KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1914 Okunma
- 24 Yorum
- 47 Beğeni
HASAT ZAMANI
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Dudaklarımda eski yayla türküsünü bilmiyorlar. Ötelerde derin hayallerinin kucağına sığınan ürkek bir kuş sabah olmasını bekliyor…
Gecenin parmaklarından hüzün damlamasına inat, ufukta şefkate bürünen nar taneleri bereketinde zeytin ağacına güneş doğuyordu. Yıldızlar kaybolmalarıyla sırra kadem basmıştı. Zihnimde uçuşan sorulara cevap niteliğinde derman olacak kimsecikler de etrafta yoktu. Yerlere çarpan sükût, saçağı olmayan hüzün kümesini yüreğime yeniden yüklemek için pusuya yatmış bana bakıyordu. İçimden dışıma zapt edemediğim bir başkaldırı, isyan bayrağı dalgalanmaya başlamıştı çoktan.
-Hayır Ümmühan adınla doldurduğun her ne varsa, şimdi bereketli meyvesini topluyorsun. Eşiğine ve göbek bağına bağlandığın gülüşlerinin peşine takıl ki, her sabah arka bahçedeki zeytin ağacı eğilip kulağına mitolojik hikâyeler fısıldasın.
Tanrı’nın insanlara verdiği en değerli armağanlardan zeytin ağacına pencereden bakmaya devam ediyor, dilime dolanan Nazım Hikmet’in sözlerini mırıldanıyordum.
“Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin, hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak yanı ağır bastığı için. ”
Ağır basan yaşamak yanımla merdivenlerden koşar adımlarla alt kata inip, mutfaktan geçerek çiçek kokulu avludan sokağa doğru attım kendimi. Gece boyunca ulumalarıyla kendini aşikâr eyleyen köpeğin yanına doğru koştum. Karşısına dikilip bildiğim tüm güzel sözlerle sırtını ve kafasını okşarken bir yandan da küçük, şirin kasabanın eşsiz deniz manzarasının güzelliğinde çocukluğumdan aklımda kalan annemin anlattığı masalları anlatıyordum. Meraklı bakışlarını yüzümden ayırmıyor, sanki anlatılan her şeyin kendisiyle bir bağı varmış gibi pür dikkat beni dinliyordu. Öyle ya, hiçbir canlı sevildiğini bildiği yerden kaçmaz, duyduğu güven karşısında kendisine zarar verilmeyeceğini anlardı. Elimdeki hazırlamış olduğum mama ve suyunu yanına bırakıp içime çektiğim toprak kokusunun sabah yeline karıştığı yeni doğan gün ışığıyla sahile doğru yürüyordum.
Buraya gelmeden aylar önce başlayan, insanoğlunun yaşattığı güvensizlikle bile kendi acizliğime teslim olmak üzereydim. Kendi deyimimle çatısı yıkılmış bir enkazdım. Güvenle çalacağım hiçbir kapının olmadığını düşünüyordum. Hayat anlamsız ve heyecansızdı. Şefkatle elini omuzuma atan herkesi kendimden uzaklaştırıyor, dünyanın hakimiyetini eline alanların kötü insanlar olduğu inanıyordum. İnsan akıl perdesini ve hayallerini her şeye kapadığı an ruhunda karadelikler oluşur, kendi ayak izinden bile kaçar ya, ben öyleydim işte. Son zamanlarda ne kendine ne hasretine ne de tatlı diline doyamadığım, ruhumu öksüz koyarak erken vefat eden canım annemi ‘‘ayağa kalk, ayağa kalk Ümmühan diye seslendiği rüyalarımda görüyordum.
Şimdi, güneşin kavurucu sıcaklığında duvarları çiçeklerle süslenmiş sahildeki aşina olduğum şirin kafeteryada oturmuş, elimde ‘Mart menekşeleri’’ kitabını okuyor keyifle çayımı yudumluyordum. Denizde yüzen kız kardeşlerim ve arkadaşlarım bir nefes, bir nefes daha dalıp çıkarken onların coşkusunu kendimde buluyordum. Masadaki zeytin tabağına gözüm ilişince, bana ait olan bahçemdeki zeytin ağaçlarını, komşularımdan öğreneceğim bilgilerle hasat gününü hayal ediyordum.
