DOSTLAR
ASIL SORUNUMUZ NEDİR BİLİYOR MUSUNUZ?

Ben diyorum ki Adaletin olmadığı hiçbir ülke, ülke değildir. Zira o ülke insanlara umut vaat edemez.

Benim söylediğimi bilim de tasdik ediyor, Kur’an’ da tasdik ediyor peygamber de tasdik ediyor tarih de tasdik geliyor.

Ancak onlar diyor ki hayır devlet yönetimde adaletten önce gelen bir takım kavramlar var. Sen hukukçu olduğun için adaleti bu kadar yüceltiyor ve önemsiyorsun..
Sadakat ve güvenlik adaletten önce gelir diyorlar.
Zaman geçiyor maalesef ben haklı çıkıyorum

Aksini iddia edenlerde ne bir vicdan burukluğu ne de bir mahcubiyet duygusu var. Çünkü onlar ortaya çıkan sorunların arkasında başka sebepler aramaya koyuluyorlar..

Bu tiyatroyu izleyenler ise haklı haksız ayrımı yapmaksızın hiçbir şey olmamış gibi yollarina devam ediyor.

Onlar bilmiyorlar ki Adaletin olmadığı bir ülke yanlışa cesaret verir. Adaletin olmadığı bir ülkede insanları kurallar değil bir takım otoriteler bağlar. Kimin otoritesi güçlüyse egemenlik onundur.
Adaletin olmadığı bir ülkede hak değil güç kazanır.
Gücün kazandığı yerde gelişimin doğal sirkülasyonu bozulur.
Adaletin olmadığı bir ülke kurnazlığı ve uyanıklığı teşvik eder
Adaletin olmadığı bir ülkede insanlar hak etmediklerinin peşine düşerler.

İnsanlar hak etmedikleri Bir nimetin peşine düşerlerse ortaya iki hastalıklı durum çıkar.

Birincisi insanlar arzuladıkları bu nimete ulaşamadıklarında isyana ve teröre yönelirler.

Nimete ulaştıklarında ise enaniyet ve kibir bataklığına düşer ve bir sonraki gayrimeşru nimetin peşine düşerler..

Sonunda Erdem sahibi insanlar topluma ve devlete küserek kabuklarına çekilirler ve bir sonraki aşamada ülke gücünü koruyamaz ve başka ülkelerin egemenlik tehdidi altına girer...