- 287 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
KENDİNİ BULMAK (FİNAL)
KENDİNİ BULMAK HİKAYEMİN FİNALİ
Mübeccel ile konuşurken, yaşananların eskide kaldığını bildiğini ve kendini yenilemesi gerektiğini anladığını ama bu durumu kendisi düzeltemediği için psikoloğa gitmek istediğini söledı. Kadın da destek verince randevu aldı. Bir hafta sonra psikologdan döndüğünde kendisini hafiflemiş ama yaşadıklarını anlattığı için bir utanç içindeydi.
Utanıyordu sevdiği insanları yargıladığı, içine hapsettiği kırgınlıklarını ortaya saçtığı için. Anlamlandırdığı acı olayları yüreğine gömmüştü hep.Şimdi ilk kez duygularını açık seçik anlatabilmişti. Anlatamadığı,anlatsa da yarım kalan duyguları ilk kez dile gelmiş; ortaya dökülmüştü. Dile gelemeyen, açıklayıp ferahlayamadığı her acısını anlatmayı bu sefer başarmıştı. Ama anlattığı için sevdiklerine ihanet etmiş hissediyordu. Ferahlatan yanı bu hissi de ikinci psikolog randevusunda yok etmeyi başardı.
On iki seans sonrasında rahat nefes aldığını,huzurla güldüğünü fark etti. Suçlu araması hataydı. Ortada suç yoktu ki. Sevgisini göstermeyen bir babanın ihmali hayatının devamını travmalarıyla geçirmesine sebep olamazdı. Belki de sevgi gösterdiği zamanları hatırlamalıydı. Mayıs da babasının ve annesinin en ufak sevgi bakışını,sözünü anımsamaya çalıştı. Bunu başardığı da oldu. Mesela babası ve annesi milli bayramlardan birinde Mayıs şiir okuduğunda arkadaş oturmasında bunu konuşmuşlardı. Kimsenin bakışında küçümseyici ifade ve sözünde eleştiri yoktu. Çocukluğunda ateşi çok yükselmiş ve havale geçirmişti. Kendine geldiğinde annesi de babası da endişe doluydu. Psikoloğuyla konuşmaları güzel anılarını canlandırıp onları affetmesini sağlarken,kendini affetmeyi de öğretmişti. Kendini ve hislerini günlerce hatta gecelerce içinde tarttı. O kötü birisi değildi ve kimseye kendini ispatlama mecburiyeti de yoktu. Hem başkalarının onun hakkında düşündüğü gerçek değildi. Kimse onu bilemezdi. Diğer insanların onun için konuştuğu ve düşündüğü onu o kişi yapmıyordu. O kendisinin bildiği Mayıs’tı.Başkasının değil. Kimseye de kötülüğü olmamış ve bundan sonra da bilerek kimseyi incitmeyecekti. O sevgi dolu olacak bu da onu mutlu edecekti.
İlk tatilinde Mübeccel’i alıp eve annesini ve babasını ziyarete gitti. Ruhu dingindi; huzurla ve anlayışla kucakladı onları. Onlar da onu hiç olmadığı kadar sevgiyle karşıladı. Babasıyla hiç konuşmadıkları kadar konuşup güldüler.
Hayatı, sevdiklerini anladığında ve onlara kendini anlatabildiğinde anlamlanan Mayıs tüm travmalarına hapsolmaktansa özgürlüğünü seçti.
ÇİĞDEM KARAİSMAİLOĞLU
YORUMLAR
Çiğdem Karaismailoğlu
Selamlar. Sevgi ve mutlulukla kalın.
Var ol canım arkadaşım benim.
Hikayeni ne de güzel bir sonla bağlamışsın.
Sen hep hep yaz, e mi güzel arkadaşım.
Seni seviyorum kalemini de...
Çiğdem Karaismailoğlu
Sonsuz sevgimlesin.