Ümmühan YILDIZ
03.08.2023
YORUMLAR
Anlatımda ki ustalığınız, betimlemeler harikaydı. Annenin, babanın, kardeşlerin, eşin, evladın ölümündeki acıyı birden ona kadar sıralamaya koyup puan versek elimiz gitmez. Acıların ortak yanı budur. Annenizin ölümünden duyduğunuz derin acıyı şu an yüreğimde hissettim.
İçim acıdı. Hiç geçmiyor ki bu yürek yangını.
Acıların dili ortaktır ve tüm insanlar aynı dili konuşuyor bu anlamda.
Sözün bittiği yer... Sabırlar dilerim.
Ümmühan Yıldız
Ve nerede olursam olayım
Gökyüzü annemdir
Çok teşekkür ederim, eksik olmayın dilerim.
Saygılarımla selamlar
Anlatımda ki ustalığınız, betimlemeler harikaydı. Annenin, babanın, kardeşlerin, eşin, evladın ölümündeki acıyı birden ona kadar sıralamaya koyup puan versek elimiz gitmez. Acıların ortak yanı budur. Annenizin ölümünden duyduğunuz derin acıyı şu an yüreğimde hissettim.
İçim acıdı. Hiç geçmiyor ki bu yürek yangını.
Acıların dili ortaktır ve tüm insanlar aynı dili konuşuyor bu anlamda.
Sözün bittiği yer... Sabırlar dilerim.
Yaşanmamış Aşkların Şairi tarafından 23.7.2024 10:09:11 zamanında düzenlenmiştir.
Ümmühan Yıldız
Sevgilerimle selamlar
Ağır basan yaşamak yanımla merdivenlerden koşar adımlarla alt kata inip, mutfaktan geçerek çiçek kokulu avludan sokağa doğru attım kendimi. Gece boyunca ulumalarıyla kendini aşikâr eyleyen köpeğin yanına doğru koştum. Karşısına dikilip bildiğim tüm güzel sözlerle sırtını ve kafasını okşarken bir yandan da küçük, şirin kasabanın eşsiz deniz manzarasının güzelliğinde çocukluğumdan aklımda kalan annemin anlattığı masalları anlatıyordum.
Tebrikler hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun muhteşem bir eser olmuş beni köyüme ,geçmişime götürdü güne gelmeyi fazlasıyla hak eden yazınızı ve şahsınızı yürekten kutluyorum.
Anneler gününüz kutlu olsun.
Hayırlı pazarlar dilerim
Sonsuz saygılarımla.
Ümmühan Yıldız
Ben de size hayırlı haftalar dilerim.
Saygılarımla sevgilerimle selamlar.
Ağır basan yaşamak yanımla merdivenlerden koşar adımlarla alt kata inip, mutfaktan geçerek çiçek kokulu avludan sokağa doğru attım kendimi. Gece boyunca ulumalarıyla kendini aşikâr eyleyen köpeğin yanına doğru koştum. Karşısına dikilip bildiğim tüm güzel sözlerle sırtını ve kafasını okşarken bir yandan da küçük, şirin kasabanın eşsiz deniz manzarasının güzelliğinde çocukluğumdan aklımda kalan annemin anlattığı masalları anlatıyordum.
Tebrikler hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun muhteşem bir eser olmuş beni köyüme ,geçmişime götürdü güne gelmeyi fazlasıyla hak eden yazınızı ve şahsınızı yürekten kutluyorum.
Anneler gününüz kutlu olsun.
Hayırlı pazarlar dilerim
Sonsuz saygılarımla.
“Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin, hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak yanı ağır bastığı için. ”
yazdığınız bu güzel yazıya o kadar yakışmış ki Nazım'ın dizeleri tebrik ederim
yüreğinize sağlık
Ümmühan Yıldız
Bugünün gözlerimizin gördüğümüz anne karnındaki bebeklerin öldürüldüğü dünyamız bir an önce karanlıktan sıyırıp gün ışığını yeniden yakalasın dileğimle
Ben de sayfamda olmanıza yürekten teşekkür ederim,
selam ve sevgilerimle☕
Seni okuyunca Ümmühan; iyiden iyiye dünyanın gereği gibi güzel bir yer olduğuna inanıp kendimi akışa iyice kaptırıyorum. Zaman kavramı olmadan 'sal kendini gitsin' tabiri burda rengãrenk bir tarlada koşarken kulağa daha sahici geliyo. Bu kadrajda kötülüğe dair gözüme takılan hiçbir şey yok...ne bir karaltı ne bir olumsuzluk. Kadınların polyannacılık oynama gereği bile duymadığı bu masalsı kent beni elimden tutup çocukluğuma kadar götürüyor. Huzurlu ve mutlu ayrılıyorum her seferinde. Hatta öyle ki dün okumuş olsaydım bu yazını, şiiri yazma eylemimden bile beni vazgeçirebilirdi.
