KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Konuksever Ailesi
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Hayriye Hanım tek katlı evinin arka bahçesinde bir süredir ilgilenemediği sebzelerin diplerinde biten yabani otları söylene söylene yolmaktadır:
- On gün evvel parmakla gösteriyorlardı bahçemi. Mübarek ramazanda oruçlu oruçlu fidelediydim sizi. Domateslerim, biberlerim, tatlıcanlarım... Ne emek çektim ben! Ah! Ne emek! Şimdi solmaya yüz tutmuşsunuz öbek öbek.
Tel örgüler arasından seslendi komşu kadın Zehra:
-Ecinnilere mi karıştın a benim canım, ne diye konuşuyorsun kendi kendine hayrola?
-Hoş geldin komşum. Baksana bahçemin haline... Allah hakkı için bir hafta önce böyle miydi sen söyle?
-E, anam bacım.. Akrabalarınız öksüz bohçası gibi sürekli size taşınıyorlar, ayaklarına da üşenmezler. Geleniniz gideniniz hiç eksik olmuyor ki nasıl bakacaksın bahçene, maşallah her hafta buradalar
-Canları sağ olasıcalar, başımın üstünde terleri var.
-Misafirleri düşüneceğine kendi canına bak canına, gözlerinin altı pörsümüş, zayıflamışsın iyicene, halin kalmamış yorgunluktan.
- Haklısın komşucuğum da bunca iş arasında kendime nasıl bakam? Ağaçlar, çiçekler, bostan... İki gün sırt çevirsem boynunu büküverir susuzluktan.
-Hayvanlarınız var bir de. Kedisi, köpeği, tavuğu, kuzusu.
-Cıbbarım da düştü ayağını kırdı.
-Vah vahh! Dağ gibi adam, canı da sıkılır şimdi sürekli oturmaktan
- İnsanı yol yormuyorsa bilirim ki yoldaşından. El birliğiyle üstesinden geliyorduk her işin, bacağı sakatlanmadan
...
Aynı gün akşam saatlerinde yatmadan önce..
-Aşk olsun Cıbbar. Şimdi mi söylenir bu? Baksana saat kaç oldu?
-Abartmaaa! Abartma Hıyrıye. Ne var saat on bir buçuk olmuşsa? Altı üstü ablamlar gelecek kocasıyla.
- Delireceğim vallahi delireceğim.Yahu biz şehir hayatından kaçıp köye niçin yerleştik ha! Sakin bir yaşam sürelim istemedik mi? İnsanlardan uzakta; biraz zerzevat, birkaç ağaç ve hayvanlarımızla...
- Öyle ya!
- Nasıl öyle Cıbbar? Şu bizim huzur dolu çardakta bir güncük olsun sırtımı yaslayıp oturduğum mu var?
-Ben de yardım ederdim ama görüyorsun ki ayağım alçıda.
-Eee, olacağı buydu! Koşturup durursan çoluk çocuk peşinde bu yaşta.
-Ne yapsaydım Hıyriyem? Çitlerin betonunu yeni dökmüştüm, donmamıştı ki daha.
-Ah, yaramazlar ahh!.. Her geldiklerinde karıştırmadık yer bırakmazlar.
-Can parem... Ciğer parem... Hıyriyem!... Senden bir hizmet bekleyen mi var? Uzat yine ayacıklarını höpürdete höpürdete iç kahveni. Gelenler kendileri yapar.
- Bak, ellerim titriyor yorgunluktan. Cıbbarım! Balkaymağım! Sabahın sekizinde burada olacaklar diyorsun, ben nasıl hazırlanacağım?
-Aman canım, senin için iş mi? Beş dakikada yapar, fırınlarsın o meşhur böreğini.
-Bir de börek istediler, ha?
-Akşama da tel kadayıf...
-Cıbbbarr! Çıldırtma beni, beş kilometre uzaklıkta kızları Eza’nın evi dururken akşama kadar bizde mi kalacak bunlar?
