevgi ve şefkat hiç değişmiyor.
Renklerin en güzeli çok duygusal ve güzel bir yazıydı.
Bugün fark ettim ki sadece şiirlerinin değil, yazılarının içinde kaybolmak da güzel ve upuzun bir yolculuk.
Sevgilerimle hep kucak dolusu 🌸
Gamzelimm tarafından 8.3.2024 19:51:19 zamanında düzenlenmiştir.
rengim
Geçen gün dediğim gibi
Gönül gönüle konuk
Baki olan hiç bir şey yok yaşamda nehir gibi akıp gitmek değişerek gelişerek ince bir çizgi gibi
Şelale gibi
Her duygunun taşıyıcısı olarak sürüklenmek yaşamak
Güzel kalbine sürdüm kalbine biz olduk
Seviliyosun biliyon dimi🪷☘️🌼🌸🌸🌸🪷🪷🪷
Bir kitap okumuştum.
" Bana gideceğim ama ya evde yoksam." Diyordu. Ağlamıştım.
Bu durum en çok evlat için zor.
rengim
Zor ve insana öğreten bir süreçler
Sorgulatan içselliginde sihri
Sevgiyi
Sevgini gücüyle başkalaşımlara tanıklık etmek
Bizim sandığımız ait olduğumuz her şey misafir içimize
Çok tşk ederim