Demek ki; iyi güzel şeyler duymaya, okumaya ve kalbimizin sevgi depolamaya da ihtiyacı varmış.
Çok teşekkürler Ümmühan, kalbimi ferahlattığın için...
Sevgiyle...
Ümmühan Yıldız
Dünya güzel insanlar değil.
Çok zorluklar yaşadım, yaşamaya devam ediyorum. Anne baba parasını yiyerek hayata başlamadım. Çok küçük yaşlarda paradan daha kıymetli olan kendime yetebilme, emekle para kazanabilmeyi anne babamdan öğrendim. Onlar benim gözümde her daim örnek olarak kaldılar…
Geç kızdım babamı annemi dört ay arayla toprağa koyduğumuzda. Benim için tarifi zor günlerdi. Endüstri mühendisliğinde okuyan küçük kardeşimin okuttum.
Haksızlıklara karşı yüksek sesle direndim. Zaman zaman asi oldum, karasız kaldım, hislerimin hep doğru olduğunu gördüm. Hataların büyümemesi için dostluğumuzu bitireceğimi bile bile susmadım doğru tekti onu konuştum.
Böbürlenmedim. İnsanlarla makam mevki gözletmeden kelamlarına en güzel kelamımla karşılık verdim.
En tepeden sevgi dolu başlayarak arkadaşlıklar kurmadım. Azar azar emin adımlar bugün en tatlı dostlukları yaşıyorum
Değerli GÜLE en önemlisi sevdiklerimi sözle dahi yalan söyleyerek aldatmadım…
Ben annemi, babamı ve zorluklarla 13 çocuğunun okutma aşkını gördüm. Nereden geldiğimi neler yaşadığımızı unutmadım.
Bugün küçücük mutlulukların büyüyerek avuçlarıma dolduğunu görmenin gönül rahatlığı içindeyim.
Üzerinden geçtiğimiz dünya iyilik-kötülük mutlak ve mutlak ayrılacağına inanıyorum…
Hislerim beni yanıltmadı.
O kadar güzel insansın ki bunu benim söylememe gerek yok kalbinin içi söylüyor
Varlığın çok çok çok kk güzel
Sevgilerimle🌿☕🌸
Gule
O yüzden acını en derinden hissettim, çünkü annem babamsız bir dünyayı ben hayal bile edemiyorum. Anneni, Babanı böyle arka arkaya kaybedişin çok ama çok üzücü. Nur içinde yatsınlar canım, mekanları cennet olsun ve sana da sabır diliyorum. Ve senin gibi hayırlı bir evladı da bu topluma ve dünyaya kazandırdıkları için de emin ol gittikleri yer cennetlik zaten ve bizler de çok şanslıyız.
Kalp kalbe karşı dedikleri bu olsa gerek. İyi ki denk gelmişiz, iyi ki kalplerimi birbirimize açmışız ve iyi ki burdasın. Çokça sevgiler canım❣❣
Ümmühan Yıldız
Rabbim annene babana uzun ömürler versin.
Yeryüzünün en güzel hazineleridir...
🤍🌺🌿🌸☕
Güne son derece yakışan sürükleyici bir üslupla harika yazılmış muhteşem güzellikteki paylaşımınız için gönülden kutluyorum tebrikler efendim.
Daha nice güzel paylaşımlar diliyorum.
Sonsuz selam, duâ ve saygılarımla.
Ümmühan Yıldız
ŞÜKRÜ ATAY BEY MERHABALAR.
Çok teşekkür ederim, güzel yorumunuz ve ziyaretiniz için.
Eksik olmayın.
Saygı ve selamlarımla iyi haftalar diliyorum☕
Yaşama dair her ne varsa hepsini yaşamak mı gerek , ya yaşamak istediğimizi yaşayamıyorsak ne yapacağız hayal üstüne hayal ; zam mı hiç önemli değil hayal her mevsimin güzelliğini yaşatır kişiye kutluyorum
Ümmühan Yıldız
Hayat çok pahalı, ama ben bu pahalılıkta şartları zorlanmadan olduğuyla yaşamasını öğrendim.
