Yaşama dair çalınmışlıklar

• 11 Ağustos 2023 Cuma 00:48:41

Hayatımın derinliklerinde dolaşırken, sana olan tutkumun ve sevgimin ne kadar büyük olduğunu fark ediyorum. Hayat, bana bazen gülücükler sunarken bazen de acılarla dolu anlar yaşatıyor. Ama ben, hayatı olduğu gibi kabul ediyorum.

Her yönuyle seviyorum hayatı. Neşeli anlarıyla kalbimi dolduran, umut dolu yarınlarını heyecanla beklediğim bir arkadaş gibi. Aynı zamanda sert darbeleriyle beni sarsan, zaman zaman dizlerimin üstüne çökmeme neden olan bir öğretmen gibi.

Bazen diğer insanlara mutluluk sunarak, bendeki en değerli hazineyi çalıyormuş gibi hissediyorum. Ama yine de, hayata olan bağlılığımı ve sevgimi kaybetmiyorum.

Ve evet, bazen hayatın en ağır yüklerini sırtımda hissediyorum. Kötü anlar, umutsuzluklar ve karanlık düşünceler bazen beni ele geçiriyor gibi görünse de, biliyorum ki bu da hayatın bir parçası.

Hayat, bana sürprizlerle dolu bir hediye gibi verildi. Ne zaman tercih etmediğim bir yola sürüklensem de, bu benim seçimim değildi. Ne de olsa, hayatın bana sormadığı gibi, ben de ona sormadım hangi yoldan gelmek istediğimi.

Zaman zaman acı çekiyorum, hatta acılarımı bir tür ödül gibi kabul etmeye başladım. İronik bir şekilde, hayatın içindeki zorluklar beni daha da güçlü kılıyor. Sanki acılarım, hayatın bana verdiği bir görev gibi.

Artık hayatta sıkıntıları bir kaçınılmazlık olarak kabul ediyorum. Onlar, beni daha derin düşünmeye, daha büyük çabalar göstermeye ve daha fazla öğrenmeye teşvik ediyor.

Umutsuzluklarım ise en büyük öğretmenlerimden biri. Onlarla yüzleşmek zorunda kaldıkça, içlerinden çıkıp daha güçlü ve dirençli bir şekilde hayata sarılıyorum.

Hayatın iniş çıkışlarına, güzelliklerine ve zorluklarına rağmen, vazgeçemem ondan. Benim seçimim olmasa da, hayatı olduğu gibi kabul ediyorum ve onu seviyorum. Çünkü her anıyla, her dersiyle beni şekillendiriyor, büyütmeye devam ediyor.