-Yahu sen seversin misafiri, hem bunlar dediğin yabancı değil ki.
-Tamam Cıbbarım, haydi şimdi uyuyalım. Gelsin madem ablanla enişten, sabah olsun hele yaparım böreği erkenden.
-Uyuyalım uyuyalım da az kalsın söylemeyi unutuyordum Hıyriye
-Söyle Cıbbarım, ne oldu yine?
-Ah Hıyriyem ah.. Allah kimsenin başına vermesin böyle belediye, neymiş efendim her yer ekili araziymiş, ekinler kalkana kadar da giremezmiş vidanjör, rezil rüsva olmuş Eza’lar ikizleriyle birlikte.
-Anlamadım n’olmuş?
-Foseptikleri dolmuş neredeyse taşacakmış, evde kokudan duramıyorlarmış.
- Eee... Gidip kalsınlar ya, eniştenlerde!..
-Hay Allah iyiliğini versin Hıyriye! Amma da unutkansın, dedim ya onlar sabah bize kahvaltıya gelecekler diye...
EbruAsya//
YORUMLAR
Rû //
çok teşekkür ediyorum güzel yoruma
saygı sevgi selamlarımla
Yazının finalinde Cıbbar'ın unutkanlık kurnazlığıyla kahvaltıya Eza'ları kaptırması tam olmuş:) .
Ellerine sağlık çok güzel bir yazı. Devamını bekliyorum sabırsızlıkla.
Özlendiniz efenim;)
Rû //
cıbbar deyince bile gülesim geliyor:)
sağ olasın ayşecim
vallahi ben de çok özlüyorum ya
seviyorum seni kızzz
🥰🥰🥰
Güzel bir çalışma okudum kutluyorum
Rû //
İbrahim bey çok teşekkürler sağ olasınız
saygı ve selamlarımla
Rû //
hoş geldin jüli d
ayağını az sürümüş kimse yok kendi akrabalarından
nedense gelenler de hep cıbbarın tarafından:)
tel kadayıfa gelecekler
ekinler kalkana kadar da gitmeyecekler
eza ceza gibi.. bilinçli verdim ismini
çok teşekkür ve sevgilerimle
Rû //
merhaba sevgili larmina
gözlerinde canlandırabildiysem ne mutlu bana
yazı serisi olarak kurgulayıp ufak ufak notlar almaya başladığım dram türünde başka bir çalışmam var. umarım o da tutar:)
çok teşekkür ediyorum
sevgiyle
Ben de bir Hayriye olarak çok zor bir durum
Ama biz misafir severler sanki bu bir bağımlılık misafirsiz duramıyoruz
Allahım benim evimden misafiri eksik etmesin
Bence misafir hayatımın makyajı aksesuarı
Onlarsız hayat boş ve renksiz oluyor
Veeee
Ebru şairem yine keyifle okudum sohbet tadındaki yazınızı
Çok çok selam ve sevgiler yolluyorum
Rû //
merhaba sevgili Derya
misafirperverlik kültürümüzün en önemli manevi değerlerinden biri
her şeyden önce dostluğumuzu paylaştığımız misafiri ben de severim
evimizi şenlendiriyorlar ancak çat kapı ve emrivaki tutumlar ev sahibini telaşe ve zahmete sokar. öyküdeki gibi geceden haber verip sabahın köründe gelmesinler
ki biz hıyriyeler tarafından en güzel şekilde ağırlansınlar
bu arada
''Allahım benim evimden misafiri eksik etmesin'' sözüne amin diyorum
eksiklik hissedersen eğer çağır beni hemen bir acı kahveni içmeye geliyorum:)
çok sevgimle canım
Deryada bir zerre
Hemen beklerim ve hatta çokkk ta sevinirim
Acı kahvede neymiş Hatay mutafağını az çok duymuşsundur
Zengindir yemek kültürümüz keşke mümkün olsa da ağırlasam seni can şairem
Kocaman sevgimi gönderiyorum
Ve yolun düşerse mutlaka bekliyorum
Hayriye Hanım'ı okuyunca aklıma 90'lı yılların unutulmaz yaz dizisi "Yazlıkçılar" geldi. Hayriye Hanım ile dizideki Meral Hanım'ın başına gelenler ne kadar benzerlik gösteriyor.