Çocukluğumdan bugüne kadar alın terimle şevkle çalıştım.
Anneme babama asla yük olmadım.
Eğitimimde çok kardeş olmanın verdiği bölüşerek yetinmenin azlığında zorluklar yaşadım. O dönemde kendime bir söz verdim
‘’ ailemde okuyan eğitiminde maddi zorlular yaşarsan varsa yardımcı olacağım’’ diye.
İlk aldığım maaşımla bugüne kadar kendi eksikliklerim önceliğim olmadan ailemden okula giden öğrenciler destek oldum. Bugün okuttuğum çocuklar kendinden küçük kuzenlerine destek oluyorlar.
Benden çok daha varlıklı insanların acım acım mm diye ağladığına da tanıklık ettim. Ediyorum. Üzülüyorum.
İyi tok gözlü insan olursak rızık bir şekilde gelip seni buluyor.
Söverek, bağırarak, çağırarak memnuiyetiz değil, ben her sabah muhasebe yöneticisiyim iş yerimin kapısını kâinata gönderdiğim olumlu enerjimle açtım.
Bir işin ucundan tutulması gerekiyorsa çıkardım topuklu ayakkabılarımı koliyi sırtıma aldım.
Bu hayatta aç kalırım diye korkmuyorum.
Allah razı olsun annemden babamdan eğitimimin yanında rençberliği öğrettikleri için.
Toprağım saygıyla seviliyorsun. Bilesin
Sevgilerimle selamlar
Merhaba Ümmühan hanımefendi, güneşin doğuşunu beraber izlercesine dalıp gittim gönül sesiniz güzel yazınızın derinliklerine.
İç seslerini duygularıyla bezeyip kalem oynatanlar içinde katınlar birinciliği karşı cinslere kaptırmayacağını özgün yazınızla bir kez daha kanıtladınız. Okuduğunuz kitaba bir biçimde ulaşacağım. Yazın şavşat'ta okuduğum Kelebekler Zamanı'nı okumanızı öneririm eğer okumadıysanız.
Esenle.
Ümmühan Yıldız
Kelebekler Zamanı
Julia Alvarez
Bu hafta sonu arkadaşlarımla birlikte zamanımı geçirdim.
En kısa zamanda Kadıköy-Bağdat caddesindeki Nezih kitapevine uğrayıp almak istediğim kitaplarla birlikte alacağım.
Geçen yaz hafta sonları iki günde olsa Rize'ye sık sık seyahatlerim oldu.
Şavşat ’ta Çamlıhemşin gibidir.
Mayısın ortasında misket büyüklüğünde doluyu seyrederiz, haziranda da lapa lapa kar yağışını görmek mümkündür.
Nisan yağmurlarının coşkusunu gördüm. Suyun denizle buluşmasını.
Dağlarda kar eridiğinde beyaz gelinliğini çıkartıp sükûn bulan yeşilliği vadisine giydirdiğine tanıklık ettim....
tüm bu değişimler olurken ben rüzgarlarla birlikte uçuyordum oradan oraya papatyalar arasında.
Hoşluk getirdin sayfama bilesin toprağım…
Sevgi ve selamlarımla iyi haftalarımız olsun ☕
Merhaba edebiyatı çok seven ablam,
Günün erken saatinde başladığın kendi ruhunu bulma yolculuğunda seni okumak,sana eşlik etmek gerçekten çok güzel. Anlatımındaki abartısızlık da ayrıca çok başarılı.
Sevgiyi ve samimiyeti anlatan bu keyifli yazın da herkes kendinden izler bulabilir.
Yüreğine sağlık.
Ümmühan Yıldız
Gülümseten yorumunu okuduğuma çok mutlu oldum.
Furkan'ım biliyorum yeni hayata başlayacaksın.
Kuracağın yuvanda huzuru ve saadeti ömrünce yaşaman dileğimdir
Seni seviyorum güzel kardeşim
Ümmühan Yıldız
Çok teşekkür ederim içten yorumuna ve beni yalnız bırakmadığın için.
İyi haftalar diliyorum.
Sevgilerimle selamlar
Roma'dan günümüze barışın sembolü
İmparatorların taçlarında yaprakları, paralarında taneleri...
