Çok seviyorum seni.
Nedenini bilmeden, nasıl olduğunu düşünmeden, ne olacağını önemsemeden...sadece seviyorum... Farketmiyor yanımda olup olmaman, içimdesin ya, nefesimdesin,her anımdasın. Uzağımda olman, uzak durmak için gayret göstermen, benim için önemli değil,yokluğunla birlikte seviyorum.
Bazen "kopmak lazım"diyorum. Yönümü çeviriyorum,yüzümü dönüyorum kalbimden. Boşluğa basmış gjbi tökezliyor ruhum,inciniyor yaşama sebeplerim. Anlam veremiyor dönüp yine sana sarılıyorum.
Gel,istiyorum bazen...yanımda ol,yine ruhuma dokun. Yine yanımdayken bile özleyeyim seni. Yine gözlerinde erirken saçlarını seveyim. Boynundaki kokuyu ciğerime çekeyim. Gel istiyorum işte, gelmemekte ne kadar haklı olduğunu bilsemde. Çünkü ben hiçkimseye böyle çekilmedim. Böyle tüylerim diken diken olmadı bakışını hissettiğimde bile.Ben hiç kimseyi bu kadar istemedim ömrüme.
Çok seviyorum seni,ruhuma dokunan sevgili, büyük konuşmamın karşılığı,iki gözüm. Çok güzel bir hissin Ve nasıl sevildiğini bilmeden yaşayıp gidiyorsun sen.
Hani bir şiirde derya "her gidilen yerden dönülür sanıyorsun"...Ve hep sana derdim ya"3 günlük bu dünya"diye, işte ikinci günün içindeyiz,yarın ölüp gideceğiz. Belki bir daha görmeyeceğiz birbirimizi, duymayacağız nefesimizi bile. Adlarımız hiç alınmayacak dilimize. Benim için en özel kelime olan "sevgilim", dökülmeyecek dudaklarımızdan. Her ne olursa olsun,bana bıraktığın mirasın başım gözüm üstüne. Yaşattığın her duygu için teşekkür ederim. Hissettirdiğin herşey için minnettarım.
Ömrüne mis kokulu dualar gönderiyorum, hep güzel kalsın diye. Ömrünce hep sevil sevdiğim.