Sımsıcak bir hikaye. Yüreğinize kaleminize sağlık.
Saygılarımla...
Rû //
doksanlı yıllar çocukluğum...
o dönemlerde içinde mutlak kendimizden veya yakın çevremizden izler taşıyan Türk toplum ve aile yapısına uygun çok güzel senaryolar vardı. ancak kaçırmışım bahsettiğiniz diziyi, sanırım sokakta top oynayıp ip atlıyordum:) Meral'i merak ettim bir ara netten bulup izlerim
çok teşekkür ediyorum değerli yorumunuz için
saygı ve selamlarımla
Sevgili Asya o kadar özlemişim ki yazılarını okumayı. İyi ki yazıyorsun. O kadar doğal ki yazıların.
Uzun yıllardır hayalimdi şehir karmaşasından uzakta şirin bir köyde yaşamak ama bu yazıdan sonra bir daha düşünsem iyi olacak galiba😊
Hayriye'nin Allah yardımcısı olsun yalnız Cıbbar çok zeki, çaktırmadan ne güzel söylüyor gelecek olan misafirleri.
Çok güzeldi yazı, yine her zamanki gibi.
Sevgilerimle ❤️
Rû //
merhaba sevgili gamzelimm
bilsen beni hatırlıyor olmana ne kadar çok sevindim.
hoş geldin sayfama
mutluluklar getirdin.
çoğumuzun hayalidir yılların getirdiği yorgunluktan sonra ''şöyle bir kafamızı dinleriz'' diyerek gelecek için daha sakin sessiz bir yaşantı planlamak. ara ara tabii ki gelenimiz gidenimiz olsun isteriz insanlar yalnızlıkları kadar bir arada yaşamaya da ihtiyaç duyar.
ancak benim bu çalışmamda biraz fazlası oldu:)
evet cıbbar çok zeki..
önce ablayla enişte gelecek diyor alt yapıya börekleri döşüyor ve tam uyuyacaklarken ''eyvahh! eşeğin büyüğünü ahırda unuttum'' der gibi sonradan söylüyor Eza'ların da ikizleriyle birlikte geleceğini
çok teşekkür ediyorum katılımın desteğin için
seni görmek gerçekten güzeldi
sevgilerimle
Gız Heyriye , vallahi bütün kabak
bizim başımıza patlıyor bacım .
Ölsek kabirden çıkaracaklar şu bulaşıkları da yıka öyle öl diye.:-)
Sevgili Rû yine hayattan ve yüreklere dokunan güzel bir öykü ziyafeti eh bu ziyafetin devamını da bekleriz Heyriye...
Sevgilerimle.
Rû //
espirili yorumunuzla güldürdünüz beni, çok yaşayın e mi:)
ağaçların meyve vermesi için önce çiçekleri solar
halbuki kendini feda etmekle fedakarlık yapmak arasında bence çok büyük bir fark var
yıpranır bütün hıyriyeler misafirlerini en güzel şekilde ağırlamak için
dediğiniz gibi ölseler kabirlerinden çıkar:)
hoş yorumunuzla güzellik getirdiniz sayfama
çok teşekkür ediyorum
kocaman sevgi ve selamlarımla
Allah yardım etsin Hayriye! İşin zor anam Bu Cıbbar denen kocan da çok kurnaz çok yaman. Sonu nolcek bakam:)
Yüreğine kalemine sağlık Ebru hnm çok sürükleyici ve guzeldi
Rû //
Allah bütün hıyriyelere yardım etsin diyelim:)
çok teşekkür ediyorum ilgi ve desteğinize
selamlarımla