''Zeytin''
Oysa bana kalırsa ''Zeytin'' hayatın timsali bizzat kendisidir.
Zamana direnen gövdesi ile ,
Bitmez tükenmez mevsimler dolusu meyvesiyle,
Dallarıyla kader yollarını tasvir eden,
Özünde ürettiği yağı ile
Dillere lezzet hayata hayat katan sıhhati ile
''Zeytin''
Kutsal metinlerde üstüne yemin edilen,
Tanesinin karası göz nuruna benzetilen,
Haktan insanlığa miras verilen,
Bahçelerinde gölgesi ile dinlenilen,
Yeşiliyle gönüllere huzur veren,
''Zeytin''
Tıpkı insanlar gibi
Bereketli ve yalnız
Kökleri toprakta
Ruhu hüzün kokan insanlar gibi
''Zeytin''
Kaleminize sağlık olsun
MEDAMED Selçuk KORKMAZ tarafından 10.2.2024 16:46:01 zamanında düzenlenmiştir.
MEDAMED Selçuk KORKMAZ tarafından 10.2.2024 16:46:27 zamanında düzenlenmiştir.
Ümmühan Yıldız
Bi televizyon programda dikkatimi çeken cümle şu olmuştu.
-Kuraklık yaşandığında zeytin ağacı olan ülkeler kuraklık zamanında zorluk çekmeyecekler. Zeytin ağacının her türlü zorluklara direnme gücü vardır.
Çaydan sonra, zeytin ağaçlarını tanımak önceliklerim arasına girdi.
Kuran-ı Kerim’imizde geçen meyvelerden biri de Zeytindir
O (Allah) ki, Gök'ten su indirdi. Onunla, her şeyin bitkisini bitirdik ve ondan bir yeşillik çıkardık. Biz ondan kümelenmiş taneler; hurma ağacının tomurcuğundan sarkmış salkımlar, birbirine benzeyen-benzemeyen üzümler, zeytinler ve nardan bahçeler çıkarıyoruz. O olgunlaşıp ürünlerini verdiği zaman, ona bakın! Muhakkak bunda, iman eden bir kavim için ayetler (deliller) vardır.
[EN'AM(6)/99]
O (Allah) ki yükseltilmiş (asmalı) ve yükseltilmemiş (asmasız) bahçeler; hurmalar, ürünü (yemişi) farklı ekinler, zeytinler ve benzeyen-benzemeyen narlar inşa etti. O ürününü verdiği zaman, ürününden yiyin ve hasat günü hakkını verin. İsraf etmeyin, O, israf edenleri sevmez.
[EN'AM(6)/141]
Ne güzel bir yorum, çok teşekkür ediyorum.
Saygılarımla huzur dolu haftalar diliyorum.
Kalem ehil olunca nesir de şiir gibi olur.
Kutluyorum Ümmühan hanım...
Saygılar.
Ümmühan Yıldız
Ne söylediğimden asla korkmam, kelimelerimi yanlış anlamazlar beni olduğum gibi severler.
Kalbime bu güzelliği, aklı veren ALLAH’IMA teşekkür etmeyi de unutmam.
Çok teşekkür. Eksik olmayın.
İyi haftalar diliyorum🌿🌸🦋☕
Ümmühan Yıldız
Kitabın kalbi var mı?
Yazan içine mutlaka kendi kalbini koyuyor. O onun kalbi.
Ben senin güzel kalbine çok teşekkür ediyorum.
Hüzün dolu yüreğinin ürkekliğini hissedebiliyorum.
Hüzünlerin sevinçli sarmaşığına dönüşsün dilerim.
Sevgilerimle mutlu haftalar🌸☕🤍🌿🦋
Tebrikler hocam yüreğiniz dert görmesin böyle bir yazı paylaştığınız için
Sonsuz sevgi ve saygılarımla
Ümmühan Yıldız
Çok teşekkür ederim. Eksik olmayın dilerim
Saygılarımla bereketli haftalar diliyorum☕
bizler ne kadar şanslıyız. yani en çok ben. içinde zeytin geçen bir yazının müdavimi olacağım. sonra da kendimi hasat edeceğim. burada gülümseyebilirsin:) ve yine biliyorum ki çoğalacağız birlikte.
çok güzeldi çok
hazır elimde yayla kokulu çay
mis
kutlarım naif insan
sevgimle
.
