ZALİMLER İCİN YAŞASIN CEHENNEM

• 26 Ekim 2023 Perşembe 00:40:07

Onlar sadece çocuktu
Her şeye rağmen hayata tutunmaya çalışıyorlardı.Bir çocuk için oyun oynamaktan daha doğal ne olabilirdi ki..

Adı üstünde ço -cuk onlar çocuklardı ve oyun ile öğreneceklerdi hayatı.
Onnlar için bu yemek içmek gibi bir ihtiyaçtı.

O günde çocukluğunun gereği sadece biraz oyun oynamak icin oradaydılar..

İsrail’in bir bombardımanı sonucu oluşan yıkıntıların arasında bir top buldular..

Toplaniverdiler bir araya..

Ne kadar silah ve bomba gölgelerinin arasında olsalar da...

Malum erkek çocuklarının ise en vazgeçilmez oyunlarından biri de futboldu..

Yıkıntıların arasında bir top bulmuşlardı. Onlar için bu büyük bir lükstü, artık onların da top oynayacak bir topu olmuştu.

O gün orada oyun oynamak için toplanan cocukların İsimlerinin bir önemi var mıydı bilmiyorum...

Ben diyeyim İbrahim siz deyin Musa öyle..

Kasım,Hamid İbrahim Musa Abdullah ...

Kapılarının önünde sadece biraz nefes aldıklarını hissetmek çocuk olduklarını hatırlamak için futbol oynuyorlardı.

Topları bir arabanın altına kaçtı.
Topu alma işi büyük olan İbrahim’e düştü .

Arabanın tam altına eğildi.Eli tam topa dokundu topu yakaladım derken...

Boommmm ..

Kulakları sağır eden bir bomba sesi ile birlikte her toz duman hepsi bir yere savrulmuştu.

Her yerde yıkım..

.
İbrahim de bir yere savrulmuştu ama o iyidi..
Kalktı savruldugu yerden üstünü silkmeden
yerde gördüğü arkadaşı Musa’ ya baktı.

" Musa..Musaaaa..." Diye seslendi.Musa ses ve tepki vermiyordu.

Ölmüştü..

Cansız bedeni yerde iki büklüm yatıyordu.

Hemen yanında olan Musa’nın kardeşi Kasım’ a seslendi..

"Kasım Kasımmm" dedi. Kâsımdan’den ses yok..

İbrahim’in hemen yanından;

Anne diyen bir çocuk koşarak geçti toz duman altında kim olduğu bile belli değildii.

Kan olan ayakkabısında tanıdığı beş adım ötesindeki kuzenin yanına gitti, kuzeni sırtından vurulmuştu..

Kanlar akıyordu..

Tüyleri diken diken eden bu manzaranın karşısında ilk sokunu atlatırken;
Önce iki elinin basınının arasına alıp Aman ya Rabbim sözleri döküldü..

Çaresizdi..

Yerde yatan kuzeni Abdullah Hamid’di

Hamidd hamidd kalk diyerek eliyle sarstı bedenini .

Ya Bismillah Allah’ım yardım et diyerek kuzeninin minik bedenin sonra i kucakladı..

Nereye götürecekti ki onu bilemedi bir an ..

Hastaneler daha dün vurulmuştu.

Hem oraya kadar nasıl taşırdı ki o da çocuktu..

Evine götürdü..

Büyük bir vakar ile..

Anne vurdular Hamid’i diyebildi yarı dökük yarı yerlerinde duran iki katlı evlerinin avlusundan içeri girerken

Hastane yok..

Doktor yok ilaç yok..

Yiyecek yok..

Abdullah Hamid yerde bir bez parçası ile kanayan yerine tampon yapılmış öylece boylu boyunca yerde yatıyor.

Babasının bir araba bulup getirebilme ihtimali ile..

Anne oyun oynuyorduk.Arabanın altına top kaçtı..Füze attılar yakinimiza vuruldu Hamid cok korktum.

Şehit oldu Musa ve kardeşi Kasım diyebildi sadece..

Yüzü gözü üstü başı toz duman..
.
Küçük bedeni olanlardan muzdarip iır tır titriyor...

Tüyleri diken diken olmuş

İmtihanda olduğunu bilip o vakar ile hareket ediyor..

Çünkü Filistin direnişinin bir neferide o biliyor ve yaşıyor kaderini.

Ama yinede canı yanıyor kendine değil kaybettiği oyun arkadaşlarınin yasını tutuyor.

Kuzenini ailesine teslimden sonra iki ayağı uzerinde diz çöküp acısını yaşamaya fırsat bulup sessizce ağlıyor bir köşede..

O ağlıyor yer gök ağlıyor...
O ağlıyor melekler ağlıyor..

Çocukların öldürüldüğü hiç bir dava da haklılık yoktu ki...

Öğretmeni bir gün bir cocuga sormustu.

- Canlılar kaça ayrılır cocugum ?

- Dörde ayrılır öğretmenim “ demişti

- Bana yanlış gibi geldi ama say bakalım...

- Bitkiler, Hayvanlar, İnsanlar, Çocuklar...

- Çocuklar da insan değil mi oğlum?

- Haklısınız, o zaman canlılar üçe ayrılır öğretmenim...

- Peki, şimdi yeniden say bakalım...
.
- Bitkiler, Hayvanlar ve Çocuklar...

- Oğlum insanlara ne oldu?

- Düşünebilenleri hep çocuk kaldılar, düşünemeyenleri de hayvanlaştılar öğretmenim demişti çocuğun biri.

Evet soruyorum..

Nerede bu insanlık...

Bir gören var mı?

Gazze sokaklarında bu aralar pek rastlanılmıyor ara ki bulalım..

Dilencilere sadaka niyetine hani denir ya;
"Allah Versin.."

Rabbim insanlığı unutmuş yüreklere insanlığı hatırlatsın çünkü bir çoğu unuttu

...İnsanlıklarını. hatırlat..

Onlara çocuk yüreği ver..

Özüne dönsünler..

Filistin kaderine terkedilmesin..

Vahsetler karşısında daha fazla "tüylerimiz diken diken olmasın.."

Coğrafya kader olmaktan da çıksın

Aminnn 🤲😪🇵🇸

26/10/2023

Nevin Aktekin Gülfırat