Kendime gittiğim ilk günüme notlarım

• 15 Kasım 2023 Çarşamba 02:41:56

Hep bir düşünme haliyle geceyi güne katıyorum. Tek ve sadece seni düşünme haliyle. O kadar ayrımları ve kavşakları olan bir yoldan geçtim ki. Her bir dönemeci düşünüyorum. Artık aklımın yetmediği yerler oluyor. Bir demleme gibi süze süze her anı. Tüm savaşım, kaybedeceğimi bildiğim halde geçsede ve ruhum buraya geleceğini bilsede çok uğraş verdiğimi bil. Yine emin ol bu bir saplantı değil. Belki bir raslantı ama asla başka bir şey değil. Bu yaşta bunca yaşadığım bedenle ve her şeyi denemiş olmakla beraber diyebilirim ki elde hayallerle kalakalmış durumdayım. Her safhada seni daha çok sevdim. Her kaçışım daha uzun bir mesafe kat ederek sana dönmekten başka bir işe yaramadı. Bildiğim halde senin kalbindeki yerimin benim arzu ettiğim katta olmadığını. Güçlü bir adamım bilirsin. Kaybettiğimi söyleyemem ama çok gerilediğim kesin. Utanarak kaçınarak özenerek geri çekildiğim apaçık. Her şeyi anlamsız kılan bu hissi yaşamak çekilesi değil. Onca yıl bildiğin, kalbinde başka bir yerde soğuttuğun kişiyi alıp güneşine koymak, çözmek yeniden tanımak ve aşık olmak çok akla hayale gelir değil biliyorum. Çokta uyumlu değiliz belki hatta farkındayım yalan değil. Ama kim kalbine söz geçirebilmiş mekanik bir makineye hükmeder gibi? Seni unutma savaşım, kendi dünyandaki debdebelerini eleştirmelerim. Nasıl döndü dolaştı da aşık olduğum yeni şeyler oldu akıl alır gibi değil. Senin kendinde bile çirkin bulduğun yerlere tapıyor olmam mantıklı değil. En sevmediğin yanlarını nasıl alıp kabul ettim bilebileceğin gibi değil. Bu salak hayatın her kabulüne nasıl çizgi çektiğimi anlamanı beklemiyorum. Çünkü çok sade ve süssüz pürüzsüz seni seviyorum. Aşk demek bile yetmiyor bu sevda olsa ancak yeterli gelir derinliği. İnsan tanıdıkça anlıyor bu deliliği. Biliyorum, öyle dolu gözlerle okuma yazdıklarımı kalbindeki değilim. Bana ne kadar değer verdiğini bilirim. Üzülme. Artık bunu değiştirmek için de savaşacak değilim. Zaten bu delilik öyle bir safhadaki seni sevmeyi sevip bununla ölene kadar bile yaşayabilirim. Mecnun’la meczupluk arası bir yer hani. Öyle zaaflardan geçmekteyim. Senden uzak kalmaya her and içtiğim günün sabahı nasıl olduysa senin eteklerinde buldum kendimi. Acizlik ne menem bilemezsin. Sadece seni seyretmeye yüzüne bakmaya her işten güçten kaçıp, her yoldan dönüp gelmek. Tüm yeminleri yıkıp gelmek. Senden, başkasına aşık olmalarını dinlemek, başka aşklara aç görmek ne kadar yoldu ne kadar götürdü ömrümden bilemiyorum. Ve hala daha etrafında bir köpek yavrusu gibi bacaklarına dolanacak kadar dönüp duruyorum. Çok kadın sevdim çokta kıskandım ama hiçbiri buna yakınlaşmadı bile. Adımı bilir gibi biliyorum ki senle gireceğim toprağa. Bir fırsatım varken seni öpememekse en büyük pişmanlığımdır yalan yok. Çünkü senin kokun ve tenin bir ışığın ötesine açılan kapılar gibi narin ve gizemlidir. Genzimde hiç eksilmeyen bir yaşama hevesidir. Zamanla değişmeyen tek şey koku hafızamda. Bir de kavuşma hayalim galiba senle. Hiç gerçekleşmeyecek şeylerim benim. Ne garip ama gerçekmiş şairlerin bir gün rüyamda görmesem unuturum diye korkmaları. Her gün sende rüyamdasın inanılmaz geliyor insanın bu kadar da olmaz dediklerini yaşaması. Neyse işte. Gelgelelim ben ateşimi alıp gidiyorum bu burçlardan bu hırçın kaleden. Delirmem umarım seni sevmekten. Seni sevdiğimi unutacağım hiçbir eyleme razı değilim Öyle güzelsin ki. Öyle detaylarına aşığım ki kahretsin. Keşke iki gözüne bir bakışına kanıpta yansaydım. Dünyanı öyle sevdim ki benimkiyle yan yana koyup. Şimdi gel de yık yerle bir et. Benim en sevmediğim huyum, sevdiklerimi sevdiği hayata taşımakla mükellef etmem kendimi. O sebeple önüne ancak güzel günlere giden yolların taşlarını döşeyebilirim. İçimdeki hayvan kıskançlıktan ölsede değişmez düsturum. Biliyorum ki ben mutlu edilebilemeyen biriyim. Mektuplarım yanlış posta kutularında benim. O sebeple mi bilmem ama ancak mutlu edebiliyorum sanırım sevdiklerimi. Şimdi kendinle yalnızlığını yaşamak ve aşmak zamanındasın. Eksikleri yavaş yavaş tamamlıyorsun. Fark ediyorum ki zaten ben çürük bir tırnak gibi düşeceğim gözünden bir zaman sonra. Etrafında olmam seni zorlayacak. Zira bu arkadaşlık işi de artık bana göre değil. Sana sustuklarım benimle konuşarak çürütüyor beni. Zor zamanlarım olacak. Normale dönmemde çok zaman alacaktır. Ama sen demiştin hatırlar mısın? Müneccim değilim zaman ne getirir bilemeyiz. O yerden hareketle şimdi bilinmez bir yola revan edeceğim kendimi. Belki bir yerinde yeniden yeni bir yerde kesişiriz.