Ümmühan Yıldız
Ben senin sesini ahenkli kuşlara benzetirim.
Kendine özgü , coşkulu, yumuşacık, içten, duygulu en çokta hüzünlü.
Yapmacık değil, dilinin ucuna gelenleri olduğu gibi döken.
Kök attığın yere gölge düşse de yılmazsın. Ayağa kalkar o miss kurabiyelere mutluluk canı verirsin.
Bu yüzden olumsuzluk eklerini senin yanına asla koymam.
Sayfaları çevirdiğimde seni tanıdığım ilk günün dostluk lezzetini bugün de alıyorum.
Teşekkür ederim varlığına
Sevgilerimle sarıldım sana☕🌺🐞🌸😘
Muhteşem!..On yıldızlı yazı.Akşam üç defa okudum .Puanımı verdim .Beğenimi yaptım.Kutlamak için sabahı bekledim.Tahmin etmiştim güne ışıyacağını.Samimi bir anlatım,mahirane bir işleyiş.İnsa ı tam yüreğinden vuruyor.Kutluyorum.Yayla türkülerini ve horonu çok severim bu arada..Hayatınızı hep güzellikler sarmalasın.Siz güzel görüyorsunuz ,bakış açınız güzel zira.Sağlıcakla.Saygıyla.
Ümmühan Yıldız
Öğretmenim, ömrüm tatlı mı tatlı dilli seni tanımaktan çok mutlu.
Hafta sonu arkadaşlarımla birlikteydim. Deftere zaman ayıramadım.
Ama yorumunu okuduğum an yanımdaki arkadaşıma sımsıkı sarılarak o an yaşadığım mutluluğumu dile getirdim .
Sana kardeşlerime sarıldığım gibi sımsıkı sarılarak teşekkür ediyorum.
İyi ki varsın, iyi ki defterimiz var.🌿🌸🦋☕
Ümmühan Yıldız
Yürekten teşekkür ederim.
Bu dünyanın suyundan, ağacının gölgesinden yaralanıp da nimetine vefa göstermeden olmazdı.
Mutlu haftalar dilerim.
Sevgilerimle🌿🌸🦋☕
Ne de güzel demiş Murathan Mungan: “Herkesin göğü yoktur çünkü başkalarının göğünü kullanırlar.” Siz de benim göğümü kullanıyorsunuz sanırım."
Senin göğünü kullananları çok gördüm. Benim göğümde ise yaşlılık hasadı çoktan başladı. Özün sözün içten gelen seslenişlerin sıkı çalışarak elde ettiğin umudun başarın susmasın kardeşim.
Ümmühan Yıldız
Göğüme nasıl baktığımı gören, beni olduğum gibi tanıyan sensin canım abim.
Kırlangıçların şen şakrak esintisine eşlik ettiğim gibi martılarla da ağlamasını bilirim.
Azığı olmayanlarla azığımı paylaşmasını bilirim.
Öğütler harmandır.
Gerektiğinde küçüklerimi dinleyerek onlardan da çok şey öğrenirim.
Büyüklerim toprağın kokusunu içine çeken tok gözlü büyüklerim.
Yeryüzünde onlara küçücük ellerimle çok su taşıdım onların ellerinden sıcacık çorbamı içtim…
Seni kocaman seviyorum abim, varlığın benim için çok değerli
"...Ötelerde derin hayallerinin kucağına sığınan ürkek bir kuş..."
Öyle ya; konuşabildiğine göre, hayal de kurabiliyordur kuşlar... muhtemelen. 🐤
Her insanın hayatında gel-gitler, iniş-çıkışlar, bir girdap içinde kayboluşlar vardır elbet. Maharet o "Kara Delik"ler içinde ışıktan ümit kesmemek olsa gerek.
Tohum, toprak kokusu, zeytin, insan, yaşamak... kavramlarının dahi okuyana pozitif enerji, yaşam sevinci verdiği bu nesir güzergâhınızda da yine umudun ayak izleri, sevginin ruhu saran sarmalayan sıcaklığı vardı.
Hayatın onca hengâmesi içinde doğanın, güzelliklerin, hayal kuran kuşların farkına varabilmek büyük meziyet, ve muhteşem.
Bunu başarsa başarsa Ümmühan bacım başarabilirdi.😀
Başarmış zaten.
Aşağıda resmi bulunan dostlarımla birlikte bu eserinizi de yudumladık.
