- 264 Okunma
- 1 Yorum
- 4 Beğeni
Her şeye rağmen yaşamak güzeldir
Dünyaya kesilen beklenmedik bir gidiş biletiyle başladı her şey
Seçme şansı yoktu. Sıradan bir yolculuk ve kendi otobüsünde en ön koltuk
Ya güzergâh:
Hasbel kader uğranan durakların bekleme salonlarında birbirinden habersiz benzer kaderi yaşayan yolcular.
Boşluğa dumanla yazılmış bir üfürüşte dağılan umutların peşinde…
Yolculuğumuz ne kadar benzer olsa da farklıyız aslında; umutlarımız farklı, gülüş sebeplerimiz, üzüntülerimiz, mutlu olma sebeplerimiz bile farklı. Kimimiz küçük küçük şeylerde mutluluğu yakalarken kimimiz doyumsuzluk sınırında pupa yelken arar dururuz.
Yumağın ucunu tutmuşuz bir kez çektikçe boşalmakta; biz belki yarın düşüncesiyle koyuvermişken ipin ucunu korkunç bir hızla tükenmekte zaman. Bu umursamazlığın; bilinçaltı
artçı sarsıntıları ruhu sallamaya başladığında; insan çelişik duygularla cebelleşmekte bulur kendini. Hırçın bir hırsla saldırır arzuladıklarına kırıp döktüklerine aldırmadan. Ne kaybettiğinden habersiz kazanmaya çalıştıklarının peşinde. Unuttuk oysa hızla tükenmekteydi zaman umursamadık.
Evet, seçme şansı yoktu!
Evet, bu zorunlu bir yolculuktu, sona doğru geri dönüşü olmayan!
Doğru, nerede nasıl dünyaya geleceğimizi kimse bilemezdi.
Ya bu yolculuğun nerede nasıl son bulacağını kim bilebilir. Hangi bilinmeze yol aldığımızı, kiminle hangi kaderi paylaşacağımızı kim bilebilir.
Bunca zaman için de edindiklerimiz: Yakamıza yapışan illet midir? Alışageldiklerimiz. Korkularımız koruyucumu yoksa gitmek isteyip gidemediğimiz ulaşamadığımız hedeflere; Fren mi?
Herkesin gitmek istediği yol kendi tercihi değil mi? Öyle ise neden bunca feveran.
Benimki benim seninki de benim mantığını tercih etmenin sonucumu yoksa ruhsal bir tatminsizlikten doğan boşluğu doldurma çabası mı?
Hiç sordunuz mu kendinize yaşamdan ne istiyorsunuz, dürüstçe bir cevap bulabildiniz mi?
Peki, isteklerinizi elde etmek için ne kadar çaba sarf ettiniz yani ne kadar istediniz?
Yaşamayı seviyoruz herkes gibi; zenginliği seviyoruz, itibarı, övünmeyi, övülmeyi seviyoruz,
eğlenmeyi, sevişmeyi, kazanmayı bazen kaybetmeyi bile seviyoruz güzel olan her şeyi peki ya kendinizi seviyor musunuz? Şimdiye kadar sırf kendiniz için ne yaptınız. Dönüş bileti kesildiğinde keşke demeyecek misiniz? Keşkeler art arda sıralandığı anda çok geç olacak.
Bu yolculukta yaşanan hikâyede asla geri dönüşler yok ve her yolculukta herkesin hikâyesi bir yerlerde son bulacak.
Doğru, başlarken tercih şansımız yoktu ama nasıl biteceğine biz karar vereceğiz.
İyi yâda kötü geride bıraktığımız anılara bütün yaşadıklarımıza biz karar verdik.
Bundan sonra yaşayacaklarımıza da biz karar vereceğiz ve bu hikâye bizim istediğimiz şekilde son bulacak.
Hadi kendiniz için her gün bir şey yapın ve kendinize iyi davranın inanın mutluluğun başlangıcı bu kendinizi sevin
Eğer siz kendinizi sevmezseniz kimse sizi sevmez ki...
Her şeye rağmen yaşamak güzeldir, yaşamayı sevin...
Abdurrahman Güleç