Zordur ölüme katlanmak

• 1 Şubat 2024 Perşembe 21:24:51

Bazen bir haber alırsınız.Hani derler ya ’kötü oldum ’ der gözleriniz.Yüreginiz daralır sözcükler yitikleşir dilinizde.Bir ölüm gelir girilmez her vakit girilen eve.İnanasınız gelmez nasıl bir külfettir yürek anlamaz.Hani insan dönüp şöyle içi sevinçle geleceğe bakamıyor.Geleceğin anlamsızlığını görüyor gözleriniz.Anlamsızlaşıyor ömür niçin kim için bu mucaadele. Bu yaşamı anlama cesareti.Kimsesiz kadınlar kimsesiz çocuklar ve yılgın erkekler .Hayat bizim için degil anlaşıldı.Nasılda zavallı kaldı umut vakitsiz ölümlere yoldaş oldu gelen sabah .Çok acılar gördük taşlı dikenli yollarda dolaştık gülümsemeyi unutmuş hikayelere yoldaş olduk.Ah memleketim öldük biz Haberin varmı .Memleket kışa mahkum oldu.Yağan karlar karalara bürünmüşte biz onu beyazından tanıdık.Öylesine konuştuk biz öylesine yaşadık zamanı.Şimdi acının harman oldugu başakları ektik ölümün tomurcugunda .Kimseler anlamadı.Ölüm insafsız ölüm celladı bu hayatın.Ölüm kurtuluşu acının.Ne yapabilirizki tanrının hükmü böyle.Bir sebep çıkıyor ortaya sonuç yitiklik oluyor.Biliyoruzki Hepimiz ölümle nişanlıyız.Toprak bekliyor bizi meçhuliyetin yolcularıyız.Karanlıgız yorgunuz kimsesiziz.Zavallıyız.Biliriz kırılgan yüregimizin bize açtıgı hüzünü.Soysuz bir kervanın peşine takılmışızdır daglarda çöllerde yanlız susuz kalmışızdır. Yar bildiklerimiz başka otagların çadırlarında rezillkle yoldaş olmuştur yalanına gecenin.Hani yanlız yaşadık dedikya zamanı.Fabrikalarda sıska umutlu kadınlar uykusuzdu.Genç erkekler çöküntüsündeyi çaresiz<ligin.Ölüm gelirdi vakitsiz.Yıkardı penceresini o kırmızı pancurlu evin.