Çok da beğendik!
Her şey gönlünüzce olsun Ümmühan Kardeşim.
Selam ve saygılar. 🐉🐛🦋🐝🐤🐒🐅🐩🐎🦄🐫🐐🐪🐿🐁🐘🦅🕊🐧🐦🦃🐢🐊🐍🐲🦈🐌🐜🐝🐞
⚘
Ümmühan Yıldız
Hep söylüyorum çocuklar toprakla haşır neşir büyümeli. Çocukların elleri telefona, bilgisayara değil ağaçlara dokunmalı.
Şimdiki anneler çocuklarına yemek yedirirken masallar anlatmıyorlar, önlerine koydukları tabletlerle gözleri sanal ortamda yediği lezzetin ne olduğunu bilmeden şükrün değerini anlamadan yetişiyorlar…
Yine de umudumuzu kaybetmeden dünyanın düzlükleri rüzgarının sesini insanoğluyla birlikte dinlesin...
Sevgilerimle huzurlu haftalar dilerim☕
Mecit Aktürk
Sizler gibi değerli dostlarımın yüreklerinde yerimin olduğunu hissettiğim her gün benim günümdür Ümmühan Hanım Kardeşim.
Bu kadar seveni olan bir kardeşimin yüreğinde yer bulabilmek büyük başarı.😊
Bu kalabalığı biraz azaltsak mı abaca?🤔😃
Sayfanıza ne zaman uğrasam; kıskanmakla hâlime şükretmek arasında gel-gitler yaşıyor, gıpta ederek ve tabi yine şükrederek ayrılıyorum.
Neden mi?
Bu kadar iş-güç, sorumluluklar arasında vakit bulup yüzmilyonbinmilyar yoruma içten ve içtenlikle, üstelik uzuuun uzun cevap yazmak zor iş.
Oysa yüreğinizi bilen dostlarınız eminim ki eksik kalan cevabı anlayışla karşılayacaklardır.
Önceden belirttiğim gibi;
Siz yorum değil
hikâyeler
romanlar
yazmalısınız.
İşlerinizde başarılar, kolaylıklar diliyorum.
Selam ve saygılar Değerli Kardeşim. ⚘
Ümmühan Yıldız
Emekleye emekleye kendi kendimi en iyi şekilde iş ortamında geliştirdim.
Bugün geldiğim noktada sonsuz güvenlerini kazandığım patronum işten ayrılmamı istemiyor..
Krizlerde beni işten çıkarmayan patronumu benim de manevi duyguyla bırakmam mümkün değil.
Kitap yazmayı çok istiyorum. Birkaç sene sonraya kısmet diyelim.
Nesir tarzı şiir diline yakın anlatımla yazılan bu eseri dehşetengiz kılan can alıcı nokta....
imgelerin serpilişinde ki güzellikti.
mitolojik değerlerle süslenen anlam üstünlüğüyle zenginleştirilen Zeytin ağacının, Tanrının insanlara bahşettiği, nazımın şiiriyle de desteklenerek hayatımızın her zerre halini doyumsuza yakın sevmemiz gerektiğinin altını KALIN ÇİZGİLERLE çizen değerli yazar şair Ümmühan dost şairimi kardeşim AYAKTA alkışlıyorum.
GÜNÜMÜN AYIMIN YILIMIN YAZISIDIR.
(.)
Nice sevgilerim saygılarımla...
Ümmühan Yıldız
Çay bahçelerini görmeye alışkın Karadenizli ilk defe geçen yaz hafta sonları zeytin bahçelerini tanıma fırsatı oldu.
Toprak olmadan taşlıklar arasında inadına meyvesini verdi. İnadına insanlık için dimdik ayakta kaldı.
Zeytin ağacı sükûnetin ta kendisi...
Günaydınlar, mutlu haftalar dileğiyle☕
Ümmühan şairem ne kadar güzel bir yazı okudum birazda kendimi buldum bu öykünüzde. Ve okuduğun kitap benimde okuyup çok beğendiğim bir eserdi.
Çok kutluyorum yazan yüreği . Sevgilerimle
Ümmühan Yıldız
Senin kadar hüzünle çepeçevre sarılı bahçeye dalamasam da kıyısından nasipleniyorum. Hep güzelsin
Yeni hafta- haftaların mutlu geçsin🌿🌸🦋☕
